Guz mózgu wzgórza lewego

   “...Guz mózgu wzgórza lewego – przykro mi...” te słowa pani Doktor zakończyły beztroskie życie mojej 10-cio letniej córki Łucji. Ona jeszcze nie do końca rozumiała co to znaczy, ja tak. Mój świat, świat Matki zawalił się…

Od marca do listopada tego roku Łucja mimo śmiertelnej choroby była jak inne zdrowe dzieci. Energiczna, uśmiechnięta, rozbiegana. Jak to się mówi” żywe srebro”. Miewała gorsze dni. Bywała zmęczona , osłabiona ale wciąż aktywna ruchowo i taka radosna…

Ponieważ guz jest nieoperacyjny konieczna była BIOPSJA STEROTAKTYCZNA. Bałam się, płakałam ale lekarze zapewniali, że będzie dobrze. Mają wprawę w takich zabiegach, to dobry szpital...moja wiara nie gasła. Niestety doszło do komplikacji. Jednocześnie świat Łucji i całej naszej rodziny runął. Po zabiegu biopsji Córka ma niedowład połowiczny prawostronny. Jest sparaliżowana.

Jako Matka jestem bezsilna. Samotna. Każdego dnia wracają słowa profesora “...wszystko będzie dobrze. Dziewczyny to tylko trzy dni i wracacie do domu...”

Nigdy nie prosiłam o pomoc lecz dziś nie mam wyboru.

PROSZĘ! POMÓŻCIE ŁUCJI WRÓCIĆ DO ZDROWIA I FORMY.

Tylko codzienna rehabilitacja, ćwiczenia, zabiegi mogą pomóc Łucji w powrocie do w  miarę normalnego i samodzielnego życia.

Nie jestem sama w stanie finansowo zapewnić Córce leczenia, które jest bardzo kosztowne.

Proszę otwórzcie swe serca. Pomóżcie mi w codziennej walce o życie mojej córki Łucji

                                                                               Zrozpaczona i bezsilna Matka