Sławek kontra szpiczak

Aktualizacja:

Nie tak miało to wyglądać 💔 Choroba kolejny raz jest o krok przed Nami💔 Jeszcze w sierpniu lekarze postanowili Sławka potrzymać w progresie choroby gdyż bardzo wolno postępowało, chcieli Nam dać szansę "wydłużenia" życia między jednym leczeniem a drugim. A teraz stało się najgorsze 💔😭 Sławek na poczatku października miał kontrolę oraz badania krwi. Niestety coraz częściej cierpiał z powodu potwornego bólu kości, a co za tym idzie brał mocniejsze leki i znów bardzo dużo spał...wydawało się, że wznowa będzie powolna... niestety myliliśmy się...po kolejnych wynikach badań szybciej od wizyty w szpitalu był telefon od lekarza i informacja, która zwaliła Nas z nóg. TRZYKROTNY wzrost komórek nowotworowych miesiąc do miesiąca. Nasz świat kolejny raz runął ale stajemy do walki. Musimy natychmiast zastosować leczenie. Od 15.10 Sławek dostaje ponownie chemioterapię, tym razem jest to karfilzomib + lenalidomid + dexamethazon + leczenie przeciwwirusowe oraz antybiotyk aby ograniczyć ryzyko występowania infekcji. Wstępnie rozplanowano mężowi 2 cykle chemii (ponieważ nie wiadomo, jak będzie reagował na leczenie oraz czy nie wystąpią działania niepożądane) 2 razy w tygodniu wlewy (wtorek i środa) przez 3 tyg , tydzień przerwy i znów 3tyg, w między czasie dostaje jeszcze zastrzyk APD (1* w miesiącu - jest to zastrzyk który przeciwdziała dalszej degradacji kości). Mamy duże nadzieje, że to leczenie przyniesie rezultaty i zatrzyma postęp choroby na dłużej. Mimo,że samopoczucie nie dopisuje na codzień a choroba odebrała nam spokój, to staramy się widzieć daleką przyszłość razem...♥️ Dziękujemy każdemu, kto do tej pory nas wspierał cegiełką, dobrym słowem, udostępnieniami. To bardzo dużo dla nas znaczy, nie spodziewaliśmy się, że będzie taki odzew ❤️ Obiecuję informować o postępach w leczeniu

Bardzo prosimy Was o dalsze wsparcie zbiórki, o udostępnienia🙏🙏🙏

Kamila i Sławek ❤️‍🩹

Ciężko jest zacząć od początku... Zwłaszcza kiedy człowiek stara się czerpać z życia, ma marzenia, kończy szkołę medyczną, wyjeżdża za granicę, zakłada rodzinę i po prostu chce żyć... Mój Mąż Sławek od 2020 roku miał gorsze samopoczucie, dużo spał, nie miał chęci funkcjonować, cierpiał na bóle lędźwiowe. Lekarze stwierdzili, że najprawdopodobniej jest to wypalenie zawodowe, a jego spadki nastroju były spowodowane depresja. Niestety leki nie pomagały, jego stan się nie poprawiał. Po świętach Bożego Narodzenia w 2022r poczuł się dużo gorzej, przez święta miał kaszel i stan podgorączkowy, jednak przed Sylwestrem stan był na tyle poważny, że kiedy prawie stracił przytomność w przychodni to został zabrany do szpitala. Po RTG okazało się, że ma bardzo dużo płynu w płucach, zostało mu ściągnięte ok 1500ml. Lekarze zaczęli drążyć skąd u tak młodego człowieka (wtedy 37lat) takie zmiany, na tomografie wyszły ubytki w kościach... Już wtedy podejrzewaliśmy, że to coś poważniejszego... Zrobiona została punkcja.. czekanie na wynik , myśl że może jednak to łagodne zmiany. Niestety diagnoza zwaliła całą naszą rodzinę z nóg. Szpiczak mnogi. Rodzaj nowotworu, którego nie można wyleczyć. Jedynie jest możliwość zahamowania na krótszy lub dłuższy czas namnażania komórek... W lutym 2023 zaczęła się chemioterapia, trwała ponad 6 miesięcy, wyniki zaczęły się poprawiać. Lekarze zadecydowali o przejściu na leczenie podtrzymujące tj zastrzyk z chemii co miesiąc + zastrzyk zapobiegający degradacji kości. Nie chcemy się poddać, walczymy, jednak sytuacja w jakiej się znaleźliśmy, zmusza nas o poproszenie o pomoc. W czerwcu 2024 dostaliśmy wiadomość. Nawrót ... Nie było nam dane cieszyć się długo z zatrzymania choroby... Mamy syna, Marcel jest w spektrum, w tym roku skończy 6 lat. Sławek od 2023 ma przyznaną rentę za całkowitą niezdolność do pracy. Dźwignięcie czegokolwiek może doprowadzić do złamań... Ja ze względu na sytuację nie zawsze jestem w stanie pracować pełnoetatowo, ponieważ Sławek miewa słabsze dni podczas których nie jest w stanie wstać z lóżka, czy odebrać naszego synka ze szkoły. Nie wiemy jakie leczenie zaproponują, jesteśmy w trakcie dalszej diagnostyki i ustalania kolejnej linii leczenia ( Sławek jest już po kolejnym tomografie, a 19 sierpnia czekają go dodatkowe badania gastrologiczne). Po pierwszym leczeniu, mimo wykupionej polisy zdrowotnej musieliśmy zwrócić część kosztów terapii, ponieważ służba zdrowia w Holandii w której mieszkamy jest sprywatyzowana a ubezpieczenie nie obejmuje wszystkiego. Mamy ogromną prośbę, jeśli możecie dołożyć cegiełkę do zabezpieczenia przyszłego leczenia mojego Męża będziemy bardzo wdzięczni, za możliwość zasypiania bez martwienia się czy nam wystarczy funduszy aby mój Sławek mógł być z nami jak najdłużej...

It's hard to start from the beginning... Especially when someone tries to make the most out of life, has dreams, finishes medical school, moves abroad, starts a family, and just wants to live... My husband Sławek started feeling worse in 2020; he slept a lot, had no energy to function, and suffered from lower back pain. The doctors concluded that it was most likely burnout, and his mood swings were caused by depression. Unfortunately, the medications didn't help, and his condition didn't improve. After Christmas in 2022, he felt much worse. During the holidays, he had a cough and a low-grade fever, but before New Year's Eve, his condition became so serious that he almost lost consciousness at the clinic and was taken to the hospital. After an X-ray, it turned out that he had a large amount of fluid in his lungs, and about 1500ml was drained. The doctors began investigating why someone so young (37 years old at the time) had such changes; a CT scan revealed bone loss... We already suspected that it might be something more serious... A biopsy was done, and we waited for the results, hoping it might still be benign. Unfortunately, the diagnosis knocked our whole family off their feet. Multiple myeloma. A type of cancer that cannot be cured. There's only the possibility of slowing down the multiplication of cells for a shorter or longer time... In February 2023, chemotherapy began and lasted over 6 months, with his results starting to improve. The doctors decided to switch to maintenance treatment, which involves a monthly chemotherapy injection and an injection to prevent bone degradation. We don't want to give up; we are fighting, but the situation we find ourselves in forces us to ask for help. In June 2024, we received the news. A relapse... We didn't get to enjoy the stopping of the disease for long... We have a son, Marcel, who is on the spectrum and will turn 6 this year. Sławek has been on disability since 2023, deemed fully incapable of working. Lifting anything can lead to fractures... Due to the situation, I'm not always able to work full-time because Sławek has days when he can't get out of bed or pick up our son from school. We don't know what treatment will be proposed next; we are in the process of further diagnostics and determining the next line of treatment (Sławek has already undergone another CT scan, and on August 19, he has additional gastroenterological tests). After the first treatment, despite having health insurance, we had to cover part of the therapy costs, as the healthcare system in the Netherlands, where we live, is privatized, and insurance doesn't cover everything. We have a huge request: if you can contribute to securing future treatment for my husband, we would be extremely grateful for the chance to sleep without worrying about whether we will have enough funds for Sławek to stay with us as long as possible...