Rehabilitacja i marzenia

Mam na imię Dawid, mieszkam w Świebodzinie, mam 32 lata.Urodziłem się z czterokończynowym porażeniem mózgowym, w trzeciej dobie ważyłem zaledwie 800gram.W Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie mama usłyszała tą diagnozę.Do rozpoczęcia nauki w szkole właśnie do CZD jeżdziłem z mamą na turnusy rehabilitacyjne.W Świebodzinie chodziłem do szkoły przy Lubuskim Ośrodku Rehabilitacji i tu korzystałem również z rehabilitacji, dużo też ćwiczyłem w domu.Mimo to nie stanąłem nigdy o własnych siłach na nogi.Jestem całkowicie uzależniony od pomocy moich rodziców, głównie mamy, która od tylu lat jest przy mnie 24 godziny na dobę.Wiem ile pracy to ją kosztuje i nie wiem skąd ma tyle siły, żeby kazdego dnia mnie ubierać, podnosić z łóżka , posadzić na wózek,Mama nigdy się nie skarzy, nie narzeka, wiem, że chce i robi wszystko ,żebym, jak zawsze mówi był szczęśliwy póki jej starczy sił.Kocham ją ponad wszystko na świecie i zawsze jej za to co dla mnie robi dziękuję. Bardzo lubię i interesuje się  piłką nożną, mam swoją ukochaną drużynę, której kibicuję od lat , z którą jestem na dobre i na złe., to mój Lech Poznań.Przemierzamy też z mamą pociągiem kilometry i mogę kibicować naszej Reprezentacji na Stadionie Narodowym. .Moim wielkim marzeniem jest znależć się w ,, Teatrze Marzeń,,, to Stadion Old Trafford w Manchesterze.Chciałbym też móc korzystać z pomocy rehabilitanta w domu,  , kupić akumulatory do wózka inwalidzkiego i kołnierz do pływania na basenie dla osoby niepełnosprawnej.,Jeśli ktoś zechce mi pomóc z góry z całego serca dziękuję.Pozdrawiam .Dawid.