Walczymy o zdrowie szczeniaka

ALARM!!! 

Część z Was zapewne widziała umieszczony przed chwilą post o szczeniaku z wypływającą niemalże gałką oczną, który znaleziony został w lesie. 

Pani Marta Siemaszko spacerowała nieopodal i usłyszała niebotyczny pisk malucha. Zabezpieczyła go i pojechała na cito do weterynarza. 

W międzyczasie dojechała tam Marta Słodnik, która chciała pomóc szczeniakowi, ale... 

No właśnie... 

I tu się sprawa nieco komplikuje, ponieważ dzięki spostrzegawczości Eli Jerzyk, okazało się, że jest to maluch, którego adopcją miałam się zająć i którego dwie siostry przebywają w moim domu tymczasowym. 

Bardzo żałuję, ale z uwagi na dobro sprawy nie mogę Wam na razie napisać nic więcej, ale uwierzcie, to historia jak z horroru. 

Za jakiś czas wszystko opowiem, na tę chwilę mogę tylko zapewnić, że osoby, które doprowadziły do tego stanu szczeniaka odpowiedzą za wszystko. Tak, jego stan i miejsce, w którym go znaleziono, jest zasługą “ludzi”.  

(Gdyby ktoś chciał pytać- nie, nie znam tych ludzi, miałam się zająć tylko adopcją. Uwierzcie też, że to jedna z najstraszniejszych psich historii, w których przyszło mi uczestniczyć) 

Ale do rzeczy- maluch ma uszkodzoną gałkę oczną, nie wiadomo, czy uda się ją uratować.  

Oczko zostało na razie zaszyte, będzie dostawał krople, za około 2 tygodnie okaże się, czy konieczna będzie amputacja. Prześwietlenie nie wykazało (na szczęście) żadnych złamań. 

Maluch miał krwotok z nosa, krew nie przestaje lecieć, krztusi się ciągle jej resztkami spływającymi po gardle.

Jutro ma zostać powtórzone USG, ponieważ w tej chwili żołądek wypełniony jest karmą i nie można niczego sprawdzić. 

Jako że psiak nie jest zaszczepiony, niebezpiecznym byłoby pozostawienie go w klinice. 

Na miejsce dojechała niezawodna Marta Słodnik, która na dzisiejszą noc i jutrzejszy dzień zabezpieczy maluszka u siebie w domu. 

Miałam właśnie szukać dla niego domu tymczasowego, ale tu z pomocą przyszła moja córka Marta Holender, która zadzwoniła i powiedziała, że wspólnie z narzeczonym podjęli decyzję o podarowaniu maluchowi domu tymczasowego. 

Uff... wielka ulga, będę o niego spokojna. 

Teraz kolej na naszą pomoc, Kochani. 

Musimy uzbierać na leczenie maluszka, szczepienia, karmę, podkłady i zapłacić za paliwo (dojazdy do weterynarza). 

Bardzo proszę o pomoc, ja zajmę się adopcją i sprawię, że trafi do ludzi, którzy już nigdy nie pozwolą go skrzywdzić. 

A swoją drogą, ilość MART, które w ciągu godziny pojawiły się w życiu tego maluszka, jest zdumiewająca 😉 

Marta Siemaszko

Marta Słodnik

Marta Holender

DZIĘKUJĘ!!!

Działamy!