Leczenie Taty Edyty

Aktualizacja:

Mama Edyty zmarła 26 maja, jest to tragedia ogromna dla wszystkich, zwłaszcza dla męża babci Wiesi. Tata Edyty miał bardzo długą (prawie 12- godzinną) operację tętniaka, jego stan jest bardzo ciężki. O śmierci żony dowiedział się z opóźnieniem, bo lekarze obawiali się komplikacji pooperacyjnych. Nadal jest w szpitalu, a Edyta sama ogarnia wszystko. Mama odeszła, tata w szpitalu, a długi wciąż rosną. 

Jeśli nie możesz wpłacić na zbiórkę to chociaż pomóż udostępniając ją swoim znajomym. 

Mam na imię Monika i mam przyjaciółkę, która potrzebuje pomocy. Edytę, jej męża, córkę i rodziców znam już prawie 15 lat i są dla mnie jak rodzina. Niestety los ich nie oszczędza. Opiekunem wszystkich w domu jest Edyta, bo to ona jedyna może jeszcze w miarę normalnie funkcjonować, jeździć autem i wozić wszystkich po lekarzach, rehabilitacjach i na różne zabiegi medyczne. Czas jaki poświęca dla bliskich uniemożliwia jej podjęcie pracy zarobkowej. Mama Edyty, przez wszystkich nazywana babcią Wiesią nie jest w stanie już nic samodzielnie zrobić, ma niedowład czterokończynowy spowodowany rozwijającą się chorobą nowotworową, wymaga stałej opieki I pielęgnacji. Dziadek Janek to mąż babci Wiesi, są ze sobą ponad 45 lat i bardzo przeżywa chorobę żony. 10 lat temu zdiagnozowano u niego tętniaka na aorcie brzusznej i został on zoperowany, na ten moment w badaniach tomografii komputerowej wykryto przeciek 2 stopnia, a podczas przypadkowego badania płuc okazało się, że na prawym płucu jest guz, w kolejnych badaniach min. PET CT, wykryto przerzuty do jelit grubego oraz prostaty. Marcin to mąż Edyty, który jest po pięciu operacjach kręgosłupa lędźwiowego i na tą chwilę jest konsultowany do szóstej operacji. Po ostatnim badaniu został skierowany na dodatkową konsultacje, bo neurochirurdzy mają obawy , że za niedowładem i spastycznością nóg może się kryć nerwiak umiejscowiony na rdzeniu kręgowym. Na komisji lekarskie dostał orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy oraz do samodzielnej egzystencji. Marcin wymaga stałej pomocy Edyty lub Igi. Iga to córka Edyty i Marcina, to niezwykle utalentowana artystycznie dziewczyna, kocha sztukę, rzeźbę, malarstwo, szkicuje przepiękne portrety. Jednak tak samo jak jej rodzina, boryka się z codziennością. Iga przeszła dwie operacje kolan, po których potrzebuje stałej rehabilitacji. Jest super silną młodą kobietą, wspiera mamę we wszystkim, jest jej dumą i to ona dodaje jej siłę każdego dnia. Jest motorem, który napędza Edytę do walki o lepsze i spokojne jutro dla bliskich. Edyta pomimo, że dba o wszystkich to sama ma 3 pęknięte kręgi w kręgosłupie lędźwiowym. Edyta nie jest już w stanie sama sprostać podstawowym wydatkom, nie ma rodzeństwa ani pomocy ze strony dalszej rodziny. Każdy dzień generuje nowe koszty, straty i długi. Najtrudniejsze jest dla Edyty to, że nie wystarcza już na nic. Edyta jest dla mnie jak siostra i nie mogę patrzeć na jej rozpacz, ból i lęk, jest załamana i nie wie co dalej ma robić, bo została sama na polu walki o swoich bliskich, doszła to tak zwanej "ściany". Choroby jej najbliższych zweryfikowały słowo "rodzina" i "przyjaciele", zostali tylko najwytrwalsi, garstka, którą można policzyć na palcach jednej ręki. Edyta zawsze spieszyła z pomocą wszystkim wokół, nikomu nie odmówiła przysłowiowej kromki chleba, a teraz została sama. Mimo swojej tragicznej sytuacji zawsze, gdy się spotykamy powtarza mi jedno zdanie, które utkwiło mi jak mantra: „Pan Bóg daje tyle, ile jesteśmy w stanie udźwignąć sami lub z pomocą dobrych serc”. Podobno dobro wraca, więc nie pozwólmy jej w to zwątpić.

W imieniu swoim oraz przyjaciół Edyty, ogromnie proszę o pomoc i zaangażowanie w zbiórkę. Ci ludzie naprawdę wiele przeszli i pomoc im – to mądra pomoc. 

O zbiórce poinformowałam Edytę i wyraziła na nią zgodę.