Walka z nowotworem płuc,trzustki

Witam. Nazywam się Krzysztof, mam 28 lat i mieszkam w Gdyni. W październiku tego roku zgłosiłem się do lekarza z ciągłym, bardzo uciążliwym kaszlem, który doprowadzał do tego, że miałem potworne duszności i nie mogłem już swobodnie oddychać.

Skierowano mnie do lekarza laryngologa, który stwierdził, że najprawdopodobniej nie jest to nic poważniejszego niż astma. Otrzymywałem wziewy i sterydy. Przy okazji musiałem zrobić też badanie PET-CT. W dniu 10 listopada 2017 roku otrzymałem wynik tego badania, będący dla mnie swego rodzaju wyrokiem. Wykryto u mnie nowotwór prawego płuca, co najgorsze już z przerzutami na lewe. 16 listopada zostałem zakwalifikowany do programu "Zielona Karta". Parę dni po wykryciu zostałem wysłany na bronchoskopię fluorescencyjną wraz z biopsją. Wynik biopsji okazał się dla mnie bardzo szokujący: G3 czyli słabo zróżnicowany, więc wysoki stopień złośliwości nowotworu. Po otrzymaniu wyniku udałem się na konsultację na onkologię do Akademii Medycznej w Gdańsku. Zaplanowany został ciąg chemioterapii, prawdopodobnie czeka mnie też operacja wycięcia guzów, a na pewno wycięcie aż pół płata prawego płuca. Dodatkowo około 2 miesiące temu, zupełnie przypadkowo, gdyż jak twierdzą lekarze nikt wcześniej tego nie zauważył ani nawet o tym nie pomyślał, wykryto u mnie guz nowotworowy trzustki, stan średnio zaawansowany. Guz nie daje się oddzielić od żyły krezkowej górnej. W tylej części przylega on do pogranicza żyły nerkowej lewej i głównej dolnej, przylega do ściany dwunastnicy poniżej poziomu zgięcia dolnego.

Gdyby tego było mało, już 19 lat choruję na cukrzycę typu pierwszego, tzw. insulino zależna, co niestety bardzo koliduje ze wszystkim. Ciągłe skoki cukrów powodują bardzo złe samopoczucie, jakby wymioty i potworne osłabienie były nie dość okropne.

Moje dni składają się obecnie ze zmierzaniem się z ogromnym bólem, częstymi wymiotami i ogólnym okropnym samopoczuciem. Dostawałem silny lek przeciwbólowy Tramal, jednak nawet on nie był w stanie mi pomóc. Obecnie otrzymuję DHC 120mg, który mocno tłumi ból i pozwala mi tym na jakiekolwiek funkcjonowanie. Dodatkowo muszę przyjmować też kroplówki, którymi lekarze próbują podtrzymać mnie jakoś w ryzach. W tej chwili wydatki na leczenie są spore, a z czasem będą coraz większe. Jestem silny i jakoś daje radę, ale wszystko to strasznie mnie rujnuje. Odkąd usłyszałem wyrok, z dnia na dzień coraz bardziej tracę nadzieję.

Na dzień dzisiejszy, tj. październik 2018 roku, po serii chemioterapii i licznych badaniach, lekarze w Polsce (i nie tylko) nie dają mi żadnych szans. Zaprzestano stosować chemioterapię. Sam całkowicie straciłem nadzieję. Jednak parę tygodni temu od swojego lekarza prowadzącego otrzymałem wiadomość, iż jedna z niemieckich klinik specjalizujących się w mojej przypadłości zgodziłaby się mnie przyjąć i wypróbować na mnie nową metodę, nawet natychmiast. Od razu wróciła choć cząstka nadziei, jednak koszt samego leczenia opiewa na ponad 20 tysięcy złotych, do tego koszty przejazdów itp. Muszę jak najszybciej znaleźć się w klinice w Berlinie, stąd podniesiona została kwota zbiórki. Już nie walczę o zdrowie. Walczę o życie.

Zdaję sobie sprawę, że takich jak ja jest wielu. Każdy z nas liczy się z każdym groszem. Dlatego zgłaszam się do Was z prośbą o pomoc, która pozwoli mi na leczenie i dążenie do wyzdrowienia.