Pomóżcie mi proszę

Witajcie. Mam na imię Piotr i bardzo potrzebuję waszej pomocy. Każdego dnia staram się mieć powód aby wstać z łóżka.  Dom, który widzicie powyżej jest miejscem, jedynym miejscem, w którym, pomimo przeciwności, jestem szczęśliwy. Mój dom nie zawsze tak wyglądał. Prawie 11 lat temu, moi rodzice zaczęli remont. Dach, elewacja, pomieszczenia wewnątrz. Wszystko zdawało się iść po naszej myśli. Niestety, Bóg chciał inaczej. Rok później najpierw zabrał tatę, a dwa miesiące później, w grudniu mamę. Pierwszy raz w życiu zostałem sam. Żal i rozpacz stały się  moimi nieodłącznymi towarzyszami. Pomimo mojej niepełnosprawności, smutku i samotności po stracie ukochanych rodziców chciałem żyć dalej. Żyć dalej i radzić sobie tak, aby mama i tata, którzy patrzą na mnie z góry byli ze mnie dumni. Czas płynął, a pieniędzy wystarczało tylko na tyle by przeżyć. Moja skromna renta socjalna, 840zl nie pozwoliła dokończyć remontu, który zaczęli rodzice. Dom popadł w ruinę. Wymaga kompleksowego remontu, od dachu po fundamenty. Tak bardzo chciałabym móc żyć w nim dalej wraz z moimi pięcioma ukochanymi kotami. Niestety bez remontu, dom może nie przetrwać następnej wichury. Jego stan, co widać na zdjęciach jest tragiczny.

 W ciągu tych 10lat, spotkałem na swojej drodze wielu ludzi. Prosiłem o pomoc, ale niestety, zamiast pomóc większość z nich chciała mnie jedynie wykorzystać. Pojawili się jednak także tacy, którzy bezinteresownie i z zapałem chcieli i chcą mi pomóc. Cała zbiórka powstała jedynie dzięki mojemu bratu ciotecznemu, który zadbał o opis, zdjęcia oraz uruchomienie zbiórki oraz Warsztatom Terapii Zajęciowej w Wojcieszynie na które regularnie uczęszczam. Wszyscy pracujący tam ludzie, którym jestem bardzo wdzięczny, wspierali mnie w trudnych chwilach.

Każda kwota, nawet najmniejsza, potrafi zdziałać cuda.

Chciałbym zaapelować do wszystkich. Pomóżcie mi, proszę. Jedynie wy możecie odmienić mój los. Sam nie dam już rady.