Walka z nowotworem płuc

Witam. Nazywam się Krzysztof, mam 30 lat i mieszkam w Gdyni. W październiku 2017 roku zgłosiłem się do lekarza z ciągłym, bardzo uciążliwym kaszlem, który doprowadzał do tego, że miałem potworne duszności i nie mogłem już swobodnie oddychać.

Skierowano mnie do lekarza laryngologa, który stwierdził, że najprawdopodobniej nie jest to nic poważniejszego niż astma. Otrzymywałem wziewy i sterydy. Przy okazji musiałem zrobić też badanie PET-CT. W dniu 10 listopada 2017 roku otrzymałem wynik tego badania, będący dla mnie swego rodzaju wyrokiem. Wykryto u mnie nowotwór prawego płuca, co najgorsze już z przerzutami na lewy płat. 16 listopada 2017r. zostałem zakwalifikowany do programu "Zielona Karta". Parę dni po wykryciu zostałem wysłany na bronchoskopię fluorescencyjną wraz z biopsją. Wynik biopsji okazał się dla mnie bardzo szokujący: G3 czyli słabo zróżnicowany, więc wysoki stopień złośliwości nowotworu. Po otrzymaniu wyniku udałem się na konsultację na onkologię do Akademii Medycznej w Gdańsku. Zaplanowany został ciąg chemioterapii, prawdopodobnie czeka mnie też operacja wycięcia guzów, a na pewno wycięcie aż pół płata prawego płuca. W sierpniu 2018 roku, zupełnie przypadkowo, gdyż jak twierdzą lekarze nikt wcześniej tego nie zauważył ani nawet o tym nie pomyślał, wykryto u mnie guz nowotworowy trzustki, stan średnio zaawansowany. Guz nie daje się oddzielić od żyły krezkowej górnej. W tylej części przylega on do pogranicza żyły nerkowej lewej i głównej dolnej, przylega do ściany dwunastnicy poniżej poziomu zgięcia dolnego.

Gdyby tego było mało, już od 22 lat choruję na cukrzycę typu pierwszego, tzw. insulino zależna, co niestety bardzo koliduje ze wszystkim. Ciągłe skoki cukrów powodują bardzo złe samopoczucie, jakby wymioty i potworne osłabienie były nie dość okropne.

Moje dni składają się obecnie ze zmierzaniem się z ogromnym bólem, częstymi wymiotami i ogólnym okropnym samopoczuciem. Dostawałem silny lek przeciwbólowy Tramal, jednak nawet on nie był w stanie mi pomóc. Obecnie otrzymuję DHC 90mg, który mocno tłumi ból i pozwala mi tym na jakiekolwiek funkcjonowanie. Dodatkowo muszę przyjmować też kroplówki, którymi lekarze próbują podtrzymać mnie jakoś w ryzach. W tej chwili wydatki na leczenie są spore, a z czasem będą coraz większe. Jestem silny i jakoś daje radę, ale wszystko to strasznie mnie rujnuje. Odkąd usłyszałem wyrok, z dnia na dzień coraz bardziej tracę nadzieję.

W październiku 2018 roku, po serii chemioterapii i licznych badaniach, lekarze nie dali dużych szans na całkowite wyleczenie. Zaprzestano stosować chemioterapię. Sam całkowicie straciłem nadzieję. Jednak po paru tygodniach od swojego lekarza prowadzącego otrzymałem wiadomość, iż jedna z niemieckich klinik specjalizujących się w mojej przypadłości zgodziłaby się mnie przyjąć i wypróbować na mnie nową metodę, nawet natychmiast. Od razu wróciła choć cząstka nadziei, jednak koszt samego leczenia opiewa na ponad 80 tysięcy złotych, do tego koszty przejazdów itp.

Zdaję sobie sprawę, że takich jak ja jest wielu. Każdy z nas liczy się z każdym groszem. Dlatego zgłaszam się do Was z prośbą o pomoc, która pozwoli mi na leczenie i dążenie do wyzdrowienia.

Na początku maja w 2019 roku w wyniku dużego osłabienia organizmu zaatakowała mnie bakteria róży, która w moim stanie była bardzo groźna, nie chciała odpuścić. Z tego powodu spędziłem dużo czasu w szpitalu

Staram się na bieżąco wrzucać tutaj wyniki, by każdy miał świeży pogląd na to co się u mnie dzieje itd. Fundusze nadal są potrzebne. A to dojazdy, leki itd. Cukrzyca też swoje spustoszenie wyrządza na moim ciele (co widać na zdjęciach), organizmie. Z powodu mojego stanu zdrowia, nie mogę podjąć żadnej pracy zarobkowej. Wierzę w ludzi i ich dobre serca.

Listopad 2019r.

Przygody przez cukrzycę:

Bakteria róży:

Pozytywna weryfikacja zbiórki:

24 Styczeń 2020

01 Październik 2020

11 Listopada 2020

12 Styczeń 2021r.

Całe zdjęcie : https://imgur.com/a/89oQkF3