Sama już nie daję rady

Proszę o pomoc, bo już sama nie daję rady.

Od ponad 2 lat jestem sama z córką (9 lat).
Musiałyśmy opuścić własne mieszkanie w Wołominie  i zamieszkałyśmy na 5 tygodni w Warszawskim Ośrodku Interwencji Kryzysowej, bo nie miałyšmy się gdzie podziać.

Przez ten czas szukałam  mieszkanie do wynajęcia i tak trafiłyśmy do Pruszkowa.

Bardzo trudno było  odnaleźć się w nowej sytuacji, bez pieniędzy, bez pracy, bez pomysłu co dalej, zaczynając wszystko totalnie od zera z małym dzieckiem, które potrzebowało wsparcia w tej sytuacji.
Na szczęście na swojej drodze spotkałam dobrych ludzi, którzy mi pomogli przetrwać najgorsze.
Gdyby nie wsparcie totalnie mi obcych ludzi oraz znajomych nie poradziłabym sobie, za co jestem ogromnie wdzięczna.

Nadal zarabiałam za mało by opłacić mieszkanie, mieć co jeść, móc wyjść z córką do kina czy na basen, ale jakoś dawałam radę.
Ojciec dziecka nie łożył na dziecko mimo, że wiedział jaka jest nasza sytuacja. Od czerwca 2022r do kwietnia 2023r utrzymywałam córkę sama.
W małżeństwie  stosował przemoc ekonomiczną, więc i w tej sytuacji celowo pozostawił mnie samą z kosztami utrzymania córki.
Czasem wpłacał 3 razy po 100zł miesięcznie. Dostawałam na początku miesiąca, w połowie i na końcu, i nie jest to uzasadnione niczym szczególnym dlaczego 3 razy po 100, a nie raz 300, po prostu taka jego gra.
Za to nic nie stało na przeszkodzie by złożył zawiadomie na policję o rzekomym moim znęcaniu się nad córką. Co oczywiście prokuratura umorzyła, bo  nic takiego nie ma  miejsca, ale przesłuchanie na prokuraturze odcisnęło się na psychice dziecka.

Naszych perypetii było wiele. Nie tylko walczyłam ja, walczyła też córka, prosząc ojca o podpisanie dokumentów do Edukacji Domowej. W szkole czuła się źle. Od zawsze była wychowywana pozasystemowo, w ruchu, ucząc się w inny sposób niż siedząc w grupie w ławce.
W szkole bardzo się męczyła. Miesiąc prosiła ojca o to by podpisał dokumenty do ED. Nie muszę pisać jak takie proszenie  i tkwienie w martwym punkcie wypływa na 7-letnie dziecko... na poczucie własnej wartości, na jej godność.

Córka jest teraz w 2 klasie  w Edukacji Domowej, dlatego praca niani ułatwiała mi opiekę nad dzieckiem i pracę, bo córka jeździła do pracy ze mną.
Nie mogłam wrócić do zawodu, bo nie miałam jak zapewnić opieki dziecku na czas kiedy byłabym w pracy, a ojciec dziecka tylko czychał na to by znów donieść do sądu czy  na policję na mnie, że źle się zajmuję córką.
Żyłam zadaniowo, bo ilość obowiązków jakie na mnie spadła znacznie mnie przeciążała. Sprawy toczyły się    w 3 sądach i Prokuraturze w Wołominie, praca, dom, dziecko, nauka - nie wiem jak dałam radę.

Na szczęście praca to moja pasja. Uwielbiam pracować u małego człowieka.
Przez ten rok poznałam kilka wspaniałych rodzin i cudownych dzieci, z którymi czas spędzony był również pewnego rodzaju terapią dla mnie.

Kiedy w końcu w kwietniu 2023r zostało nadane przez sąd zabezpieczenie alimentów (1300zł/mies.) ucieszyłam się, że w końcu będzie mi lżej.
Na darmo, zaczęła się nowa zabawa w proszenie o pieniądze, bo inaczej nic by nie przelał.

Córka jest bardzo uzdolnionym dzieckiem. Szybko uczy się   języków obcych, jest uzdolniona plastycznie i rewelacyjnie pływa.
Jej marzeniem jest zostać płetwonurkiem :)
Od roku trenuje kravmagę i od  tego  roku chodzi na zbiórki zuchów.

Staram się jak mogę by zapewnić dziecku możliwości do rozwoju, ale jestem w tym sama. Mimo,   że mam teraz stałą pracę ogromne długi i brak wsparcia od strony ojca dziecka powoduje, że nijak nie domknię w tym miesiącu budżetu.
Mam nie opłacone pożyczki, nie opłacone zajęcia córki za listopad, a za grudzień już powinnam zapłacić, nie  opłacony kurs  pływania, nie opłacone mieszkanie i jeszcze karma dla kotów i psa się kończy....

Mamy sporo zwierząt - 2 koty (13-latkę,  która wymaga specjalistycznej karmy z racji chorego pęcherza moczowego i potrzebuje kontrolnych badań oraz usunięcie 3-4 zębów
 i roczną kotkę, która czeka na sterylizację),
pół-rocznego szczeniaka, który dużo je :)
rybkę i stado szczurków hodowlanych.
Kochamy zwierzęta, są dla nas ważne  i o nie dbamy, ale w tym miesiącu podjęłam decyzję, że zamiast zaprowadzić kocice do weta rozpocznę terapię córki.

Córka ma zdiagnozowane zaburzenie przetwarzania słuchowego. Jesteśmy pod opieką MEDINCUSa w Warszawie.
Rozpoczęcie terapii to wydanie 2 tys. zł. na start i na to  pójdzie reszta moich grudniowych dochodów.  I zostaję bez grosza.
Może coś na vinted sprzedam... Może  uda  się zapłać jakąś  dodatkowo pracę przed świętami, ale  tego nie wiem. Tak  żyję, na zasadzie "jakoś to będzie, jakoś się uda".

Cały koszt leczenia to 3 tysiące, plus na czas terapii (3  mies.) zamrożony 1000zł na wypożyczony sprzęt do pracy w domu, więc niby 3tys., ale na ten moment muszę zainwestować 4000.
edit: jesteśmy w trakcie treningu słuchowego  SPPS. Przed świętami zakończyłyśmy 1 etap (z trzech). Drugi etap w połowie stycznia.

Bez pracy nad przetwarzaniem słuchowym nauka idzie trudniej i życie na co dzień też wychodzi gorzej.
Oczywiście ojciec dziecka o tym wie, ale nie dołoży się,
tak samo jak nie otrzymałam alimentów w lato za karę, bo kazałam mu opłacić połowę kosztów półkolonii, więc to co zapłacił za półkolonie wliczył sobie w alimenty.

Każda moja prośba kończy się jego stwierdzeniem "po co" - po co nowe ubrania, po co zajęcia, po co aparat na zęby, po co półkolonie, a pracuje i dobrze zarabia jako operator koparki. Ma też możliwość dorobić.

I nawet kiedy ze spółdzielni naszego wspólnego mieszkania (w którym on mieszka) przychodzi 1000zł zwrotu za nadpłaty, on nie zainwestuje tych pieniędzy w córkę... nadal jego odpowiedź jest "nie mam".
Oczywiście komornik powiadomiony, ale potrzebuję wsparcia teraz.

Trudno znowu prosić o pomoc. Tyle razy w ciągu tego 1,5 roku otrzymałam pomoc od obcych, (znajomi i  przyjaciele też cierpliwie czekają na  zwrot  pożyczonych  pieniędzy), ale wierzę, że "to" się kiedyś skończy, a ja spłacę wszystkie długi z nawiązką, będę wspierać, pomagać i nigdy nie zapomnę tego jak ważne jest by pomagać innym w potrzebie.

Z uzbieranych pieniędzy opłacę zajęcia córce, kupię część mundurku zucha, kupię jedzenie na święta, wysterylizuję młodszą kotkę i odrobaczę całą trójkę czworonogów, a resztę przeleję na część spłaty długów w parabankach.

DZIĘKUJĘ ZA OKAZANĄ POMOC   <3

edit:
z zebranych pieniądzy opłaciłam:
angielski za listopad - 650zł  (został do opłacenia grudzień - 600zł )
zajęcia z rysunku za styczeń - 240zł,
spłaciłam do końca semestr kursu pływania córki - 580zł,
część pokryła koszty wynajmu mieszkania - 600zł,
spłaciłam 2 pożyczki
zrobiłam zakupy spożywcze.

Z priorytetów na teraz jest opłacenie angielskiego córki za grudzień i styczeń - 1300zł
oraz leczenie i sterylizacja młodszej kotki - ok. 350zł.