By nasza mama odzyskała siły

Kochani!

19.07 wróciliśmy z kolejnego, dwutygodniowego turnusu rehabilitacyjnego. Tym razem byliśmy w Bydgoszczy 💪 stan Mamy pozwala nam już na troszkę dalsze podróże, co ułatwia nam dostęp do wielu (niestety tylko prywatnych) klinik specjalizujących się w rehabilitacji neurologicznej. Indywidualne podejście, intensywność i rodzaj ćwiczeń czy zabiegów przyniósł już pierwsze widoczne efekty. Przede wszystkim Mama coraz dłużej wytrzymuje w pozycji stojącej, ma coraz mniejsze trudności w połykaniu, a także znacznie dłużej siedzi niż leży w ciągu dnia. Podczas turnusu poddana była m.in terapii metodą Vojty, terapii ręki, fizykoterapii, terapii logopedycznej, elektrostymulacji czy rehabilitacji na Lokomacie- urządzeniu, który uczy na nowo chodu. Natomiast do pierwszych samodzielnych kroków potrzeba jeszcze czasu i oczywiście dalszej rehabilitacji. 4.08 pojawiła się możliwość powrotu do kliniki i kontynuacji terapii. Bardzo nam na tym zależy, a Mama mimo wielkiego wysiłku jaki musi włożyć podczas ćwiczeń, ma ogromną wolę walki i cel - znów móc chodzić. W związku z najbliższym turnusem oraz dalszą koniecznością rehabilitacji domowej po powrocie będziemy wdzięczni za każde, najmniejsze wsparcie. Wiemy, że razem z Wami możemy więcej ❤️ Pomóżmy Wiesi postawić jej własny, pierwszy krok, który da Jej dużą nadzieję na odzyskanie samodzielności. 

08.06.2024r.

Drodzy!Mama czuje się już znacznie lepiej. Dzięki coraz intensywniejszej rehabilitacji oraz pobycie w prywatnej klinice neurorehabilitacji z pomocą terapeutów zaczyna stawiać już pierwsze kroki. Potrafi również wyrazić słowami wszystko o czym myśli, prowadzi piękne rozmowy, samodzielnie siedzi i ma coraz więcej siły. Wszystko dzięki jej ogromnej walce, terapeutom i bliskim jej osobom, które wciąż ją wspierają i motywują do dalszej walki. Mama wciąż otoczona jest rodziną i przyjaciółmi ❤️Ostatni miesiąc pokazał, że rokowania co do funkcjonowania Mamy są bardzo obiecujące. Bardzo nas to cieszy i dodaje ogromnej energii do dalszego działania. Stan Mamy pozwala też na jeszcze bardziej intensywną współpracę z terapeutami, którzy wciąż są zdumieni Jej postępami. Dzięki środkom ze zbiórki udało nam się sfinansować ten miesiąc terapii oraz część kwoty pobytu w klinice. Jeszcze raz dziękujemy wszystkim za tak wielkie wsparcie, telefony, kartki, zainteresowanie, życzliwość i wszystkie wpłaty.

15.05.2024r.

Drodzy!

Od prawie dwóch tygodni Mama jest już z nami. Każdego dnia widzimy poprawę w Jej funkcjonowaniu. Wygląda kwitnąco, czuje się coraz lepiej i odzyskuje radość, którą zawsze w sobie miała. Wiemy, że bywa Jej ciężko, ale jest bardzo, bardzo dzielna. Dzięki codziennej fizjoterapii i swojej silnej woli robi ogromne postępy.  Niestety ze złych wieści wciąż pobyt na oddziale rehabilitacji nie jest możliwy. Wierzymy, że jeśli jeszcze troszkę uda się osiągnąć i Jej ogólny stan zdrowia się polepszy- Mamę czeka pomyślna kwalifikacja. Dla nas teraz to walka o Jej największą sprawność i walka z czasem, który jest tak bardzo cenny. Robimy co możemy, ale ufamy, że kilkutygodniowy pobyt w specjalistycznym oddziale rehabilitacji neurologicznej pomoże jeszcze bardziej. Oczekujemy również na przyjęcie w prywatnym ośrodku, który cieszy się znakomitymi opiniami. Mamy termin na grudzień i w tym przypadku to dobrze, że czas tak szybko leci :)

Obecnie koszty miesięcznej rehabilitacji to  ponad 4000 złotych, lekarstwa mimo, że w większości refundowane to koszt 1200 złotych, do tego badania, suplementacja, sprzęt rehabilitacyjny i terapeutyczny (dla poprawy funkcji poznawczych i komunikacyjnych), środki higieniczne i inne niezbędne rzeczy skłaniają nas do prośby o pomoc. Wiemy, że Mamę czekają miesiące rehabilitacji, którą w niedługim czasie będziemy musieli również zintensyfikować i długie leczenie. Bardzo dziękujemy więc za każdą wpłatę, wiadomości i wsparcie jakie od Was otrzymujemy. Dzięki Wam mamy ogromną nadzieję i czujemy większy spokój o najbliższe tygodnie co jest wielkim i cennym  darem.

01.05.2024r.

Kochana rodzino, przyjaciele i znajomi!

Ogromnie dziękujemy za modlitwy, wszelkie słowa wsparcia, wiadomości oraz tak liczne wpłaty ❤️ ❤️ ❤️ kupiliśmy już specjalistyczne łóżko, materac przeciwodleżynowy, środki higieniczne, najważniejsze suplementy, sprzęt do ćwiczenia oddechu, rowerek do pedałowania na leżąco i wiele, wiele innych rzeczy. Dwóch fizjoterapeutów już od soboty podejmie z mamą pracę, a my wciąż czekamy na kwalifikacje na oddział rehabilitacji neurologicznej, która dzięki wielu życzliwym osobom być może będzie możliwa. Dziękujemy!

Praktycznie od każdego z Was słyszymy, że kto jak kto, ale nasza Wiesia się nie podda, da radę i z tego wyjdzie. Dobrze ją znacie :) mama zawsze była waleczna - nieważne o jaką sprawę chodziło. Teraz też my walczymy o Nią, walczymy z systemem, zmęczeniem i niekiedy z bezsilnością. Natomiast nasza kochana mama ma już uregulowane wartości ciśnienia i dużo lepszy obraz TK (ognisko poudarowe zmniejsza się i nie ma żadnych nowym zmian). Zdarzają się lepsze i gorsze dni- niekiedy nie mamy z mamą kontaktu, ale za to następnego dnia zaskakuje nas uśmiechem i krótką pogawędką- tak było dzisiaj (01.05). I najlepsza wiadomość- już jutro mama wychodzi ze szpitala. Bardzo ucieszyła się na tę informację, a my wierzymy, że w domowych warunkach otoczona rodziną i przyjaciółmi będzie miała większą motywację do powrotu do zdrowia. Mama bardzo wzrusza się na każde pozdrowienia, laurki, wiersze i wiadomości, które jej od Was czytamy. Dziś powiedziała, że jest zadziwiona tym, że tak wiele osób ją kocha. To wzrusza i nas- dlatego z całego serca dziękujemy ❤️❤️❤️ 

16 kwietnia nasza kochana mama postawiła na nogi całą naszą rodzinę. Z powodu udaru krwotocznego trafiła do jednego z wrocławskich szpitali, gdzie przez kolejny tydzień lekarze walczyli o jej życie.  Niestety 18 kwietnia stan mamy pogorszył się jeszcze bardziej. Tym razem przez udar niedokrwienny, który skomplikował i tak trudne już leczenie i wzbudził w nas jeszcze większy strach o życie mamy. Nasza zawsze uśmiechnięta i bardzo dzielna Wiesia musi zmierzyć się teraz z nie lada wyzwaniem, ale wiemy, że da radę ! 

Na dzień dzisiejszy (24 kwietnia) już wiemy, że mama nas słyszy, widzi, rozumie, potrafi czytać, wiele pamięta i koniecznie chce wrócić do domu. Nigdy nie lubiła szpitali :) dodatkowo nawet w tak trudnych chwilach delikatnie śmiała się z żartów i narzekała na szpitalne jedzenie. Bardzo próbuje z nami współpracować, ale jest jej niesamowicie ciężko. Jej umysł zamknięty jest w kruchym ciele, które nie chce jej słuchać. Przez pierwsze dni wylała sporo łez, czuła złość, bezsilność, ból i potężny strach. Na skutek udarów wystąpił niedowład prawej strony, duże problemy z mową, połykaniem, okropne osłabienie. Każdego dnia jesteśmy przy niej (córki, mąż, wnuki- które kocha najbardziej na świecie). Musimy mamę karmić, poić, masować, zmieniać jej pozycję, podawać leki i wykonywać inne niezbędne czynności. Umilamy jej czas czytaniem i muzyką z ulubionego radia.

Mamusia chociaż robi malutkie postępy niestety na ten moment nie zostanie zakwalifikowana na oddział rehabilitacji na NFZ (musi być bardziej samodzielna i sama siadać na wózek). Natomiast już na dniach zostanie wypisana do domku, w którym musimy stworzyć jej jak najlepsze warunki. Specjalistyczna pomoc, rehabilitacja (fizjoterapia, neurologopeda), suplementy, leki i wszystko czego musimy spróbować, by pomóc jej dojść do jak największej sprawności niestety kosztuje... bardzo wiele. Istnieje również szansa zapewnienia mamie miejsca w prywatnym ośrodku rehabilitacyjnym, który na pierwsze- najważniejsze miesiące po udarze, byłyby dla niej najlepszym rozwiązaniem. Niestety koszt miesięcznego pobytu to nawet kilkanaście tysięcy złotych. Nie jest to dla nas łatwe, ale ogromnie prosimy o wsparcie ludzi o pięknym i szczodrym sercu. Każda kwota będzie dla nas wielkim wsparciem i pomoże nam działać w  troszkę większym spokoju.