Wymarzony dzieciaczek

Cześć jestem młodą mężatką (22 lata a mąż 24) jesteśmy w związku od 6 lat w tym od 2.5 roku w małżeństwie. Może jesteśmy młodzi ktoś pomyśli ale gorzkiego smaku życia posmakowaliśmy aż nad to. 

Tak więc od początku.. Od zawsze moje miesiączki byly dziwne, nieregularne, długie (nawet do 4tyg.) , kolor , ból doprowadzajacy niemal do mdlenia. 

Zaznaczę iż chodziłam do ginekologa od pierwszej miesiączki. Za kazdym razem słyszałam : wszystko jest dobrze, cacy, "tak juz Pani ma z natury". 

Niestety bóle zaczęły przenosić się na czas między miesiączkami, nasilały się, często nawet na mieście musialam sie o cos oprzeć lub natychmiast usiąść- inaczej lądowałam na kolanach. 

Nadszedł okres rozpoczęcia współżycia seksualnego. Oczywiscie na poczatku pamietalam o wszelkiej antykoncepcji, lecz po jakims czasie mimo iż wiem ze było to bardzo niedojrzałe zapominalam o niej.  W końcu naszła mnie myśl, że tyle dziewczyn po pierszym razie jest już w ciąży a ja po tylu razach nie jestem? Wydalo mi się to dziwne ale zbagatelizowałam problem a ból narastał, ginekolog twierdzil dalej ze jest wszystko w jak najlepszym porządku. Wybrałam sie do endokrynologa który stwierdził nieprawidłowość w hormonach.. Dostalam tyle leków że żołądek niemal wywinął fikołka a ja popadłam w anoreksję. ( zawsze mialam nadwagę ale wtedy z 90kg w 2msc zjechałam do 65kg.).  W skrócie zawsze trafiałam na lekarzy którzy robili mi krzywdę a samopoczucie się pogarszało.

W miedzy czasie poznałam swojego obecnego męża. Kochany i złoty człowiek , dojrzały, opiekuńczy i pełen miłości. 

Ślub tuż tuż , zostaly 2 miesiące do tego najlepszego dnia w życiu a ja udałam się po raz ostatni do zupełnie innej Pani ginekolog na prośbę mojego męża ( bóle sięgały tego że codziennie zwijałam się w pół trafiałam na SOR nawet leżałam w szpitalu tydzień ). Pani była w szoku że przez tyle lat nic nie wiedzialam o stanie swojego zdrowia, ze to widać na zwykłym USG.. 

Jajniki pokryte torbielami (jeden w całości- praktycznie brak funkcji drugi w polowie) , macica dwurożna do tego hormony .. I wyszło na to że urodzenie dziecka bedzie graniczyć z cudem, dała mi rok na samodzielne staranie się później tylko dokładne i długie leczenie. Co wiecej w macicy widziała świeże ślady poronienia i usłyszałam że Bóg jeden wie ile razy już poroniłam.. 

Ziemia się zatrzęsła pod moimi nogami, nie wiedziałam jak mam to przekazać mężczyźnie z którym zaraz mam ślub...

Jak widać znalazłam mężczyznę który podjął się tej walki razem ze mną, który wspiera i jest oparciem. Nie uciekł jak tchórz, tak jak zrobiła by większość..

Próbowaliśmy wielu lekarzy i wiele metod pochłonęło to całe nasze oszczędności jak i naszych bliskich. 

Lecz teraz pojawila sie iskierka nadziei, znaleźliśmy lekarza który ma na koncie wiele kobiet z takimi problemami które poprowadzil do upragnioniego potomstwa. Niestety jest strasznie drogi a leczenie nie skonczy sie na dwóch wizytach do tego badania , zabiegi ... Nie stać Nas na to.

Stąd pomysł na zbiórkę. Kto nie poszuka pomocy nigdy jej nie uzyska.

Proszę kazdego o pomoc kto jest w stanie dołożyć choć mała cegiełkę bym mogła poczuć się kobietą i spełnić się w roli matki. Jeśli się uda zebrać pieniążki i leczenie przebiegnie pomyślnie będę czuła że są jeszcze dobrzy ludzie na tym okrutnym świecie a moje dziecko byloby tego żywym dowodem.

Z góry dziekuje za wszelką okazaną pomoc.