Zdrowie beaglowej seniorki

Sonia w chwili adopcji ze stowarzyszenia pomocowego była pieskiem po przejściach. Pan adopcyjny po rozwodzie, kilka miesięcy po adopcji, zostawił ją w domu byłej żony i stopniowo stracił nią zainteresowanie. Nabrał negatywnego nastawienia do pieska, nie był w stanie zapewnić jej już opieki... Długo by pisać. Pies był już raz zwrócony z adopcji i powtórka sytuacji bardzo negatywnie odbiła by się na psiej psychice. I tak wymagał pracy, aby normalnie funkcjonować po tym, co przeżył do tej pory. Został więc w domu, do którego przybył w nadziei na spokojne życie do końca swoich dni. Sunia jest bardzo kochana i wiedzie spokojne, bezpieczne życie. Problemem są niestety pieniądze... Gdyby nie były mąż, który wziął Sonię bez mojej aprobaty, nigdy nie zdecydowała bym się na adopcję pieska - bo mnie nie stać na utrzymanie zwierzaka. Jako nauczycielka w przedszkolu stowarzyszeniowym zarabiam bardzo skromnie. Los potoczył się przewrotnie - cały ciężar opieki weterynaryjnej psiej seniorki spadł na mnie. Jest mi głupio, że proszę o pomoc, ale robię to, bo czuję się w obowiązku zrobić wszystko aby piesek, który mi zaufał był zadbany i nie cierpiał więcej w swoim niełatwym życiu. Zebrane fundusze przeznaczę na profilaktykę, leczenie i karmę dla Soni.