Ratujemy naszego psinka Edka

Zbieramy na ratowanie oczek Edzia, leczenie zapalenia ucha środkowego, zapalenia opon mózgowych i obustronnego porażenia nerwu twarzowego.

Opowiemy Wam historię o zapaleniu ucha i o tym, że jednak wszystko  może pójść nie tak jak powinno…. 

15 kwietnia trafiliśmy z naszym psinkiem Edkiem do weterynarza z powodu wydzieliny w lewym uchu. Diagnoza – zapalenie ucha, lekarz podał preparat do ucha, po tygodniu miała być wizyta kontrolna. Jednak 19 kwietnia zauważyliśmy, że pies przestał mrugać lewym okiem, lewe ucho oklapnięte, nie reaguje na dźwięki, ma problemy z jedzeniem i piciem, bo wszystko wypada z pysia. Lekarz zalecił antybiotyk w tabletkach i steryd. Praktycznie od razu zaczęła wysychać rogówka w lewym oku i pojawiło się owrzodzenie. Szybka zmiana weterynarza, umówiony tomograf na 9 maja, żeby potwierdzić, że to „tylko zapalenie ucha środkowego”, a nie inne zmiany typu guz czy nowotwór.

Stan lewego oka pogarszał się w zastraszającym tempie, dziura w rogówce zrobiła się do samej źrenicy, oko zrobiło się galaretkowate, duże prawdopodobieństwo, że dojdzie do perforacji, dla psa ból przeokropny, dla nas widok fatalny – mieliśmy wrażenie, że psu za chwilę te oko wypłynie. Codziennie mieliśmy konsultacje z okulistą, podawaliśmy 11rodzajów kropli, co 30 minut. Nastawiliśmy się na to, że pies nie będzie widział na lewe oko – w najgorszym wypadku, że trzeba będzie je całkowicie usunąć. 

Doczekaliśmy do 9 maja – tomograf potwierdził zapalenie ucha środkowego, wykluczył inne podejrzenia. Przez kolejne 3 tygodnie (czyli łącznie już 6) podawaliśmy antybiotyk i steryd i liczyliśmy na to, że pies odzyska czucie po lewej stronie pysia. I gdy już wydawało nam się, że dotrwaliśmy do końca leczenia ucha i zostało nam już „tylko” uratowanie oka okazało się, że….. pies dostał porażenia nerwów po prawej stronie pyska... 

Lekarze byli w szoku, nie spotkali się jeszcze z takim przypadkiem. Zrobiliśmy badania dosłownie na wszystko – wścieklizna, borelioza i inne choroby zakaźne, tarczyca – wszystkie wyniki prawidłowe, CRP też ok. Skierowanie na pilne wykonanie rezonansu i pobranie płynu mózgowo-rdzeniowego. W międzyczasie musieliśmy dodatkowo ratować prawe oko, bo porażenie po obu stronach spowodowało, że wrzód zaczął się robić też na prawej rogówce…. 

Z rezonansu wyszło: przewlekłe zapalenie ucha zewnętrznego lewego, zapalenie ucha środkowego lewego, zapalenie nerwu twarzowego VI i VII po lewej stronie z lokalnym zapaleniem opon mózgowych. Nadal nikt nie wie, skąd porażenie nerwów po prawej stronie skoro w badaniach nic nie wyszło.... 

Przez pierwsze dni podawaliśmy dożylnie antybiotyk, żeby miał lepsze działanie, jednocześnie pies źle znosił tak silną dawkę – okropne nudności i niekontrolowane oddawanie kału. Po kilku dniach przeszliśmy na antybiotyk w tabletkach i to był dla nas najgorszy dzień – pies nie do życia, okropne nudności, gęsta ślina strumieniem lała się z pyska, wypluwał każde jedzenie, ciężko było podać leki. 

Aktualne zalecenia dotyczące ucha -antybiotyk mamy podawać 6 – 8 tygodni, w połowie leczenia kontrolne RTG, żeby sprawdzić, czy antybiotyk dobrze działa. Niestety puszki bębenkowe, w których gromadzi się płyn są bardzo trudno dostępne dla antybiotyków i jeśli leki sobie nie poradzą to trzeba będzie otworzyć puszki bębenkowe i je wyczyścić. Owrzodzenie dwóch rogówek spowodowało, że pies praktycznie nie widzi na oczy, więc uczymy się funkcjonować na nowo – nowe komendy, poruszanie się po mieszkaniu, na spacerach. Na chwilę obecną codziennie kropimy oczy 25 razy dziennie – każde oko i ratujemy te oczka jak możemy, nasz okulista robi, co może, ale możliwości się wyczerpują i nie za wiele można zrobić – tylko czekać, co dalej się wydarzy. Więc czekamy…. 

Od pewnego momentu zaczęliśmy zbierać paragony. Okazuje się, że kwota już dawno jest pięciocyfrowa. Tomograf, rezonans, wizyty 2-3 razy w tygodniu u weterynarza. I leki– krople po 150 – 200 zł – najlepsze na rynku, żeby najlepiej działały. Suplementy na wątrobę, leki przeciwbólowe, antybiotyki, sterydy, suplementy wspomagające układ nerwowy, kroplówki witaminowe. Od ilości przyjmowanych leków Edek zaczął śmierdzieć tak jak w szpitalu – te wszystkie leki zaczynają wychodzić przez skórę. 

Na początku mówiliśmy, że wydamy każdą złotówkę, żeby nasze psie dziecko uratować, niestety te złotówki pomału się kończą. A tak naprawdę nie wiemy jeszcze co nas czeka ani jakie to będą wydatki, bo podziać się może dosłownie wszystko.... 

Wiecie co jest najgorsze? Stres i niemoc – że robimy wszystko, co się da, a i tak nie umiemy mu pomóc. Robimy krok do przodu i dwa kroki w tył – jak już myślimy, że jest ciut lepiej to zaraz wychodzi coś nowego. Chcielibyśmy chociaż nie musieć się martwić o to, że zabraknie środków finansowych na leczenie Edzia... 

Każdą złotówkę, która zostanie ze zbiórki przekażemy dalej - dla innych potrzebujących.