Mieszkanie dla Pauliny

Witam!

Mam na imię Paulina i mam 22 lata. Zbiórkę zorganizowałam dla mojej przyjaciółki też Pauliny na jej osobiste mieszkanie.

Paulina ma 18 lat i jej sytuacja życiowa jest bardzo skomplikowana. Paulina kiedy miała 13 lat straciła swoją mamę w wyniku raka. Dla Pauliny zawalił się wtedy świat. Była to dla niej jedyna osoba, która się o nią martwiła. Kiedy u jej mamy zdiagnozowano raka, życie Pauliny stało się bardzo napięte, ciągłe chodzenie po szpitalach, rozmowy w szkołach z psychologami, oopiekaprzez obce osoby na codzień...

Pani Gabriela, bo znałam ją osobiście, była bardzo dobrą kobietą i mamą. Do dzisiaj w wielu moich wspomnieniach jest autorytetem samotnej mamy, która robi wszystko dla dobra swojej córki pomimo wszystkiego.

Ojciec Pauliny żyję, ale jest alkoholikiem i w ogóle nie ma go w życiu Pauliny. Paulina nawet za dobrze swojego ojca nie zna. Kojarzy go jedynie z dziecięcych lat, jeszcze sprzed choroby mamy.

Rodzice Pauliny rozeszli się kiedy miała 8, 9 lat. Ojciec wyjechał raczej za granicę, ale tak naprawdę razem z Pauliną nie wiemy co się z nim dzieje.

Paulina obecnie mieszka ze swoim bratem. Jej brat pozwolił jej mieszkać u siebie, aczkolwiek nie rozmawiają za dużo, a powiedziałabym nawet że wcale. Nie wiem z czego to wynika, przebywam u Pauliny teraz dosyć często, jej brat jest w porządku, ale prowadzą całkiem osobne życia. Paulina ma swój mały pokój i tam przesiaduje całymi dniami, a jej brat w swoim i gra ciągle na komputerze.

Szanuję go za to, że pozwolił przynajmniej Paulinie u siebie zamieszkać, bo nie wiem co by było...

Paulina jest młodsza ode mnie o 4 lata, jest moją przyjaciółką i uwielbia śpiewać i grać na gitarze. Pomimo tego, że jest ode mnie młodsza aż o 4 lata to jest moim autorytetem.

Paulina codziennie chodzi uśmiechnięta, jest szczęśliwa i cieszy się małymi rzeczami. Nie wiem skąd czerpie taką energię życiową pomimo tak ciężkiej sytuacji... Ja osobiście nie wyobrażam sobie co by było ze mną kiedy przytrafiłoby się to mi w jej wieku, a nawet w obecnym.

Paulina utrzymuje się z renty, którą otrzymała po śmierci mamy, a jest to zaledwie 900zł. JAK TU ŻYĆ? Skoro Paulina chodzi jeszcze do szkoły... Nie wiem.

Pomagam Paulinie na tyle ile się da, spędzamy razem bardzo dużo czasu, bo poprostu nikogo innego nie ma.

Zorganizowałam tą zbiórke dla Pauliny tak poprostu...

Pomyślałam, że dlaczego mam nie spróbować, a może uśmiechnie się teraz do nas los i uda nam się uzbierać pieniądze na osobiste mieszkanie dla Pauliny.

Kombinuję na różne sposoby żeby pomóc Paulinie, jestem dozgonnie wdzięczna za każdą przelaną złotówkę na jej konto.