Wzór do naśladowania - moja mama

Witam serdecznie.

Pragnę podzielić się historią mojej mamy i potrzebą zebrania wsparcia finansowego w formie zrzutki.

Moja mama ma na imię Lidia, w tym roku kończy 63 lata. Urodziła siedmioro dzieci w czasach gdy nie było 500+ i radzić sobie musiała w inny sposób. Niestety pomocy od mojego św. p. ojca nie miała zbyt dużej, ponieważ w tamtych latach ojciec popadł w alkoholizm. Między moim rodzeństwem jest różnica kilkunastu lat (od 83' do 96') więc każdy pomagał mamie jak mógł i tak naprawdę brat opiekował się siostra lub na odwrót. 

W roku 94' gdy urodziłem się ja, będąc karmionym jeszcze piersią, mama nie dała rady finansowo i żeby ratować rodzinę przed choćby odebraniem jej dzieci postanowiła wyjechać do Niemiec. Na pewno nie było to dla niej łatwe przeżycie zostawiając dzięki pod opieką męża alkoholika i tym bardziej że musiała zostawić dziecko, które jeszcze było przez nią karmione. Mama robiła przez te wszystkie lata co mogło byśmy nie trafili do domu dziecka oraz żeby każdy z osobna wyszedł na ludzi, ucząc nas kultury oraz przygotowując wszystkich do szkoły by nie było mówione, że wielodzietna rodzina to od razu patologia zostając z klasy do klasy i tak samo starała się zadbać o ubiór byśmy wyglądali jak nasi rówieśnicy. Na pewno nie było to łatwe zadanie ale podołała temu i teraz gdy wszyscy jesteśmy dorośli, doceniamy to co dla nas zrobiła. 

Oczywiście ojcu też zawdzięczamy wiele rzeczy, myślę, że najważniejsza była jego pracowitość. Po pracy gdy zjadł obiad od razu szedł robić na podwórku czy coś w domu by było ładnie. Niestety często się to kończyło sięganiem po wódkę pod koniec dnia. Kilka lat temu niestety zmarł. 

Można więc powiedzieć, że mama wszystkich nas siedmioro wychowała sama, co dla mnie jest czymś wybitnym tym bardziej patrząc teraz na rodzeństwo które ma jedno dziecko i mówią, że jest ciężko, że nauki bardzo dużo i muszą poświęcać im bardzo dużo czasu. 

Z tego względu chciałbym razem z rodzeństwem bardzo mamie się odwdzięczyć za ten wyczyn lecz niestety nie jesteśmy w stanie. Oczywiście ktoś mógłby powiedzieć, że jest nas siódemka więc łatwiej jest się zrzucić na cokolwiek tylko patrząc na czasy w jakich żyjemy, na to, że część rodzeństwa ma już swoje dzieci a reszta ledwo co łączy koniec z końcem, bo trzeba mieszkanie czy kredyty popłacić to uwierzcie proszę, że jedyne co dajemy radę zrobić dla naszej mamy to poskładać się wszyscy na prezent urodzinowy czy świąteczny by mamie było miło. Oczywiście oprócz tego otrzymuje od nas wiele pomocy, ponieważ trzeba ogarnąć mnóstwo rzeczy w domu czy na podwórku.

Mama ma jednak też swoje wydatki. Musi mieć na leki, kredyty czy wizyty u lekarzy. Coraz częściej mama narzeka na różne schorzenia tj. hashimoto czy leukopenia a czekając na wizytę przez NFZ może się niestety nie doczekać.

To mnie właśnie osobiście najbardziej martwi. Nie chciałbym żeby świat był tak nie sprawiedliwy i po takiej pracy wykonanej przez te 63 lata mama odeszła bez żadnych większych przeżytych przyjemności. Bardzo bym chciał żeby mama mogła pojechać sobie pozwiedzać różne zakątki świata, moc pogłębić swoje zainteresowania na starsze lata by nie siedzieć tylko w domu i patrzeć w cztery ściany. Żeby się nie martwiła czy tej zimy starczy jej na opał lub inne opłaty albo na wizytę u lekarza.

Obecnie mama mieszka w mieszkaniu gminnym które otrzymała w roku 98'. Stan tego mieszkania z podwórkiem był, proszę mi uwierzyć katastrofalny. Ale wiadomo mama się cieszyła, że mamy gdzie mieszkać, będziemy mieli ciepło zima czy jest się gdzie wykąpać oraz że toaleta jest w domu a nie poza nim. Po wielu latach ciężkiej pracy całej rodziny doprowadziliśmy to do stanu gdzie ludzie z gminy przyjeżdżający czasem na kontrolę nie mogli uwierzyć w to co widzą. Wszyscy mamie mówili, że szczerze mówiąc myśleli, że jak się wprowadzi rodzina wielodzietna to będzie jedno wielkie pijaństwo i problemy. To mówili ludzie że wsi oraz z różnych urzędów. Ale mama udowodniła, że tak wcale nie musi być. Niestety realia pokazują, że dając ludziom 500+ są wstanie doprowadzić do patologicznych zachowań a takich rodzin jak moja jest naprawdę niewiele. Z tego też powodu myślę, że warto docenić takich ludzi jak moja mama i brać z nich przykład. Ale wracając do tematu pieniążków. Chciałabym bardzo żeby mama miała to mieszkanie na własność ponieważ włożyła w nie wiele pracy i pieniędzy razem z ojcem i z tego co się dowiedzieliśmy po tylu latach płacenia czynszu jest w stanie to wykupić za mały procent realnej wartości czyli są to granice chyba do 60 tys zl. Oprócz tego zapewnienie by nie było trzeba się martwić rozpalaniem i przynoszeniem drzewa do kotłowni, myśleliśmy by zamontować panele fotowoltaiczne razem z grzałka w bojlerze. Zaś kolektor słoneczny zapewnił by ciepło zimą. Na pewno by obniżyło to koszta miesięczne związane z ogrzewaniem jednak to wszystko też kosztuje i tutaj tworzy się kolejna kwota kilkunastu czy nawet ponad 20 tys zł. Jest tego wiele ale powtórzę, najważniejsze by mamie się żyło na te starsze lata lepiej. By miała na leki, wizyty u lekarza, nie musiała się martwić rachunkami za ogrzewanie czy prąd oraz by coś wreszcie zobaczyła, piękno tego świata bo to jej się należy.

________________________________________________________

Pomyślałem, że mogę się zwrócić do Was bo wierzę w to że są w wśród panującego wokół zła, dobrzy ludzie, którzy mają ogromne serca. Uzbierać dla nas te kilkadzieści tysięcy jest mega wyzwaniem ale w ilości siła i wpłacając choćby po 5 zł wiem, że może się to udać.

Ustawione przeze mnie 30 tys zł tak naprawdę starczy góra na dwie wycieczki w ciekawsze miejsce i zaspokojenie na lekarstwa i wizyty na parę lat. Dla mnie było by to już coś jeśli się udałoby uzbierać taką kwotę ale patrząc na to ile naprawdę było by potrzebne to człowiek sobie zdaje sprawę jak pieniądz zmienił swoją wartość na przestrzeni kilkunastu lat. Nie chciałbym żeby mama w tym wieku i w takim stanie musiała wyjeżdżać do Niemiec opiekować się ludźmi już coraz mniej starszymi od niej samej tylko po to by mieć na opłaty na najbliższe kilka miesięcy. Myślę że te prawie 30 lat wyjeżdżania już starczy i teraz pora na odpoczynek bo czy nie tak powinien wyglądać sprawiedliwy świat? 

Zachęcamy Was do poświęcenia chwili, aby przemyśleć naszą prośbę. Cieszylibyśmy się, gdybyście mogli podzielić się nawet symboliczną sumą. Nie chcemy wyłudzać pieniędzy, ale zrozumcie, że nie jesteśmy w stanie sami zrealizować naszych celów. Liczymy na ludzi o wielkim sercu, którzy doceniają takie historie jak ta i chcieliby pomóc innym w trudnej sytuacji.

Dziękujemy wszystkim za zrozumienie i wsparcie. Jeśli macie jakieś pytania lub chcielibyście dowiedzieć się więcej, proszę, napiszcie na mój adres e-mail: [email protected] . Jesteśmy pełni nadziei i wdzięczności za każdy gest dobroci, a może kiedyś uda się nam osobiście podziękować każdemu z Was.

Z wyrazami szacunku,

Fabian Tokarz