Pomagamy rodzinie z Mariupola

W Mariupolu trwają brutalne i zacięte walki, a w ich centrum… znajduje się nasza najbliższa rodzina. Vera Nikolaevna Kapanzha - siostrzenica naszej Babci. To kobieta niezwykłej uczciwości oraz skromności, a to ostatnia żyjąca przedstawicielka rodziny z pokolenia naszej Babci na Ukrainie.
Vera wraz z mężem Siergiejem z wielkim oddaniem, wychowuje trójkę wnucząt w wieku szkolnym, które są dziećmi, zamordowanej w 2014 roku, ich ukochanej córki Oksany. W Mariupolu mieszka również pozostała dwójka jej dzieci - Tatiana (z synem Artemem) oraz Nikołaj.
Obecnie rodzina uwięziona jest w swoim domu.  Nie ma możliwości wyjazdu ani ewakuacji. W tej części Ukrainy zbombardowo mosty i zniszczono drogi dojezdne, a nadmorskie, portowe położenie tego miasta, naraża je na bezwzględne ataki nie tylko ze strony lądowej. Obecnie nasi bliscy ukrywają się w prowizorycznym schronie zorganizowanym w piwnicy. Ich chwile względnej „normalności” i kontaktu ze światem ograniczają się do czasu, gdy milkną wybuchy i wystrzały oraz przestają wyć syreny…
Mimo, że nasze serca pękają, gdy słyszymy strach w ich głosach i płacz przerażonych wybuchami dzieci, to na ten moment nasza pomoc może i niestety musi ograniczyć się do przekazywania środków finansowych. Viera i Siergiej bardzo angażują się również w pomoc swoim najbliższym znajomym i przyjaciołom. Wśród nich są ranni, w tym dzieci. Jak wszyscy tam uwięzieni, z przerażeniem myślą o codzienności swoich dzieci i wnucząt.
Dlatego w obliczu tej dramatycznej sytuacji musimy sprawić, aby zapewnić im poczucie bezpieczeństwa materialnego, a przede możliwość zaspokojenia codziennych potrzeb, w tym zakupu żywności, lekarstw, środków opatrunkowych, zapewnienia opieki medycznej, a docelowo również odbudowę zniszczonego domu!
Oczywiście ciocia Viera i jej rodzina bezwzględnie mogą liczyć na nasze wsparcie, którym stale ich obdarzamy. Jeśli Wy również możecie ich wspomóc to będziemy Wam niezmiernie wdzięczni, nawet najmniejsza kwota z pewnością ma znaczenie!
Chcemy zrobić wszystko, aby pomóc im przetrwać ten tragiczny czas...prosimy przyłączanie się do nas! Ta tragedia dotyka naszych bliskich, wprawdzie w innym kraju, a jednak tak strasznie niedaleko….

Aktualizacja 25.06.2022 r: 

Czas dłużył się niespokojnie, nie dając nam jasnego spojrzenia na sprawę. Od 1 marca nie było żadnego kontaktu z Wierą, Sergiejem i ich wnukami. Czekaliśmy na jakąkolwiek wiadomość.
W połowie marca z bombardowanego Mariupola udało się uciec ich córce- Tatianie, oraz synowi- Nikołajowi. Myśl o ich najbliższych nie dawała nam wszystkim spokoju- nie było ich na żadnych spisach ludności, zarówno zamordowanych, jak i osób wywiezionych do Rosji.
04.04 o godzinie 13:50 otrzymaliśmy wiadomość - 'wszyscy zginęli, nie ma ich już z nami! - oryg. „Все погибли Их больше нет с нами!” Okazało się, że podczas nocnego bombardowania pociski trafiły w dom Rodziny, dosłownie zasypując ich w piwnicy. Sąsiedzi próbowali ich uratować, ale nie udało się odkopać na czas... Cała piątka udusiła się, bez szans na ratunek.
Zważywszy na to, że mieliśmy jedynie strzępki informacji, zadecydowaliśmy o wstrzymaniu się z aktualizacją zbiórki aż do teraz. Rosyjska propaganda działała bardzo prężnie; ze względu zarówno na stan psychiczny Tatiany i Nikołaja, jak i na kontrolę telefonów, nie mogliśmy uzyskać bardziej szczegółowych informacji na temat tego, co dokładnie się stało oraz jakie są ich dalsze plany. Panował chaos informacyjny, ludziom z premedytacją przekazywano błędne informacje na temat ich najbliższych. Do ostatniej chwili chcieliśmy wierzyć, że może to wszystko nieprawda... Do czasu, gdy Rodzinie wyprawiono pogrzeb.
22 czerwca, po 11 dniach w trasie, Tatianie i Nikołajowi udało się przyjechać do naszej rodzinnej miejscowości.
Postanowiliśmy, że środki pozyskane podczas zbiórki dla Wiery i Siergieja, przekażemy dla ich dorosłych dzieci, które straciły nie tylko najbliższą rodzinę, ale też cały dorobek życia. Zaczynają od nowa, w obcym kraju, z traumą i bez znajomości języka.

Serdecznie dziękujemy wszystkim zaangażowanym w zbiórkę i zainteresowanym losem naszych krewnych.