Depresja, zadłużenie, wstyd..

Hej!

Będziesz wielki jak przeczytasz mój list do ciebie do końca.

Mam na imię Sandra i mam 23 lata. Na zdjęciu obok mnie jest mój ukochany chłopak lat 20.

W życiu nie myślałam o założeniu zbiórki, ale jak widać los mnie tu przyprowadził.

Aktualnie staramy się nie wylądować na ulicy. On kończy szkołę, za miesiąc matura w technikum. Po zajęciach pracuje. Ja, pracuję jako dostawca jedzenia na śląsku. Nie mam statusu ucznia i zarabiam 13,50 netto na godzinę. Sytuacja jest dramatyczna. Opłaty nas już przerastają. Miesięcznie 2,500. Niby nie dużo, a jednak. Do tego by podratować sytuację na jesień wzięłam kredyt w banku. Na pomoc w  opłaceniu wszystkiego. Aktualnie nie jestem w stanie zapłacić nawet jednej raty. A rodzina już nie chce mi pomagać. Nie mam rodziców, jedynie ciocię, która ma też swoje życie i nie chcę od niej więcej brać. Rodzina chłopaka mnie osobiście nienawidzi, co prowadzi jedynie do moich pogłębiających sie problemów psychicznych. Dlatego też część pieniędzy przeznaczyłabym na psychologów bądź terapię.

Cały czas szukam pracy. Natomiast mam problem z nogą i nie jestem w stanie wytrzymać pracy stojącej cały czas. Dlatego pracuję jako kierowca. Natomiast pomimo ciągłego szukania spotykam się z brakiem umowy/prawie zerowymi godzinami albo stawką taką za jaką aktualnie pracuję. 

Zbiórkę stworzyłam moją ostatnią resztką nadziei, że może życie wcale nie chce się mnie pozbyć spośród żywych. 

Cel ustawiłam na 50 000 ponieważ 25 000 pojdzie na spłatę wszystkich kredytów w banku jak i u rodziny, część na bieżące opłaty a reszta na kursy spawacza i wózki widłowe dla mnie i dla mojego chłopaka, które łącznie są dość drogie. Jest na to popyt na Śląsku gdzie mieszkamy i ułatwiłoby to nam zabezpieczenie się przed kolejnymi długami. 

Docenię każdą, nawet najmniejszą kwotę. 

Jeśli chcesz napisać bezpośrednio to napisz na email: [email protected] lub na instagramie @piscesunderwater