Pomóż mi w walce z chorobą

  Mam na imię Monika, lat 25 i choruje na miopatie metaboliczną tzw. ZANIK MIĘŚNI. 

Jest to choroba genetyczna i na obecną chwilę nieuleczalna. Choroba, która odbiera siły na normalne funkcjonowanie w życiu codziennym, w końcowym stadium prowadzi do jazdy na wózku inwalidzkim, a tego boję się najbardziej. Myśl o tym, że mogę być zależna od drugiej osoby mnie przeraża. Nie chce być dla kogoś ciężarem, chce jak najdłużej być sprawna i w miarę możliwości sama radzić sobie w codziennych czynnościach bez pomocy drugiej osoby. Chcę po prostu normalnie żyć. Gdy usłyszałam diagnozę to nie do końca zdawałam sobie z tego sprawy, jakie skutki niesie ze sobą choroba. Teraz widzę, że moje życie się zmienia, a ja co dzień muszę walczyć i uczyć się żyć normalnie. 

Uparcie i konsekwentnie dążę do poprawy jakości  codziennego życia w nieustannie postępującej chorobie.

Cierpienie traktuje jako swego rodzaju wyzwanie do walki z chorobą, starając się poprzez systematyczną rehabilitacje. Bezwzględna choroba nie zna litości, jednak wiem, że póki oddycham nie wolno mi się poddać. Głęboko w to wierze, że los może się uśmiechnąć do mnie w najmniej oczekiwanym momencie. To właśnie marzenia i wiara pozwalają mi przetrwać nawet najcięższe chwile, dają siłę do walki.

   Choroby nerwowo-mięśniowe, są chorobami na całe życie. Nie można też tych chorób opisać w kilku krótkich słowach.

Jedyną metodą na polepszenie mojego stanu zdrowia, a nawet jej zatrzymanie jest systematyczna rehabilitacja i przeszczep mezenchymalnych komórek macierzystych.                   Niestety terapia jest bardzo kosztowna i nie stać mnie ani mojej rodziny na pokrycie kosztów leczenia. 

Celem terapii jest seria 5 podań mezenchymalnych komórek macierzystych pozyskiwanych ze sznura pępowiny od niespokrewnionego dawcy. Koszt jednego podania to 20 tyś. złotych.

Nigdy nikogo nie prosiłam o pomoc, starałam się sama sobie, ze wszystkim zawsze radzić. Sądzę, że  nikt nie lubi prosić o pomoc, bo każdy chce być samodzielny i niezależny, ale kiedy los krzyżuje nam drogi w życiu to trzeba próbować wszystkiego. Nie można siedzieć bezczynnie i się użalać nad sobą tylko trzeba walczyć. Wiem, że w tej sytuacji nie dam sobie sama rady....

Dlatego zwracam się do ludzi dobrej woli z prośbą o pomoc. Proszę pomóż mi w walce z chorobą bo sama nie dam sobie rady. Pomóż mi wygrać z tym POTWOREM, który niszczy mi życie. Proszę podaj mi swą pomocną dłoń. Nie pozwól bym straciła nadzieje... 

Za każdą pomoc z góry BARDZO DZIĘKUJE!