Witam wszystkich.
Cierpię od wielu lat na insulinooporną cukrzycę. Cukrzyca ta powoduje u mnie polineuropatię cukrzycową, stopę cukrzycową, z która walczę od ponad 4 lat. Już za kilka miesięcy wg lekarzy nie będę w stanie samodzielnie chodzić. Polineuropatia powoduje olbrzymi ból nóg. Musze mieć stały dostęp do lekarzy, leków i specjalnych plastrów przeciw bólowych onkologicznych.
Choroba bardzo szybko postępuje i dlatego też większość czasu aktualnie spędzam w łóżku, a chodzenie czy wyjście z domu musi odbywać się pod kontrolą opiekuna, który jest ze mną praktycznie przez 24 godziny. Muszę go nawet budzić w nocy, kiedy chcę pójść do łazienki. Chodzenie ułatwiają mi dwie kule, ale każdy krok to niesamowity ból i cierpienie.
Ponieważ cukrzyca i inne choroby: astma, wysokie ciśnienie, arytmia, zwyrodnienia kręgosłupa, brak czucia w nogach i w dłoniach, ostry bezdech senny atakują mocno mój organizm, diagnoza lekarzy jest taka: Stan zdrowia zagraża życiu.
Cukrzyca znacząco pogorszyła stan mojego wzroku. Obecnie nie widzę na lewe oko, a codziennie doświadczam zaburzeń widzenia na prawe oko, na które również widzę z każdym dniem gorzej. Obecnie okulista stara się jak najdłużej zachować widzenie w oku. Diagnoza jednak nie jest pomyslna retinopatia cukrzycowa niszczy ostatnie oko widzące a wada postępuje.
Pozdrawiam wszystkich.
Maciej Kowacz
14.01.2021
14.01.2021
Wiele się zmieniło na lepsze, ciągłe kontrole po zabiegu u chirurga przynoszą efekty, rana po zabiegach zabliźnia się a obecnie jest problem z raną która powstała po krwiaku i rozerwaniu skóry pod stopą. Oczywiście wszystko to utrudnia chodzenie, wózek inwalidzki, który już mam dzięki pomocy dobrych ludzi i przepisaniu go przez neurologa na pewno się przydaje. Ciężko uwierzyć, że jeszcze kilka miesięcy temu wszyscy praktycznie chcieli dokonać amputacji nogi. A tu taki mały sukces lekarzy, noga powoli wraca do zdrowia i mam nadzieję, że wróci na dobre. Teraz najważniejsze jest nie obciążać stopy by stopa się szybko goiła. Na zdjęciu widać stan dzisiejszy.
