Na Ratunek Czipsa

Dzień dobry, nazywam się Czips i mam 6 miesięcy. Gdy miałem 3 miesiące adoptowali mnie moi opiekunowie. Ucieszyłem się, że w końcu opuszczę ciasną klatkę. Pierwsze miesiące były wspaniałe - bawiłem się, przytulałem z moimi ludźmi i drapałem dywan. Tak nawiasem mówiąc, moja Pani tego nie lubiła, jednak gdy to robiłem, zawsze zwracała na mnie uwagę. Jestem szczęśliwy i wszystko byłoby dobrze, gdyby nie to, że od jakiegoś czasu gorzej się czuje. Zaczęło się od bólu brzucha, później miałem ropę w oczach, z dnia na dzień coraz mniej chciało mi się bawić. Rodzice zaczęli zabierać mnie w różne miejsca, dziwnie je nazywali: lecznica, gabinet weterynaryjny, szpital dla zwierząt. Pamiętam, że nie podobały mi się te podróże. No może Panie weterynarz, które poznałem były całkiem OK, chociaż mam mieszane odczucia. Najpierw dawały mi jakieś zastrzyki, a potem smaczne przekąski. Wyczuwałem w tym pewien podstęp. Czułem, że z dnia na dzień mam coraz mniej sił, a każda wizyta w kuwecie sprawiała mi ból. Powoli traciłem nadzieję, że mi się poprawi...

Wkrótce potem moi opiekunowie otrzymali telefon od Pani weterynarz, słyszałem, że mówili coś o wynikach, ale niewiele z tego zrozumiałem. Może lepiej niech dalej wypowiedzą się moi opiekunowie. 

Był to telefon, którego się obawialiśmy, a jednocześnie na niego oczekiwaliśmy. Gdy dowiedzieliśmy się, że nasz kot jest poważanie chory (Zakaźne zapalenie otrzewnej) przeraziliśmy się.

Wiedzieliśmy jednak, że musimy działać i zrobić co w naszej mocy, aby pomóc mu wrócić do zdrowia. Wdrożenie odpowiednich działań sprawiło, że Czips poczuł się lepiej. Znowu jest radosnym, energicznym małym kociakiem.

Niestety koszty badań oraz usług weterynaryjnych są bardzo wysokie. Mimo że nie mamy pewności, że nam się powiedzie, każdy dzień w którym kotek nie cierpi jest dla nas zwycięstwem. W nierównej walce z chorobą i wydatkami potrzebujemy wsparcia. Uprzejmie prosimy naszych znajomych i nieznajomych o pomoc. 

Będziemy bardzo wdzięczni za każdą cegiełkę dołożoną do ratunku życia Czipsa. 

Dziękujemy Klaudia & Daniel.