Tomik wierszy ,,Wierszoterapia,,

,,Wonią  konwalii  przywitaj mnie w progu...,,

Wonią  konwalii  przywitaj mnie w progu,
zapachem bzów otumań namiętnie,
bądź każdym moim dniem, miesiącem, rokiem,
wypełnij puste dotychczas przestrzenie

Zanuć melodię, której świat  mój nie znał,
niech odejdą złe cienie,
chłodne dni i noce,
zamień w letnią zieleń

Niech zakwitną kwiaty, niech zaśpiewa maj,
na lutni Orfeusza - wśród srebrzystych gwiazd
i taką pozostań na wieki w moim sercu,
uśmiechem jasnych chwil witaj każdy dzień,
na rzęsach przynieś rosę, niewinną, perłową,
by życie - by mialo -  jakiś cel i sens

Autor P.S. 

Witam

Mam na imię Paweł.  Mieszkam w niewielkiej, ale jakże uroczej miejscowości.  Moim wielkim marzeniem jest wydanie tomiku wierszy.  Na zainteresowanie ze strony wydawców  w przypadku ,, debiutantów,,  nie ma co liczyć.  Potrzebuję około 6000 zł                                                   Piszę od kilku lat,  lecz jak dotąd głównie  do szuflady lub dla znajomych, od czasu do czasu ,,wrzucę,, coś do serwisów poetyckich w internecie.  Chciałbym jednak, by moje wiersze ujrzały światło dzienne w formie tomiku.  Może ktoś  kiedyś zakocha się w nich,  tak jak ja w poezji:  min.  E. Dickinson,  A.  Rimbaud, K. Przerwy -Tetmajera,  czy W. Szymborskiej.

        Piszę też teksty piosenek (do szuflady), ale to już inny temat.  

Napisałem w sumie ok 400 utworów,  z których na razie chciałbym wydać około 40 (jeden tomik) . Bez pomocy finansowej raczej nie mam szans na realizację swojego marzenia.  Zebrana kwota,  w całości zostanie przeznaczona na koszty związane z wydaniem tomiku.

Poezja i pisanie pomaga mi w życiu,  dlatego też mój pierwszy tomik chcę nazwać ,Wierszoterapia,,  Może też komuś  pomoże?  Zachęcam do czytania poezji, tych wielkich i tych ,, mniejszych,, poetów  i oczywiście do  samodzielnego pisania. 

       Z góry dziękuję za zainteresowanie.  Jeśli ktoś z Państwa zdecyduje się wesprzeć moją inicjatywę  będę wdzięczny.  Mam nadzieję, że wkrótce będę mógł zaprezentować swoją twórczość szerszemu gronu odbiorców. 

Jeśli ktoś ma chęć  porozmawiać  o poezji i nie tylko,  zapraszam. 

Poniżej przedstawiam kilka z moich wierszy, tekstów.

Pozdrawiam. Paweł 

1. 

,,A może, by tak...,,

Pytać - lecz nie oczekiwać odpowiedzi,
żyć nim skończy się bal,
szukać lecz nie znajdować,
być jak wiosenny ptak...

Dawać i nie chcieć nic w zamian,
gubić i odnajdywać się,
kochać i być kochanym,
uśmiechać - dzień za dniem

Być świtem jasnym, niebem czystym,
rosę srebrzystą o poranku pić,
na życie patrzeć przez pryzmat zielony

i nigdy,
nigdy - nie pytać jak żyć.



2

Dopóki jestem...

Barwami jasnych zórz,
błękitem dalekich mórz,
pomaluj mój świat,
lawiną zielonych chwil,
wypełnij moje sny

Nocy i dni nie żaluj,
bez zbędnych słów,
jednym tylko gestem,

bądź zawsze blisko mnie
dopóki jestem,
dopóki  jestem,

3

,,Kiedy kobieta milczy,,

Doceń kiedy kobieta milczy,
ta chwila nie będzie trwać wiecznie,
ulotna jak skrzydła motyli,
co myśli? - gdy milczy – nikt nie wie.

Doceń - kiedy kobieta milczy,
zachowaj tę chwilę dla siebie,
bo kiedy znów zacznie milczeć?
sam diabeł tego nie wie.,,

4

,,Po prostu,,

Czasem ktoś odchodzi po prostu,
ot tak,
odpływa, odfruwa w nieznane nam strony,
bez słów i bez pożegnania, jak jesienny ptak,
gaśnie świecy plomień

I zostają już tylko wspomnienia
i pustka, ból i żal,
kilka wyblakłych zdjęć,
niespokojnych myśli garść,
buty dwa...

Mówią,  że czas leczy rany,
zabliźnia pamięć zdarzen dawnych lat,
lecz gdy wracamy  do tych chwil,
to czemu boli, aż tak?

5

,Sad czereśniowy,,

Sad czereśnią pachnący,
beztroską upojony,
w nim różnorakie psoty,
trzmiel na głowie chodzi,
z motylem wielobarwnym,
kąpią się w zieleni,
dzień unosi się wonią,
blask - w błogość się mieni.

Wśród gałęzi zawisły spojrzenia kochanków,
dziewczyna złotowłosa - chłopiec urodziwy,
zagubieni w zielonej przestrzeni krużganków,
w tańcu namiętnych zmysłów - nie zważają na dziwy.

Błogosławiony wietrzyk - muska rozgrzane czoła,
osusza krople rosy z ciał dotkniętych słońcem,
z letnich pocałunków - słodycz sączy dookoła,
między kochankami- trzmiel - zazdrośnik się plącze.

W tej efemerycznej zmienności pogody,
oddechy coraz krótsze - serca niespokojne,
przepastne oczy kochanków przywołują grzmoty…
wtem letni deszcz obmywa, te chwile upojne.

I znów promienie słońca ogrzewają im czoła,
spokój i beztroska - wypełniają źrenice,
zaplątani w uścisku sennego anioła,
ona karmi jego - on swą oblubienicę. 

Wiersz dedykuję wszystkim zakochanym, tym którzy kochali, kochają lub zamierzają kochać

6

,,Dalecy bliscy,,

Wpatrzeni w to co odlegle
w gwiazdy w planety w galaktyki
nie dostrzegamy tego co bliskie
drugiego człowieka
zapachów Ziemi i jej muzyki

7

,,Pejzaż jesienny,,

Jesień wije już gniazdo nad bukowym lasem,
babie lato - niże owoc rudej jarzębiny,
dzikie gęsi – do raju bram szykują klucze,
lato liczy na palcach ostatnie godziny.

Chmura liści zalewa morzem purpurowym,
śpiew jesieni  dobiega  wśród wrześniowych głosów,
a nad tym pejzażem - wbity w ścianę gwóźdź,
symbol nieuchronności człowieczego losu.

8

Przepis na Lilię,,

Kropelka porannej rosy,
zaklęta w rześki świt,
blask promieni słonecznych,
muśnięcia wiatru trzy.

Garść letnich pocałunków,
pszczelich skrzydeł bzyk,
szczypta cierpliwości,
by wypełniły się dni.

Boskości szczera chęć,
uśmiechów lata pięć,
i moja tu obecność,
by móc nazwać cię...
Lilią

9.

,,Ja liść,,

Ja – liść jesienny, który spadł na ziemię,
Ty – ciepły powiew wiatru - moje odkupienie,
w szarości zwykłych dni - odnalazłem ciebie.
w purpurowej rzece mojego przeznaczenia.

Podniosłaś mnie - gdy właśnie ktoś podeptał
i na wpół martwego tchnęłaś nowym życiem,
pokazałaś przestrzenie,
których świat mój nie znał,
napoiłaś,  słodkich ust okryciem.

10

,,Oczy,,
.
Dziś jesteś tylko odbiciem w innych oczach,
szklistym i chłodnym jak morska latarnia,
Ja jestem rozbitkiem na wzburzonych wodach,
nie szukam lądu, ani ukojenia,
zapomnieć nie mogę, nie pragnę pamiętać,
tamtych oczu, co ciepłem grzały moje dłonie
i w najcięższą  zimę były mi ostoją,
a dziś są tylko odbiciem w innych oczach,
szklistym i chłodnym jak morska latarnia.

11.

,,Posieją nam wiarę nową ...,,

Posieją nam wiarę nową po sam sufit nieba,
do gwiazd ulecą słowa, srebrzyste kaskady,
w szaleństwie swym prorocy  drzewom złożą pokłon,
ku chwale -   w  zwierciadlach  nowego przymierza.

Żarliwą modlitwą, ofiarą z ryb złotych,
zbudują katedry strzeliste  - w obłoki,
trysną blaskiem ołtarze, grzechem pierworodnym,
tu trąb nie będzie i końca nie będzie,
ni ksiąg zakazanych, ni opasłych brzuchow,
ni nadzei,  
ni wiary,
ni czekania na cud...

12.

,,Pamiętnik,,

Czas żółtą kredką pomalował,
jasne niegdyś  kartki pamietnika,
myśli skryte głęboko na dnie,
niepamięć kurzem pokryła.

Tylko on jeszcze pamięta,
treść i sens dawnych zdarzeń,
czas uniesień - pierwszych pocałunków,
zieleń młodzieńczych marzeń.

Co z tych lat nam zostało?
Kilka stron w pamiętniku,
garść tęsknot za tamtym czasem
i myśl,... że to już było...

13

,,W kamieniu zapisane,,

W twardym szarym śnie,
zobaczył swoją przyszłość,
zapisaną w katedrze,
na paryskim bruku,
sycił się krwią żebraków i królów

Nie on jednak winien,
nie on zadawal cios,
byl tylko narzędziem,
w rękach małostkowych.
Mimo braku  serca i oczu,
płakal lzami ofiar

Nie on rozniecal ogień,
nie on gasil życie,
nie on smutną szarością
wypełnial nasze dni

14

,,Są takie...

Są takie wyspy, lądy szczęśliwe,
prawie jak nasze, lecz całkiem inne,
tam ryby klaszczą w dłonie,
na trąbach chodzą słonie,
węże fruwają nad lasem,
a cisza tańczy z hałasem.

Są takie morza, wody nieznane,
gdzie nienawiści nie ma  ni strachu,
gdzie miłość kwitnie jak morski plankton
i tylko czasem,
łezka upadnie na szklaną tafłę,
z żalu, że  takich nie znajdziesz.