Rehabilitacja rodzeństwa.

Czasami życie nas doświadcza , jednych mniej innych bardziej nas doświadczyło kilkakrotnie. Rano kiedy wstaję mam nadzieję, że to wszystko mi się śni ,że mam idealny dom dzieci . Niestety Autyzm wkradł się do naszego życia, i został z nami aż do dzisiaj. Kiedy na świecie pojawiła się moja ukochana córeczka była taka idealna. Nigdy w życiu nie przypuszczałam że przyjdzie nam stawić czoła takiemu wyzwaniu . Z biegiem lat zaczynała być inna niż rówieśnicy bardzo lękliwa ,płaczliwa. To co na wydawało się normalne u Zuzi powodowało ataki lęku furii. Dźwięki na ulicy , sygnał karetki , inna droga do domu niż zwykle.  Wszystko to potęgowało zaburzenia . Zuzia godzinami potrafiła zamykać się w swoim świeci  i układać rządki .Całe nasze życie do tej pory jest uporządkowane ,schematyczne. . Zuzia rosła w swoim świecie niestety pewnej nocy jej ciałko zrywały dziwne drgawki okazało się że tym razem przyjdzie nam się zmierzyć z padaczką. Zuzia mimo przeciwieństw losu jest pogodną dziewczynką. Niestety problemy dnia codziennego powodują że nie jest w stanie funkcjonować jak większość rówieśników. Problemy sprawiają pisanie,czesanie, ubieranie. Wiele lat zabrało nam znalezienie przyczyny . W środowisku terapeutycznym zakłada się że dziecko na problemy grafomotoryczne i potrzebna jest terapia ręki .Niestety po wielu latach moja córka nie nauczyła się pisać,a problemem okazała się miastenia. Jednak stara się bardzo każdego dnia.

Kiedy wszystko wracało do normy los doświadczył nas po raz drugi. W 2008 roku jako wcześniak przyszedł na świat Igor . Od samego początku pojawiły się problemy. Przez niedorozwinięte  płuca co chwilę infekcje oskrzelowe ,przechodzące w zapalenia płuc. Igor co 2 tygodnie leżał w szpitalach. 

W 2011 roku ,otrzymaliśmy wiadomość że nasz syn źle się rozwija ma Autyzm w tym samym czasie zaczęła się walka o dzieci. Tym razem znałam już naszego wroga,tym razem dużo wsparcia okazali nam obcy ludzie,terapeuci  pomagali się podnieść z każdej porażki i małymi krokami uczyli nowych rzeczy. Igor został objęty specjalistycznymi usługami opiekuńczymi , terapia odbywała się na terenie przedszkola dla dzieci z autyzmem oraz w domu. Zdiagnozowano dodatkowo upośledzenie umysłowe ,a w 2013 roku po stanie padaczkowym epilepsję. Igor cierpi również na zaburzenia koordynacji ruchowej ma prawie 10 lat bardzo chciałby jeździć na rowerku. Moim marzeniem jest dać mu szansę na normalny rozwój , chciałabym żyć ze świadomością że zrobiłam wszystko żeby mu pomoc.  Nie wiem co to znaczy wychowywać normalne dziecko ale wiem co znaczy kochać najbardziej na świecie te które się ma. Ta nasza historia kończy się na Olivierku . Kolejny wyczekany  ukochany syn. Moja nadzieja na kawałek normalność.  Olivierek urodził się w 2016roku jako wcześniak.

Niestety tym razem nie dane nam było cieszyć się, przytulać synka. U Olivierka doszło do zatrzymania krążenia w 15minucie życia. Przebywał na oddziale intensywnej terapii noworodka.Każdego dnia przekraczając próg oddziału modliłam się żeby mój syn oddychał. Już w szpitalu zdiagnozowano u Olka - zaburzenia oddechowe, niską masę urodzeniową,śródczaszkowy krwotok dokomorowy, wrodzone wady rozwojowe przegród serca,drożny przewód tętniczy. Obniżone napięcie mięśniowe.

Olivier do tej chwili nie potrafi samodzielnie stać, chodzić, nie gaworzy zdiagnozowano padaczkę z napadami tonicznym i atonicznymi . Leczenie rehabilitacja trójki dzieci to duże wyzwanie, cała trójka przyjmuje laki przeciwpadaczkowe . Leczymy się u neurologa,psychiatry, psychologa, kardiologa, logopedy .Robimy wszystko żeby zapewnić dzieciom miłość bezwarunkową , opiekę i normalne życie . Zawsze dawaliśmy sobie rade tym razem potrzebujemy pomocy dlatego zwracamy się do ludzi dobrej woli. Zbieramy pieniążki na turnus rehabilitacyjny dla całej trójki . Nie jesteśmy w stanie samodzielnie sfinansować całej terapii. Dzieci jeszcze nigdy nie były na specjalistycznym wyjeździe przeznaczonym dla dzieci z autyzmem. Chcielibyśmy także spełnić marzenie Igorka i zakupić specjalny rower do jazdy. Wierzę że wszystko ma jakiś cel , jak każda mama chcę zrobić wszystko co w mojej mocy żeby dzieci byłe szczęśliwe i jak najbardziej samodzielne niestety barierą dla nas są finanse.