Mobbing w szkole - na adwokata

Dorota Zdanek jest wieloletnim, doświadczonym nauczycielem języka polskiego, egzaminatorem maturalnym.  Współpracuje ze środowiskiem akademickim, występuje w programach promujących kulturę oraz język ojczysty „Słownik polsko@polski” z udziałem prof. Jana Miodka. Już w pierwszych latach pracy doprowadziła uczennicę do uzyskania stopnia Laureata Wojewódzkiej Olimpiady Przedmiotowej. Była organizatorem licznych konkursów szkolnych oraz międzyszkolnych. Współpracując ze środowiskiem aktorskim napisała wiele autorskich przedstawień dla dzieci i młodzieży, m.in. „Smerfy”, „Królewna Śnieżka”, „Pinokio” czy dla dorosłych „Roberto&Julietta”. Była reżyserem i scenografem filmów krótkometrażowych „Romeo i Julia” czy „Arkona Horror Show”. Przedsiębiorcza i pracowita została zatrudniona w jednej z katowickich szkół specjalnych. Początkowo była doceniana w pracy czując się potrzebną dzieciom i młodzieży autystycznej. Cechując się empatią wyróżniała się niestandardowymi metodami wychowawczymi, czym zyskała szacunek wśród uczniów i ich rodzin. Pracuje nad zbudowaniem polany edukacji włączającej. Po zmianie Dyrekcji nagle już nie jest kompetentna, wykształcona oraz empatyczna. Doświadcza mobbingu będąc zniesławianą oraz pomawianą o czyny, których nigdy się nie dopuściła. W placówce, gdzie rekrutacja odbywa się wyłącznie drogą „po znajomości” pracują członkowie rodzin: małżeństwa, kuzynostwo, pociotki. Zbudowany folwark pozbywa się niewygodnych pracowników, którzy nie zgadzają się na łamanie Praw Dziecka oraz Konstytucji. Częściowo zmanipulowane grono pedagogiczne chce zniszczyć Dorotę i jej wieloletnią pracę zawodową. Ona się nie podda. Wiem to, bo przyjaźnię się z nią już 24 lata. Dorota nigdy nie szła łatwą drogą, ale zawsze drogą prawdy i miłości do ludzi oraz zwierząt. Wyciągnęła ze schroniska Minnie, wyratowała klacz Damę. Po ich odejściu powzięła się opieki nad Lalą, która będąc niewymiarową suczką w typie Golden Retriever miała zostać uśpiona. Dorota nigdy nie pozostawała obojętna wobec krzywdy i łez. Utrzymuje kontakt z absolwentami, organizuje akcje charytatywne i społeczne. Wystąpiła o prawo do opieki nad byłym uczniem, 16-latkiem, który obecnie przebywa w domu dziecka. (Nie będzie łatwo, gdyż: 1 matka nieletniego pracuje jako protokolantka w Sądzie, gdzie jest rozpatrywana sprawa o pieczę; 2 babcia j.w. pracuje w MOPS-ie; 3 ojciec, który nie jest w stanie synowi zapewnić opieki, bo „ma tylko trzypokojowe mieszkanie” i przez 15 lat nie kontaktował się z chłopakiem, uznał, że Dorota jest „zdemoralizowana”). Całkowity przychód uzyskany z tej zbiórki zostanie przekazany na opłacenie adwokata, który pomoże Dorocie w jej batalii sądowej. Proszę o wsparcie dla mojej przyjaciółki. Nie pozwólmy, aby zazdrość zniszczyła jej życie, a brak pieniędzy uniemożliwił staranie o pieczę rodzicielską.

Edit.

W godzinach nocnych zaskoczyło ją pukanie do drzwi. Okazało się, że był to On. Załamał się. Po krótkiej chwili rozmowy zaczął słabnąć. Zostawił jej list w oknie, którego nie zauważyła. Młodu nałykał się… Dorota wezwała pogotowie, próbowała, mu pomóc zgodnie z poleceniem dyspozytora ratownictwa medycznego. Pojechała za karetką do szpitala. Jego ojciec nie odbierał. Podpisała zgodę na leczenie, chociaż nie ma do tego prawa. Ważniejszy był chłopiec. Żyje. Ktoś jej w szpitalu powiedział, że uratowała mu życie, a ona czuje się winna, że może za mało zrobiła. Nie zostawiła swoich uczniów, kiedy Dyrektorka wymieniła ją na inną polonistkę. Teraz też nie zostawiła w potrzebie. Taka jest Dorota. Nigdy nie myśli o sobie. Dorota jest wdzięczna za utworzenie zbiórki, ale miała do mnie tylko jedną prośbę. Chciała,  abym przekazała odbiorcom tej wiadomości, że CAŁKOWITY DOCHÓD zostanie przekazany na rzecz powrotu do zdrowia K. M. oraz adwokata. Każda kwota jest ważna. Dziękuję.