Spłonął dom w Marcyporębie.

Jedna chwila i zostaliśmy z dziećmi na mrozie pozbawieni dachu nad głową. Mijają dni, a ja wciąż słyszę zrozpaczone okrzyki mojej córeczki i roztrzęsiony głos syna z tamtej nocy. Dramat, którego nie życzę nikomu. Spłonął dom, a resztę zalała woda z dwunastu wozów strażackich. Nawet z telewizora, który wydawało się, że ocalał, wylała się woda. 

Kilka dni wcześniej córeczka wprowadziła się do wyremontowanego pokoju z nowymi mebelkami. Błękitny w chmurki, wymarzony… Teraz tylko zgliszcza i ten zapach, który chce nam zabrać resztki sił… Nawet kot patrzy na to wszystko jakby z niedowierzaniem i snuje się szukając domu którego już nie ma.

Ciężko wypracowane marzenia i świeżo wyremontowany własnymi siłami stuletni dom po babci, zniknęły w kilka chwil jak zapałka.

Proszenie o pomoc jest dla mnie trudne, zawsze robiłam wszystko, by to ona wychodziła ode mnie. Choć żyliśmy skromnie, zawsze dawaliśmy sobie radę. Jesteśmy pracowici, ale niestety nasze zarobki nie wystarczą na odbudowę.  Za namową przyjaciół otworzyłam zbiórkę, która jest nadzieją dla naszej czteroosobowej rodziny.

Jesteśmy bardzo wdzięczni za każde wsparcie, które dodaje nam sił do walki o ten Nasz Rodzinny Dom ze starym sadem, na spokojnej wsi, którą wszyscy tak kochamy. 

Walczymy też o odbudowę naszego domu poprzez bazarek charytatywny- grupę z licytacjami na Facebooku. Zapraszamy, zajrzyj :)
https://www.facebook.com/groups/1358834558093186/?ref=share

Marzena i Roland z dziećmi