Apel o pomoc dla Filipka

Apel o pomoc w walce z chorobą nowotworową Filipka.

Jesteśmy  rodzicami Filipka, który urodził się 04.03.2018 roku w szpitalu w Miastku. Jego pojawienie się na Świecie  było dla wszystkich wielką radością, szczególnie dla jego starszego brata Sebastiana, który niecierpliwie czekał w domu na pojawienie się swojego nowonarodzonego braciszka. Pierwsze tygodnie życia naszego małego szkraba były bardzo ciężkie. Zaraz po jego narodzinach okazało się, że synek ma Hipoglikemię i musi trafić do szpitala w Gdańsku na oddział Neonatologii i Intensywnej Terapii Noworodków. Byłam przerażona i nie wiedziałam czego mam się spodziewać. Łzy leciały strumieniami, a przecież to nie tak wszystko miało wyglądać...

Po długim i ciężkim pobycie w szpitalu, daleko od domu i rodziny stan naszego synka był na tyle dobry, że mogliśmy zabrać go do domu, gdzie jego brat czekał, aby go w końcu poznać.

Minęło kilka miesięcy i Filip miał się dobrze. Wróciliśmy do normalności w miarę możliwości, a trudne chwile pomału odchodziły w niepamięć.

NASZA RADOŚĆ NIE TRWAŁA  JEDNAK DŁUGO...

Filipek  rozwijał się prawidłowo. Był radosnym i spokojnym bobasem, którego cała rodzina kochała i rozpieszczała. Jednak gdy synek skończył roczek, zaniepokoił mnie jego brzuszek.  Był duży i bardzo twardy w dotyku. Nasze ciągłe wizyty u lekarza rodzinnego nie stwierdzały żadnych nieprawidłowości. Lekarze uspokajali nas mówiąc: -"To normalny brzuch dziecka w tym wieku. Z czasem jego wygląd się zmieni. Proszę się nie martwić".

Coś jednak nie dawało nam spokoju. W końcu każda matka czuje kiedy coś złego dzieje się z jej dzieckiem. Miałam złe przeczucia, więc postanowiliśmy zrobić profilaktycznie badanie USG jamy brzusznej. Dobrze pamiętam dzień wizyty oraz minę lekarza radiologa podczas badania, a następnie jego słowa: -"Jest coś, czego nie powinno tutaj być".

Lęk i strach, który towarzyszył nam zaraz po narodzinach synka, powrócił z podwójną siłą.  Wynik badania zmienił całe nasze życie o 180 stopni. To właśnie wtedy rozpoczął się nasz koszmar, który trwa dziś dzień.

Trafiliśmy do szpitala przy ul. Unii Lubelskiej w Szczecinie na oddział Onkologii i Chematologii w celu dalszej diagnostyki. Filipek przeszedł szereg badań, które musiały odbyć się w narkozie ze względu na wiek dziecka. Później był długi czas oczekiwania na wyniki, w którym odchodziliśmy od zmysłów, co tak naprawdę dolega naszemu synkowi.

Po dwóch tygodniach oczekiwania,  2 lipca b.r., usłyszeliśmy przerażającą diagnozę: -"Państwa syn ma złośliwy nowotwór wątroby - HEPATOBLASTOMA. Guz ma 14 cm i potrzebne jest natychmiastowe leczenie. Nawet nie potrafię ubrać w słowa co wtedy czuliśmy, co ja czułam jako matka dziecka, które jest moim najdroższym skarbem. Trzeba przeżyć aby zrozumieć to, co czuje rodzic który słyszy, że jego dziecko ma nowotwór złośliwy i jego życie jest zagrożone. Ciągle zadaje sobie pytanie: -"Dlaczego!? Przecież on jest taki malutki! Ma dopiero 17 miesięcy!... I tak, oto szpitalny oddział stał się naszym Światem, a szpitalna sala naszym domem. Filipek przeszedł już cztery z dziewięciu zaplanowanych, ciężkich cykli chemioterapii. Jeżeli chemia zadziała to guz się zmniejszy i będzie możliwy zabieg operacyjny wycięcia nowotworu w szpitalu w Gdańsku, a następnie kontynuowane będzie leczenie chemioterapią.

Na dzień dzisiejszy niestety rokowania są niepewne, a my odchodzimy od zmysłów.

Sytuacja jest naprawdę ciężka.

Leczenie jest długie i wyczerpujące dla tak małego dziecka. Ciągłe dojazdy do szpitala oddalonego o ponad 200 km  od miejsca naszego zamieszkania, leki, specjalna dieta, którą musi mieć Filipek oraz specjalne środki pielęgnacyjne są niestety kosztowne. Filip wymaga całodobowej opieki i pełnej dyspozycyjności obojga rodziców, dlatego o normalnym życiu i pracy nie ma teraz mowy.

Nie jest nam łatwo prosić o pomoc innych ludzi, ale na dzień dzisiejszy nie mamy wyboru. Dlatego zwracamy się do Was, ludzi z wielkimi sercami o pomoc w walce z tym strasznym potworem, który zaatakował naszego synka. Tak bardzo chcemy aby wyzdrowiał i miał szansę na normalne i szczęśliwe dzieciństwo.

Dziękujemy z całego serca!

Rodzice Filipka.