Pomóż Adamowi stanąć na nogi.

Mam na imię Adaś i mam tylko 3 latka.
Od urodzenia toczę nierówną walkę z Mózgowym Porażeniem Dziecięcym – konsekwencją trudnego porodu i niedotlenienia, do którego wtedy doszło. Mimo wyraźnych wskazań, lekarze nie podjęli decyzji o cesarskim cięciu. Urodziłem się naturalnie – i to wtedy rozpoczęła się moja walka o sprawność. 

Mam niedowład połowiczny. Moja rączka i nóżka nie chcą mnie słuchać. Coraz trudniej mi się poruszać, coraz częściej płaczę z bólu – bo spastyczny niedowład postępuje. Każdy dzień bez intensywnej terapii oznacza pogorszenie mojego stanu. Dodatkowo jestem pampersowany i nie zgłaszam potrzeb fizjologicznych – to kolejny obszar, w którym potrzebuję wsparcia specjalistów i terapii.

Lekarze ostrzegają – bez regularnej rehabilitacji czeka mnie wózek inwalidzki. A ja tak bardzo chciałbym kiedyś samodzielnie chodzić, bawić się z innymi dziećmi, przytulić mamę obiema rączkami…

Noszę ortezy na obie nóżki i prawą rączkę. Każdy ruch jest dla mnie wysiłkiem. Jedyną nadzieją na poprawę jest intensywna rehabilitacja – prowadzona regularnie i profesjonalnie. Niestety, w ramach NFZ przysługuje mi tylko jedna godzina rehabilitacji w tygodniu… To kropla w morzu potrzeb dziecka z mózgowym porażeniem. Taka pomoc nie wystarcza nawet, by złagodzić ból – a co dopiero, by zahamować rozwój choroby. Wciąż potrzebuję nowych ortez, które muszą być regularnie wymieniane wraz z moim wzrostem.

Moi rodzice robią wszystko, co w ich mocy. Ale koszty turnusów rehabilitacyjnych i specjalistycznych terapii przekraczają ich możliwości. Dlatego dziś błagam Was o pomoc.

Potrzebuję Waszego wsparcia, by móc walczyć o życie bez bólu. O życie z nadzieją.

Każda wpłata to krok bliżej do samodzielności. Każde udostępnienie – szansa, że ktoś usłyszy mój cichy krzyk o pomoc.

Z całego serduszka dziękuję –
Adaś z rodzicami