Na leczenie Dawida

Witajcie Kochani                                                                        Jestem mamą 15 letniego Dawida, który zmaga się z chorobą nowotworową... Pewnie ciężko jest Wam udźwignąć kolejną wiadomość o chorym dziecku, które prosi o pomoc i wsparcie. Jednak to nasza rzeczywistość. Dzieci takie jak mój syn Dawid jest wiele i to jest przerażające... Jestem Twoją siostrą, koleżanką  z pracy, sąsiadką. Może mnie znasz, a może jestem Tobie obca. Ale jestem matką, która nie ma wyjścia i prosi z całego serca o pomoc... Nie spodziewałam się takiego przebiegu sytuacji. Nigdy nie pomyślała bym, że to właśnie moje dziecko będzie potrzebowało pomocy... Nasz dramat rozpoczął się w listopadzie 2019r.  Choroba zaatakowała niespodziewanie, zaczęło się od bólu w klatce piersiowej. Dawid zgłaszał bóle mięśni oraz duszności. Dnia 25 listopada pojechaliśmy do szpitala w Koszalinie i tam zrobiono synowi niezbędne badania tj. tomografię komputerową oraz badanie rtg. 

Po obejrzeniu wyników przetransportowano nas do szpitala w Szczecinie, gdzie trafiliśmy na oddział onkologii dziecięcej przy ul. Unii Lubelskiej na dalsze badania diagnostyczne. Nie jestem wstanie opisać strachu i lęku jaki nam w danej chwili towarzyszył. Teraz opowiem Wam o Dawidku. Dla żadnej mamy nie ma znaczenia wiek dziecka. On zawsze będzie moim małym synkiem-Dawidkiem. Mój syn jest pogodnym,wrażliwym i delikatnym dzieckiem, jednak z dnia na dzień musiał stać się silnym, a co najgorsze świadomym swojej choroby chłopcem.

  Jego  dotąd bezpieczny świat zmienił się w szpitalny koszmar. Zaczęliśmy walkę o jego życie. Na początku grudnia usłyszeliśmy wyrok-neuroblastoma najwyższego 4 stopnia z przerzutami do szpiku kostnego. Guz został zlokalizowany w lewym nadnerczu z cechami krwawienia 8cm×7,7cm. Nowotwór zajął kości długie, żebra, miednicę, mostek oraz pojawił się w kośćcu czaszki. NEUROBLASTOMA to najbardziej złośliwy nowotwór, podstępny,agresywny i nieobliczalny,który zabija dzieci. Dziecko w wieku Dawida ma mniejsze szanse na pokonanie choroby. Jest jednak nadzieja. I ja jako mama proszę Ciebie o pomoc...

15stycznia 2020r odbyła się pierwsza operacja wycięcia guza. Trwała bardzo długo... O d 4 lutego do 28kwietnia b.r mój syn przyjął 8cykli chemioterapii, którą znosił  dość dzielnie ,choć niejednokrotnie musiał mieć przestać samą krew.. 5 czerwca mój dzielny wojownik przeszedł kolejną operację lewego nadnercza, tym razem we Wrocławiu. 

Z uwagi na powtarzające się powikłania w lipcu ani sierpniu nie udało się pobrać komórek macierzystych, trzeba było podać Dawidowi kolejne dwie chemie. We wrześniu z wykorzystaniem specjalnego leku Mozobil udało się odseparować komórki macierzyste. Serce mi krwawi wiedząc jaka długa droga przed nami,patrząc na ten ból, cierpienie i strach w oczach dziecka.                                      14 października jedziemy do Bydgoszczy na mega chemię i autoprzeszczep. Potem czeka nas radioterapia i immunoterapia,która ma raz na zawsze zniszczyć tego potwora.                           Kochani prosimy was o wsparcie finansowe potrzebne na leczenie Dawida oraz na rehabilitację i niezbędny sprzęt medyczny. Myślę, że potrzebna będzie Dawidowi pomoc psychologa, gdyż jest to nastolatek ,,trudnym wieku"  i jest mu bardzo ciężko zmagać się  z wszystkim problemami w obliczu ciężkiej choroby nowotworowej. Będziemy niezmiernie wdzięczni za okazaną pomoc, za udostępnienie zbiórki dla mojego syna Dawida i za wpłacenie każdej złotówki. Bez waszej pomocy kochani nie poradzimy sobie.                                                                                                        Dziękujemy Henryka i Dawid Szafran