Staruszki z frontu wojennego

WOJNA. Słowo, które budzi lęk każdego. Dziś w Polsce temat wydaje się nam odległy. Tymczasem, tuż obok, walki toczą się od 10 lat, a od 2 lat intensywnie objęły dużą część Ukrainy. Kiedy ludzie giną i tracą domy, co dzieje się ze zwierzętami? Niemymi, niewidzialnymi, bezbronnymi istotami? Nie mają gdzie uciec, nie rozumieją bomb, karabinów, ostrzału. Wojny.Od 2022 roku nieustannie pomagamy: dostarczamy jedzenie i leki dla zwierząt i ludzi, szukamy domów dla najbardziej poszkodowanych zwierząt. W ostatnich miesiącach było tak trudno prowadzić schronisko w Polsce, że brakowało nam środków na zagraniczną pomoc. Jednak, gdy dostaliśmy ich zdjęcia z informacją: „Mogą dziś wyjechać, ale nie mają gdzie; tam czeka je ogromne cierpienie”, nie mogliśmy odmówić.

Cztery suczki, staruszki. Całe ich życie było piekłem, są bardzo zniszczone. Godzinę po ich wyjeździe z ukraińskiego schroniska miało miejsce silne bombardowanie regionu. Udało się im i polskim wolontariuszom uciec w ostatniej chwili.Gdy wypakowaliśmy je z transportu, ciężko było powstrzymać łzy. Z jednej strony oczy płakały, gdyż suczki są w bardzo złym stanie fizycznym i psychicznym. Z drugiej strony dostały coś, czego się w życiu nie spodziewały - zieloną trawę, promień słońca, ciepły psi domek, ugotowane przepyszne jedzenie i ludzi, którzy, głaskając, ciepło do nich mówią i obiecują, że zrobią co w ludzkiej mocy, by pokazać im, że nie cały świat jest zły, uśmierzyć ich ból, dać dom.

Jaśminka ma około 12 lat. Wiele lat wcześniej przeszła skomplikowane złamanie łapy, co sprawia, że jej noga jest wykręcona do tyłu i ogromnie bolesna; ma odleżyny. 

Do tego powiększone nadnercza, nie najlepiej pracująca wątroba. Jest w najgorszym stanie. Próbujemy ustabilizować jej zdrowie, by możliwa była amputacja chorej łapy. Nie wiemy, czy nam się uda, ale musimy spróbować, bo Jaśminka nam uwierzyła! Jest istotą niezwykle delikatną, uprzejmą, nienarzucającą się i dbającą o swoje stado.

Jej najlepsza przyjaciółka, Wenus, jest bardzo wychudzona. 

Ma totalnie zgniłe zęby, przez które ciężko jej jeść. Niestety, jej serce jest mocno niewydolne - lata złego życia, stresu i braku leczenia. Zaczęliśmy od pełnej diagnostyki, wdrożyliśmy leczenie i mamy nadzieję, że za około 30 dni będzie gotowa do operacji jamy ustnej - tylko dzięki niej będzie mogła żyć bez bólu.

Romanowa dostała imię na cześć największego fajtera z naszych psiaków. Nikt nie dawał mu szans na przeżycie, a był z nami szczęśliwy wiele miesięcy. Jest jej patronem, więc ona też na pewno znajdzie w sobie tę moc! 

Ma chorą tarczycę, obciążone nerki i wątrobę. Ale cóż za duch w niej siedzi - apetyt za kilku, żadna siła nie powstrzyma jej przed zwiedzaniem nowego ogródka, najszybciej nauczyła się korzystać z ogrzewanego domku.

Rudzia ma oczy, które opowiadają całą historię jej życia. Tyleż bólu, tyle smutku i… nadziei. 

Sądzimy, że miała kiedyś dom, potrafi chodzić na smyczy i zdecydowanie wie, co to psie łóżeczka. Czeka ją operacja sanacji jamy ustnej, leczenie wątroby, ale wszystkie badania wskazują, że przebrniemy przez najgorsze!

12 000 złotych to 3 tysiące złotych na każdą z nich. Wiemy, że to będzie cud, jeśli tyle zbierzemy, a prawda jest taka, że nie wystarczy to na pokrycie wszystkich badań, operacji i leków nawet przez najbliższy miesiąc. Wyciągnęliśmy własne zaskórniaki, każdy wolontariusz dołożył, ile mógł. 

Jednak bez Was, darczyńców schroniska, nie damy rady. Niejeden cud udało nam się sprawić razem, czy teraz też RAZEM uda nam się zmienić ich świat?