Na leczenie i diagnozę Tośka

Cześć, jestem Safo. Jestem queerową osobą aktywistyczną, studentką psychologii i psią mamą. Mam dwa psy — Tośka (ok. 9 lat) i Bellę (ok. 11 lat). Dbam o nie i o ich dietę więc do tej pory wszystko było stosunkowo dobrze. Tośkowi zdarzało się zapaść od czasu do czasu na infekcję, która odbijała się na jego układzie pokarmowym, ale zawsze wszystko kończyło się dobrze i zazwyczaj leczenie zamykało się w przeciągu 2 wizyt weterynaryjnych. Jego wyniki krwi i moczu także wychodzą dobrze.

Niestety, około półtora tygodnia temu, coś zaczęło się dziać z Tośka zdrowiem.

Zdarzało mu się nie dotrzymać na siusiu, jego układ pokarmowy stanął i w końcu Tosiek przestał cokolwiek jeść. Nie dał się nawet nakarmić. Początkowo dostaliśmy leki do podania w domu i Tosiek dostał zastrzyki, ale pomimo tego, jego stan zaczął się pogarszać i około doby od wizyty lekarskiej musiałam jechać z nim do całodobowej lecznicy awaryjnie (była niedziela), by podano mu kroplówkę, bo Tosiek ledwie stał na nogach.

Od poniedziałku kontynuowaliśmy kroplówki, a od czwartku spowrotem mieliśmy dokończyć leczenie tabletkami w domu.

USG nie wskazuje na nic alarmującego, a lekarze przypuszczają, że była to ostra infekcja. Istnieje również podejrzenie choroby Addisona, na którą mieliśmy podejść do badań w poniedziałek. Tosiek ma zdecydowanie pomniejszone jedno z nadnerczy.

Pomimo braku alarmujących rokowań i pomimo i leczenia, stan Tośka nie ulega poprawie, zdarzyło się tylko kilka razy, że mu się poprawiło i myślałam, że może już wraca do zdrowia. Nic bardziej mylnego.

Tutaj pierwszy “obiad” Tośka po 3 dniach głodówki i kroplówek:

Niestety minęły dwa dni, a stan zdrowia Tośka wraca do punktu wyjścia. Znów odmawia jedzenia, jest osłabiony, nie ma siły na spacerze.

Niewykluczone, że znów będziemy musieli wrócić do kroplówek. Jeżeli jego stan będzie się pogarszał, to jutro będziemy musieli znów wrócić do niedzielnej kliniki.

Do tej pory wydałam już na ciągłe wizyty całe pieniądze. Jego stan bardzo mnie martwi i zrobię co mogę, żeby doprowadzić jego leczenie do skutku. 

Chcę wierzyć, że ma przed sobą jeszcze kilka wesołych lat życia i tęsknię za Tośkiem, który się ze mną droczy i nie przestaje być ciekawski. Będę wdzięczna za każdą złotówkę i każde udostępnienie.