Pomoc dla Joli Adamskiej

Kochani. Nazywam się Jola, mam 50 lat. 17.02.2025 moje życie zawirowało kompletnie. Usłyszałam że mam guza w prawym płacie czołowym, najprawdopodobniej o charakterze nowotworowym. Moja pierwsza myśl? " Jak ja to powiem dzieciom?!" Boże, jak ja im to powiem?!" Po tygodniu decyzja wstępna - chłoniak mózgu, ale trzeba zrobić kolejne badania. I tu trafiłam do kolejnych lekarzy, którzy chcą powtórzyć rezonans, zrobić badania. Podejrzewają gorzej. Kolejny szpital. Co mnie martwi, to fakt, iż nie jest to sprawa świeża - lekarze twierdzą, że zaawansowana. Oczywiście, państwowa służba zdrowia nie zadba o moją kondycję psychiczną, więc ratuję się prywatnie. Państwowa służba zdrowia nie spyta o kwestię opieki dietetycznej muszę się tym zająć prywatnie.  Jestem już po lekturze różnych publikacji, i wiem, że moja dieta i umysł to podstawa do przygotowania się do wyzdrowienia. 

27.03.25 mam juz wynik biopsji. Wysoce zlosliwy glejak. Za półtora tygodnia lekarze wycinają, robią kolejne badania molekularne, aby ustalić co dalej,  a ja caly czas pracuję nad moją odpornością. Tak wyglada proces leczenia.

Teraz mam juz spore rozpoznanie. Państwowa opieka zdrowotna pozostawia wiele do zyczenia.  Pacjenci są traktowani sztampowo. 

Wiem ze jest innowacyjna metoda Nanotherm w Lublinie - koszt 20-40 tys euro,

W Warszawie trafiłam kilka dni przed moją operacją na informację o metodzie Gamma Knife prrzeprowadzana przes zespół dra Ząbka, tu moją nadzieją jest przypadek aktorki, pani Adrianny Biedrzyńskiej.

Na wszystko malo czasu, zeby ogarnąć. Źle, że wstępnie ktoś zaburzył diagnozę, ale cóż.

W Sosnowcu ma ruszyć nowy projekt dla takich jak ja- ale to w sierpniu.  zobaczymy.

Obecnie, 10.04.2025  mam operację metodą kranioiotomii.  Dość skomplikowana, interdyscyplinarna. Jest ryzyko rożnych powikłan - jak zawsze, ale wiadomo, to głowa.

Później , radioterapia razem z chemioterapią. Badania genetyczne pokazują,  że mam mutację, któr może byc wrażliwa na chemię. Więc to dobra informacja.

Po 4 tygodniach radioterapii i chemii , chwilkę odpocznę i chfiałabym wybrać się na tygodniowy turnus do kliniki w Bawarii, gdzie odbędę rekonwalescencję. W Polsce nie ma takiego miejsca. 

W Polsce nie ma wciąz refundowanego sanatorium dla pacjentów onkologicznych- należy odczekać 5 lat, o zmianę tego chorego przepisu walczy się od lat.. Są prywatne sanatoria, ale klinika w Bawarii wydaje się bardzo dobrym rozwiązaniem .

Koszty tez nie bedą małe. Stad zwiększyłam kwotę zbiórki. Zrobiłam to ponownie, bo wiem, że ta droga trochę potrwa i będzie kosztowna. 

Na starcie, po dwóch tygodniach - bez ostatecznej diagnozy wydałam już mnóstwo pieniędzy.  To są leki, dietetyk, dieta, psychoterapeutyczne wsparcie dla mnie i moich dzieci.

Moja sytuacja jest o tyle trudna, że zawodowo pracuję na pół etatu w szkole ( dzięki Bogu za to), jednak poza tym od ponad dwóch lat rozkręcalam swój salon masażu i kosmetologii, a także prowadziłam szkolenia i warsztaty z masażu. Kiedy w końcu od grudnia 2024 biznes zaczął przynosić zyski, zaczęłam ucieszyłam się, że za chwilę przyjdzie czas, kiedy będę miała trochę czasu dla siebie i dzieci ( sama wychowuję dwójkę nastolatków). Przyjdzie czas, że zacznę spłacać długi, które zaciągałam na potrzeby bieżące i firmowe. Przyjdzie czas, że w końcu odetchnę. Jak się okazuje, czas ten nadszedł od razu- nie zapytał, czy może teraz się wprowadzić do mojego życia. Właśnie zamykam biznes. Na domiar tego, nie otrzymam nic z ZUSu, bo w moim bardzo zabieganym życiu ( gdzie pracowałam 6 dni w tygodniu od 8.00do 20.00), a także - jak się okazuje - z powodu sporego guza w mózgu ( co przez ostatnie miesiące bardzo wpływało na moją koncentrację i ogarnianie rzeczywistości)  NIE dopilnowałam kwestii płacenia chorobowego). Dlatego od marca mój dochód to 2000 zł plus alimenty 1800 na dzieci i 800+ na jedno, bo drugiemu 18 lat. Minus długi. Minus opłacanie czynszu za dwa mieszkania ( taka sytuacja). 

I nie przeskoczę tego. 

Od długiego czasu oddawałam mnóstwo swojej energii ludziom poprzez dotyk, uwielbiałam masować. Uwielbiałam ludzi. Uwielbiałam czuć, że sprawiam im ulgę. Uwielbiałam rozmowy z nimi. Niektóre relacje z moimi klientkami przekształciły się w bardzo przyjazne relacje.  Ale nie zadbałam o siebie. Mimo, iż czasem słyszałam takie rady. Teraz boję się dotykać ludzi, bo tak mało mam energii. Paradoksalnie, czuję ogromną ulgę, bo jestem bardzo zmęczona. Nie wiem, co będę robić dalej. Na te chwilę mam inne zadanie.

Ci, którzy mnie znają też moją sytuację mieszkaniową, która niestety jest dodatkowo toksyczna i dokłada swoją mroczną cegiełkę.

Wielu z Was wie też, że półtora roku temu zakończyłam 3letnią  walkę o życie mojej córki. Z powodzeniem! 

I tym razem będzie tak samo. 

Kochani, potrzebuję Waszej pomocy. Nie wiem oststecznie,  w jakim wymiarze finansowym. Zaznaczyłam kwotę, jaką widzicie, zwiększyłam jej wysokosc, bo im bardziej poznaję temat, to potrzeby finansiwe na leczenie riosną.  Nie potrafię nic zaplanować. Nie potrafię nic określić. Specjalistka, która opiekuje się mną pod względem psychologicznym, traktuje mnie bardzo ulgowo, ale jak już z tego wyjdę, spłacę dług wobec Niej. I na pewno, jak już wyzdrowieję,  postaram się, aby inni również mogli skorzystać z mojego doświadczenia. 

Zawsze ludzie byli dla mnie ważni, ale teraz muszę skupić się na sobie. Muszę też zadbać o dzieci. 

Będę przeogromnie wdzięczna, jeśli mi w tym pomożecie. 

Zbiórkę na pomagam.pl wystawiam samodzielnie, bez płacenia prowizji. Wiem, że większości z Was na tym zależy, Dlatego pieniądze w całości przyjdą do mnie. Jesli jednak chcecie odpisac na moj cel 1,5% , to zapraszam na moją zbiorkę w fundacji Alivia. Przez Fb na moim profilu znajdziecie namiary