Mateuszek 26tc 680g

Cześć 

Patrzysz na mnie i myślisz sobie ale biedny chłopczyk 

 możesz dla mnie zrobić coś więcej udostępnić moja historię wpłacić choć by 1zł dla Ciebie przecież to tak nie wiele a dla mnie to choć w części normalne życie .

Mam na imię Mateuszek 

Moja historia zaczęła się gdy

Urodziłem się w 26 tygodniu ciąży, ważyłem zaledwie 680 gramów i miałem 30 cm mieściłem się mojej mamusi na dłoni.

Ale w pewnym momencie brzuszek mojej mamy,przestał być dla mnie najlepszy miejscem do dalszego rozwoju.Przestałem dostawać wystarczającą ilość tlenu i substancji odżywczych, łożysko zaczęło się odklejać,przestałem rosnąć i przybierać na wadze ,zaczęło mi spadać tętno...

Ale postanowiłem żyć mimo wszystko,mimo że lekarze nie dawali mi żadnych szans na to, że po opuszczeniu brzuszka mamy będę żywy.

 walczyłem przez 26 tygodni.

Ale jeszcze trudniejsza bitwa do stocznia czekała mnie po opuszczeniu środowiska w brzuchu mamy w którym powinno mi być najlepiej.

Mój stan był bardzo ciężki ,Urodziłem się w zamartwicy,nie byłem w stanie sam oddychać,więc robił to za mnie respirator,i inne maszyny utrzymywały moje parametry życiowe,musiałem mieć wielokrotnie przetaczaną krew. Moja skóra była bardzo delikatna tak,że było widać moje bijące serduszko.

Miałem powiększone komory mózgu,przez wylewy , 1 i 2 stopnia. Mój brzuszek był duży opuchnięty i siny. Musieli mnie przetransportować do innego szpitala,okazało się że to martwicze zapalenie jelita cieńkiego,musieli wyciąć  mi  duży fragment jelita i wyłonić stomię.

ale w ciągu kilku tygodni okazało się że jelito znów się skręciło i musiałem przejść kolejnych kilka operacji ,w sumie 7,których wynikiem okazał się zespół krótkiego jelita ,co spowodowało żywienie poza jelitowe.

Moja mamusia dzielnie mnie wspierała i wraz z lekarzami walczy o każdy dzień mojego życia,przeszedłem operację koogulacji laserowej siatkówki bym mógł widzieć moją mamę i  starszego brata poznawać świat.

Teraz gdy już jestem w domu  po 1.5 rocznym pobycie w szpitalu , walce i żywieniu poza jelitowm.

Dzięki determinacji mojej mamy, mogłem zejść z worka żywieniowego i zacząć naukę jedzenia doustnego, niestety nie potrafię jeść stałych posiłków gdyż mój przełyk nie jest w pełni przystosowany do przełykania i potrzebuje opieki wielu specjalistów,takich jak neurologopedy,enterogastrologa,ortopedy, rehabilitacji ,neurologa,okulisty,pumunologa, fizjoterapełty, terapii sensorycznej. Bardzo drogich leków i specjalistycznego jedzenia. Niestety wszyscy ci specjaliści mają bardzo drogie wizyty za które mamusia musi płacić ,bo czas oczekiwania do nich na NFZ jest bardzo długi.

Moja mama robi co może A ja jak bym miał mało nieszczęść w moim krótkim życiu to zdiagnozowano u mnie padaczkę ogólno ustrojową która utrudnia mi codzienne życie, wymagam doraźnego stosowania koncentratora tlenowego ze względu na występujące długotrwałe  ataki padaczkowe z utratą przytomności i bezdechami , a leki które przyjmuje niestety ze względu na zespół krótkiego jelita nie wchłaniają się by zapobiegać atakom,jedynie powodują by były mniej intensywne. Mamusia z pomocą fundacji zakupiła mi przenośny koncentrator tlenu.

Mimo że mamusia cały czas mnie wspiera,bo tylko ona  i mój starszy brat mi zostali  i tylko oni we mnie wierzą i kochają mnie całym serduszkiem ,bo tata mnie nie chciał , jestem zbyt chory by mnie kochać i odszedł od nas.

Mama potrzebuje waszej pomocy by mogła zapewnić mi godne życie teraz i jeździć ze mną do tych wszystkich specjalistów bym mógł teraz i w przyszłości choć w części żyć normalnie ,abym zbytnio nie odstawał od rówieśników,mógł kiedyś normalne jeść spróbować tych wszystkich smacznych rzeczy które je mój brat, Pójść do szkoły.

Proszę pomóżcie mojej mamie w tej nierównej walce o moje życie i zdrowie 

Będę wdzięczny za każdą pomoc i każda złotówkę.