Puszka dla Puszka

Historia tego kota, to istna gehenna, pięć operacji w ciągu krótkiego czasu, długa rekonwalescencja, wyrwane z premedytacją na żywca pazury przez miłośników gołębi, ciągły ból i udręka a pomimo tego ogromna chęć życia i wielka miłość do człowieka. W zasadzie nie rozstaje się z ubrankami pooperacyjnym, które są niezbędne ze względu na rozmiary kolejnych operacji.

Ale to również gehenna dla opiekuna, który za wszelką cenę walczy o jego życie, nie chce się poddać, nie bierze pod uwagę eutanazji walczy wciąż, płacąc ogromne rachunki i doprowadzając się do potwornych strat finansowych.
Zacznę jednak tą piękną, ale jakże bolesną historię od samego początku.

Puszek został znaleziony 1 listopada. Siedział pod drzewkiem. Kot o pięknym wyglądzie i przeraźliwie smutnym udręczonym spojrzeniu. Wydawało się, że być może jego ciężki oddech spowodowany jest przeziębieniem. Nie można było go zostawić. Trafił do kliniki. Prawda była brutalna. Kot był po wypadku, przepuchlina przeponowa ze zrostami, jelita uciskające płuca i powodujące problem z oddechem, złamana źle zrastająca się kość. W takim stanie kot musiał już długo przebywać poza domem, skoro doszło już do zrostów.

Konieczna natychmiastowa operacja. Telefony po kolejnych klinikach, wszędzie jedna odpowiedź: „tak, możemy operować. Konieczna jest narkoza wziewna, ale proszę pamiętać, że tego typu operacje się nie udają, koty po nich odchodzą”. Dzwoniliśmy dalej, po kolejnych klinikach, nie chcieliśmy się poddać. Wreszcie znaleźliśmy klinikę, w której usłyszeliśmy „ my robimy dużo takich operacji, u nas się udają”. Bez zastanowienia, choć z dużą rozterką kot poszedł pod nóż, został oddany pod opiekę lekarzy, wierząc że zajmą się nim właściwi specjaliści. Innej opcji nie było.

Operacja rzeczywiście się udała. Długa, bolesna rekonwalescencja, ale Puszek poradził sobie znakomicie. To był jednak dopiero początek udręki, początek niekończącej się walki o życie kocurka.

Miesiąc później trafił do kliniki z zablokowanym pęcherzem. Stwierdzone Idiomatyczne zapalenie pęcherza. Leki, specjalistyczna dieta, zastrzyki. Chwila spokoju. Tylko chwila. Ponieważ za moment znowu kolejny dramat. Kot nie sika, wielki pęcherz, dostaje kroplówkę i robi się coraz większy, puchnie jak balon. W pociąg i kolejna podróż do kliniki.

Na miejscu rentgen i bolesna prawda: megacolon, okrężnica silnie wypełniona masami kałowymi, błona okrężnicy w wielu miejscach pęknięta, uszkodzenie ściany okrężnicy, krwawe wylewy na pęcherzu, z którego nie mógł ujść mocz z powodu zamknięcia ujścia poprzez uciskające masy kałowe. Nacinanie ściany jelita i ewakuowanie kału - duże ryzyko zapalenia otrzewnej. Operacja, po której ludzie zazwyczaj trafiają prosto na OJOM. Rekonwalescencja, specjalistyczne drogie ludzkie leki, zastrzyki i przerażenie czy tym razem przeżyje. Przeżył. Przeżył również kolejne cztery takie operacje. Każda bardzo droga. Za każdym razem kolejny kredyt. Wszystko po to, żeby go ratować. Do końca. Czeka go jeszcze jedna operacja, najtrudniejsza. Operacja usunięcia jelita, które jest wielkie jak worek i popękane.

Od ciągłych sedacji oraz narkozy kociakowi siadła wątroba. Jest słaby i nie wiemy jak się dla niego to skończy, ale klinika w zaleceniach napisało wielkimi literami, że nie zgadza się na kolejną operację bez usunięcia jelita.

Pomiędzy operacjami kolejna trauma.

Puszek został złapany przez okrutnych ludzi i powyrywano mu na żywca wszystkie pazury. Ryczeliśmy wszyscy. Łzy lały się strugami. Baliśmy się, że popękał w środku, ponieważ był dopiero co po kolejnym szyciu, zapewne mocno go musieli trzymać, żeby powyrywać na żywca wszystkie, grube i twarde pazury. Bał się dotyku człowieka. Reagował paniką na wyciąganą w jego kierunku dłoń . Bardzo cierpiał a my wszyscy razem z nim.
Przeszedł w swoim życiu przeraźliwie dużo. Ale nadal ma w sobie miłość i ogromną wdzięczność do swojej opiekunki. Za to, że o niego walczy.

W tej chwili ważne jest, żeby opłacić koszty związane z ciągłym leczeniem i zadbać o tą ostatnią, najtrudniejszą operację. Pomyślcie ile w swoim życiu wycierpiał. Pomóżcie.

Dziękujemy za każdą wpłaconą złotówkę.

Ponieważ pada wiele pytań, postanowiłam uzupełnić opis, tak, żeby każdy miał wgląd do historii Puszka. Pytania dotyczą tego czy Puszek jest kotem wychodzącym, czy został wypuszczony po operacji, jak doszło do tragedii z wyrwanymi pazurami.

Puszek nie jest wychodzącym kotkiem. Od wielu lat pomagam kotom i szczycę się tym, że moi podopieczni moją cudowne domy, kochających ludzi i szczęśliwe życie. Ich właściciele dbają o ich bezpieczeństwo. Gdy znalazłam Puszka i zaczęłam dla niego szukać nowego domu, pojawił się las rąk osób chętnych posiadać takiego kota. Ale gdy okazało się, że konieczna jest operacja - wszyscy zniknęli. Zapłaciłam za tą operację wspólnie z koleżanką. Po operacji kotek był tak wdzięczny i kochany, że koleżanka doszła do wniosku, iż nie potrafi go nikomu oddać. Żadna z nas nie przypuszczała nawet, że Puszek okaże się kotem szczególnej troski. A przy okazji pochłonie tyle nerwów, obaw, walki o jego zdrowie i tyle pieniędzy na leczenie. Operacji w sumie przeszedł sześć. Zawsze po operacji był pod troskliwą opieką i szczególnym nadzorem. Ale Puszek uwielbia zieloną trawę, słońce, tarzać się w ziemi i trudno odmówić zwierzaczkowi, który tyle przeszedł odrobiny radości. Koleżanka ma maleńki ogród i w tym ogrodzie Puszek mógł przebywać w słoneczne dni. To nie jest kot łowny. Zwyczajnie nie ma na to sił. Siedzi sobie w krzaczkach, leży na trawce, poskubie ziół, co w jego przypadku ze względu na zdrowie jest bardzo wskazane. Ale któregoś razu postanowił popatrzeć na ptaszki i to doprowadziło do tragedii, ponieważ Puszek nie ucieka przed człowiekiem. Jest, a raczej był, bardzo ufny. Nawet nie upolował by ptaka, ale za bardzo zbliżył się do miejsca, gdzie mieszkają okrutni ludzie …

Wyznaczyłyśmy 2 tysiące nagrody za wskazanie oprawcy. Wiemy kto to zrobił, ale bez świadka nie możemy domagać się sprawiedliwości. Oczywiście Puszek nie może już wychodzić. Jeżeli bardzo się domaga wychodzi na smyczy. Nic jednak nie jest w stanie cofnąć tego, co się już wydarzyło. Obie płakałyśmy nad tym co się stało, a wraz z nami cała okolica i wszyscy, którym o tym opowiadałyśmy. Obie pragnęłyśmy zemsty na tych ludziach. Ale to nic nie zmieni.

Puszek musi być na bardzo ścisłej diecie, żeby maksymalnie odsunąć w czasie kolejną operację, która jest nieunikniona. A niestety kotek po kastracji bywa łakomy, więc musi przebywać pod ścisłą kontrolą. Ktoś, kto wypuszczałby tak chorego kota, który ani nie jest w stanie uciekać, a przy okazji pochłonąłby wszystko, co by znalazł, byłby potwornie nieodpowiedzialny. Po operacji na przepuchlinę przeponową, zapadło się jedno płuco. Jest niewydolny oddechowo i gdyby musiał uciekać przed np. psem, padłby z niedotlenienia. Także odpowiadając na główne pytanie - nie Puszek nie jest kotem wychodzącym. Nikt go nie wypuścił po operacji. Wszyscy o niego dbamy. Zwyczajnie ma w życiu pecha i przyciąga do siebie wiele złych doświadczeń.

Serdecznie Was pozdrawiam i dziękuję że jesteście tu ze mną.

Nina