Tęczowy Dom Magika

Szanowni Państwo zbieram środki na 

wybudowanie Tęczowego Domu Magika dla moich dzieci i zwierząt. 

Mój wymarzony dom to dom drewniany. Chodzi mi o mały domek dla moich dzieci i zwierząt. Pracuję, pomagam ludziom. Mam cel  marzenie: zbudowanie  Tęczowego Domu dla moich dzieci. Napisałam książkę nosi tytuł „Magik” jest w niej dobro ciepło i życzliwość. To wszystko mam i dzielę się wszystkim z innymi ludźmi.  Książka niesie przesłanie do dzieci i rodziców:  przyjaźni, dobra, tolerancji, miłości, szacunku do ludzi i zwierząt.

Moim dzieciom i puchatym przyjaciołom brak tylko przestrzeni domku z drewna i trochę zieleni.

Gdybym sama mogła kupić mały domek nie prosiłabym Państwa o pomoc.

Przy  bieżących wydatkach na mieszkanie,  dzieci, nie udaje mi się odłożyć na moje marzenie. 

Jeśli otrzymam pomoc i Tęczowy Dom powstanie napiszę kolejne książki, by pomóc dzieciom i dorosłym.

A jeśli nie uda mi się postawić Tęczowego Domu? Będę pisać dalej by pomóc dzieciom i dorosłym uwierzyć w to, że marzenia mogą się spełnić. Jeśli potrafimy w nie uwierzyć.

Może ktoś z Państwa może mi pomóc,  ja  będę cierpliwie zbierać na moje marzenie.

A mój Tęczowy Dom jest pełen piękna, codziennie widzę go pod zamkniętymi powiekami.

Wygląda właśnie tak:

Fragment książki „Magik”.

Książka została wybrana przez czytelników Najlepszą Książką Dla Młodych Czytelników  w kategorii opowiadania i opowieści w konkursie granice.pl (czerwiec 2017r).

Pozdrawiam ciepło życząc dzieciom i dorosłym spełnienia ich własnych marzeń.

Autor „Magika” Monika Kacak.

DOM

„Robisz wszystko z myślą o innych”- powiedział Magik. „Bo robienie czegoś z myślą o innych daje mi więcej przyjemności niż robienie czegoś dla siebie”- odpowiedziałam. „A co chciałabyś dla siebie?”-zapytał. „To co chciałabym dla siebie, też dotyczy innych, dotyczy moich dzieci”. „Co to zatem jest?, czy można to kupić za pieniądze?”. „Tak ale na razie nie mam ich tyle”. „A co byś za nie kupiła?”- zapytał. „Kupiłabym za nie duży dom dla moich dzieci. Bo dom to przestrzeń, do biegania dla dzieci, ogród do uprawiania kwiatów i roślin. Życzliwość, bliskość i ciepło. Promienie słońca błyszczące na firankach, ciepło kominka wieczorem. Kakao przed snem, dobranoc mówione szeptem, kiedy dzieci już śpią i przykrywam je kocem. Wolność to dom i bliskość, które tworzymy my sami i zaufanie do siebie. Dla mnie dom nie jest materialny, to nie wymuskane podłogi,  drogie rzeczy i meble jak w muzeum i pokazywanie go innym i mówienie z dumą przez dorosłych – to mój dom.  Dla mnie dom to rodzina, moje dzieci, to mój dom pełen kwiatów i zwierząt. Pełen szacunku dla tego co małe i niepozorne i pełen troski dla tych, którzy jej ode mnie potrzebują”. ,,To wszystko masz w sobie z wyjątkiem przestrzeni”-powiedział” . „Tak bo mam to w sobie i dzielę się tym z Tobą i dziećmi, ze wszystkimi, których kocham”. „Bo słowo kocham i słowo moje dzieci są dla mnie najcenniejsze i najważniejsze, potem słowo dom”. „Opisz mi ten swój przyszły dom”- poprosił Magik. „Zamknij oczy”- pamiętasz w ciemności widzimy najwięcej, to ona pozwala rozwinąć skrzydła naszej wyobraźni. „Wyobraź sobie ogród pełen drzew i kwiatów i polną ścieżkę wiodącą do domu. I dom drewniany, starodawny, z drewnianym gankiem stołem i ławkami. W środku będzie cały z drewna i będzie płonął w nim kominek, a przed kominkiem będzie… ”. „. „Będzie moja niebieska sofa?”- przerwał Magik. ,,Tak, Twoja niebieska, sofa, moja i dzieci, zatem nasza sofa. Będziemy na niej przykryci pluszowym kocem pić kakao i rozmawiać o tym co dla nas najważniejsze”. „Każdego wieczora?”- zapytał. „Jeśli tylko będziecie chcieli ze mną rozmawiać. W domu każdy będzie miał swój pokój i sam go urządzi, tak by czuł się w nim najlepiej”. „A czy zabierzesz mnie ze sobą do swojego wymarzonego domu?’- zapytał Magik. „Zabiorę, bo dzieląc się tym co najważniejsze jesteśmy szczęśliwi o wiele bardziej niż gdy mamy coś tylko dla siebie”. „I co myślisz o moim domu?”- zapytałam. „Myślę, że jest piękny, niewyobrażalnie piękny, tak, jak tęcza, po której przyszedłem do Ciebie. Mam do Ciebie tylko jedną małą prośbę: „czy na tym drewnianym ganku mogłoby być coś jeszcze?”- zapytał nieśmiało. „Teraz Ty zamknij oczy”-poprosił, zamknęłam. „Widzisz ganek?”- zapytał. „Widzę odpowiedziałam”. „Chciałbym, żebyś nad drzwiami powiesiła tęczę”. „Tęczowy dom Magika?”-zapytałam. „Tęcza to mój dom, drewniany dom to Twoje marzenia” - połączmy razem to co jest nam bliskie, możemy się dzielić tym co mamy i uczyć się wzajemnie od siebie”. „Dobrze, powieszę tęczę, najpiękniejszą jaką tylko mi się uda namalować, pamiętam tę, na której do mnie przyszedłeś”. „Właśnie taką, powiedział Magik wtedy dom będzie kompletny”.