Błagam Tylko one mi pozostały..

Mój Ukochany Kot Ryszard .....odszedł 14 stycznia. Musiałam pozwolić Mu odejść bo Jego organizm był już bardzo zmęczony i zbolały tą podstępną  i okrutną chorobą.

Nie jadł już i nie pił samodzielnie.

 Nie był w stanie załatwić swoich potrzeb fizjologicznych.  Męczył się psychicznie bo akurat w Jego naturze leżała wyjątkowa, radosna wola życia.

Lekarze z kliniki weterynaryjnej robili wszystko co w ich mocy aby uratować Ryszarda. Niestety…..przegrał niewyrównana walkę z podstępnym, okrutnym  wirusem. 

 Zdawał sobie sprawę , że nie może być tym kotem co zawsze.. Utracił wolę życia. To był mądry, wrażliwy koteczek, i tak bardzo zawsze chciał być przy Nas, razem..

Nie opuszczał mojego, chorego śmiertelnie, Małżonka. Zawsze był przy nim, tak jakby chciał go pocieszyć, zatroszczyć się o Niego….

Ryszard to kot po wojennych przejściach, błąkał się po ulicach głodny, zziębnięty, pozostawiony sam sobie. Nikt w atmosferze zagrożenia i wyciu syren nie zwracał na niego uwagi. Jedynie tamtejsza wolontariuszka zainteresowała  się jego losem i tak z Ośrodka dla Uchodźców trafił do nas. 

Mój Małżonek darzył Go szczególnym uczuciem i …odwrotnie. Zawsze razem.

Mąż odszedł 27 października 2024 roku pozostawiając nas w ogromnym bólu, tęsknocie i smutku. Miał tylko 53 lata. 

Po tak wielkiej stracie, kiedy nie zdążyłam pogodzić się z śmiercią Męża ……odchodzi Jego Ukochany Przyjaciel..Ryszard. 

 Ryszard był naprawdę zaopiekowany, nie spodziewaliśmy się że tak podstępnie będzie zaatakowany wirusem. 

Biedny nie zrobił w życiu nic złego, oprócz tego ze był….był i kochał Ludzi. 

A na  koniec lecznice i w końcu szpital i ta straszna diagnoza. Ratowałam nie zwracając uwagi na koszt z tym związany. Robiłam to dla cierpiącego Ryszarda i mojego nieżyjącego Męża.

 Niestety teraz  po Ryszardzie pozostał mi tylko wydrukowany  papierek z  cyferkami. 

Koszt leczenia Ryszarda i zabezpieczenie przed wirusem pozostałych 4 kotków i 2 psów jest ogromny. 

Mój stan psychiczny jest w rozsypce. Nie posiadam funduszy na zapewnienie surowicy dla reszty moich Ukochanych zwierzaczków i uregulowanie faktury w lecznicy. 

Drżę o życie pozostałych, boję się, że jeśli ich nie zabezpieczę podzielą straszny los Ryszarda. A ja?….. cóż ja- jestem po prostu ….. bezradna i ta bezradność mnie powoli …zabija.

Nasze oszczędności przeznaczyłam na ratowanie życia Małżonka, a później opłaty związane z pochówkiem. 

Obecnie przebywam, po śmierdzi męża, na L4. Nie mogę liczyć na pomoc mojej rodziny czy sąsiadów, nawet tej psychicznej. 

Jestem pozostawiona sama sobie, jak ten Ryszard, który błąkał się samotnie ulicami zbombardowanego miasta. 

Kochani Darczyńcy,  błagam  Państwa o pomoc z całego serca, serca które i tak płacze. Dla Rysia, dla Mnie, dla tych co zostały i chcą żyć…. Żyć dla mnie bo tylko One mi pozostały.

Tracę to co kocham po kolei……wiem,  jest dużo nieszczęść ale pomagając, nawet w najdrobniejszej kwocie, dacie Im szansę  na co  zasługują i co jest  najcenniejsze- ZYCIE!!!

Błagam……….

Zrozpaczona do granic możliwości, Elżbieta

Poniżej koszt ratowania Rysia 

Koszt juz został pomniejszony o kwotę jaka dostałam na blika.