Pomoc dla Marcina .

Drodzy przyjaciele, znajomi i  nieznajomi... 

Rzadko w życiu zdarza mi się o coś prosić, a zwłaszcza prosić publicznie, ale dzisiejsza sytuacja naprawdę to uzasadnia. Chcę zwrócić się do Was z prośbą o pomoc dla osoby wyjątkowej- mojego brata Marcina. 

Historia choroby Marcina zaczęła się już ponad 20 lat temu, kiedy zasłabł podczas treningu koszykówki. Szpital, badania, diagnoza- cukrzyca typu 1. 

Pomimo lęku, bólu, zmiany stylu życia Marcin się nie poddał. 

Postanowił żyć, pracować, podróżować jak każdy zdrowy człowiek. 

W roku 2010 przyjął się na kopalnię Wujek. Pewnego dnia podczas pracy doszło do tąpnięcia. Wszystkich górników pracujących w tym momencie pod ziemią udało się wyciągnąć na powierzchnię oprócz jednego- Marcina. Po dwugodzinnej akcji ratunkowej, Marcin wciąż leżał zasypany gruzem, słysząc słowa ratowników, że nie da się go wyciągnąć, ponieważ podniesienie belki może doprowadzić do ponownego zawalnia się tunelu. Pomodlił się wtedy do Boga i kiedy nie mógł więcej złapać oddechu poczuł, że ratownicy wyciągają go do góry. Marcin miał złamane nogi, ręce, żebra, liczne operacje, metalowe stelaże w nogach. Uszczerbek na zdrowiu-  80%. Mimo to, po kilku latach mój dzielny brat ponownie postanowił żyć normalnie, chciał pracować i nie być od nikogo zależnym. Postanowił wyjechać do pracy za granicę, znalazł dobrą pracę i cieszył się z każdego dnia. Pewnego dnia na dużym palcu u stopy pojawiła się u niego rana. Myśleliśmy, że jest to spowodowane noszeniem ciężkich butów roboczych, które były wymogiem w jego pracy. Marcin wrócił do Polski aby zrobić badania i skontrolować stan swojej stopy, okazało się, że rana w wyniku cukrzycy będzie trudna do zagojenia. Przez długie lata rana goiła się i otwierała ponownie, kolejne stany zapalne. Decyzja- amputacja palców w prawej stopie. Ogromny ból, niepewność ale i nadzieja, że będzie lepiej. Rok temu - nowa rana, stan zapalny, którego nie można było zatrzymać. Decyzja- amputacja śródstopia. Mój brat się całkowicie załamał, co było dla nas wszystkich zrozumiałe. W tak młodym wieku przeszedł już tak wiele bólu. Za każdym razem kiedy próbował się podnieść, otrzymywał kolejny cios od życia ale znów postanowił zawalczyć o siebie. Kiedy wydawało się, że swoje zdrowie ma pod kontrolą, kolejny cios. Stan zapalny w drugiej stopie, kości w śródstopiu zaczęły się samoistnie łamać. Z kilkudniową, niemijającą gorączką udał się do lekarza. Decyzja- natychmiastowa amputacja lewej stopy.

Gdyby tego było mało, tydzień przed świętami Bożego Narodzenia Marcin poczuł się źle, nie mógł oddychać, w nocy zbierała się woda w jego ustach. Po wykonaniu USG jamy brzusznej wykryto 3 centymetrową zmianę na jego wątrobie. Marcin czeka na rezonans i dalsze badania aby potwierdzić lub (mamy ogromną nadzieję) wykluczyć nowotwór wątroby. 

Mój brat od zawsze był dla mnie największym wojownikiem, nie ma takich słów, które opisałyby jak bardzo jest mi przykro, że w tak młodym wieku człowiek musi się mierzyć z tyloma przeciwnościami losu, chorobami, bólem. Jego psychika jest ogromnie zniszczona. Na tą chwilę nie widzi już on dalszego sensu życia. 

Marcin jest na rencie, która wynosi 2000zł z czego połowę przeznacza na zakup drogich lekartstw. 

Kochani Darczyńcy, pomóżmy Marcinowi uzbierać pieniądze na protezy nóg, aby uwierzył, że będzie jeszcze mógł chodzić, pracować i ziwedzać świat...

Po śmierci naszych rodziców mamy już tylko siebie. Nie chcę stracić mojego jedynego brata.