Uratujmy życie Atrii

Aktualizacja!

Atria pozostała w TARANCIE.  Pani Beata zapewnia jej boks, opiekę stajenną i ogrom miłości.

Ludzie, którym los istot potrzebujących wsparcia nie jest obojętny, składają się na jej utrzymanie.

Niestety, do pełnego pokrycia wszystkich kosztów (wyżywienie, opieka weterynaryjna, kowal) trochę nam brakuje.

Jeśli możesz i chcesz do nas dołączyć - zapraszam!

Każdy z nas wpłaca ile może - niektórzy 100 zł, inni 20-30 zł miesięcznie. 

W zamian możesz zyskać możliwość przebywania z Atrią. Możesz odwiedzać dziewczynę, czyścić, miziać i przytulać. Możesz z nią pójść na spacer. Dzięki cudownej opiece, jaką otacza ją Pani Beata i wszyscy w TARANCIE, Atria stała się chętnym do kontaktów koniem! Ba! Wydaje się być zadowolona relacji z ludźmi. 

Jeśli nie chcesz, nie możesz dołączyć do regularnego wsparcia Atrii - nadal możesz zasilić tę zrzutkę.

Dołączysz do nas?

Kochani! Zwracam się do Was z ogromną prośbą o uratowanie konia, któremu grozi śmierć. 

Atria to klacz rasy małopolskiej. Ma 21 lat. Przez całe swoje życie była wykorzystywana przez człowieka, a teraz, gdy nie może przynosić dochodu, nie ma dla niej miejsca!

O jej wcześniejszym życiu wiadomo niewiele, tyle co dało się sprawdzić i, na podstawie sprawdzonego, wyciągnąć wnioski. Wystarczy to jednak, żeby chociaż spróbować jej pomóc.

Z rejestru Polskiego Związku Hodowców Koni wynika, że do 2020 roku dziewczyna urodziła 11 źrebiąt. Oznacza to, że do roku 2020 była źrebna niemal całe swoje życie. Ostatnie 6 źrebiąt to efekt krycia zimnokrwistym ogierem. Krótko mówiąc - Atria była producentką koniny. Nawet nie chcę sobie wyobrażać, przez co przechodziła!

Po śladach na nosie (blizny w postaci białej sierści) wynika, że przez bardzo długi czas nie zdejmowano jej kantara. Opcji jest wiele, od zwykłego zaniedbania, do trzymania jej przywiązanej przez cały czas.

W listopadzie 2023 roku Atria została umieszczona w pensjonacie w stadninie koni TARANT w Budach Grabskich k/Skierniewic. I od tego czasu znamy ją osobiście. Właściciel klaczy, chociaż nie bywał u niej zbyt często, regularnie opłacał pensjonat. Atria miała zapewnione spokojne, godne życie seniorki. Przyjechała do TARANTA jako koń wycofany, nie potrafiła nawiązać relacji (nawet ich nie szukała!). Po pół roku „ludzkiego” traktowania, kochania, szanowania, a przede wszystkim pracy z nią, Atria bardzo się zmieniła – ma pierwsze końskie przyjaźnie, nawiązała pozytywny kontakt z ludźmi. Z konia, który spod oka obserwował inne rumaki stała się chętną do relacji klaczą. Z obojętnych, pełnego uników i niechęci (nie agresji, bo Atria nie była agresywna) relacji z człowiekiem, przeszła na pozytywne kontakty. Pozwala sobie zrobić kopyta, czyścić, podchodzi do człowieka, przejawia zainteresowanie nim.

Atria ma niezgrabne, zdeformowane wieloma porodami ciało. Najważniejsze jednak jest to, że nie nadaje się do żadnej pracy - jest koniem chodzącym nierówno (od znaczenia, po kulawiznę – zależy od dnia). 

Ostatnio zmieniła się sytuacja finansowa właściciela Atrii, nie może dłużej opłacać jej pensjonatu. Wystawił ogłoszenie o jej sprzedaży. Jako że nie jest ona koniem w żaden sposób do „wykorzystania”, stanowi jedynie wartość rzeźną.

Obecnie Atria nadal stoi w TARANCIE.  Właściciel klaczy nie ma potrzeby zarobku wynikającego z jej sprzedaży. Zgodził się ją oddać. Właścicielka stadniny, cudowana p. Beata, zdecydowała się przyjąć Atrię do czasu znalezienia dla niej miejsca spokojnej starości. 

Całe swoje życie Atria była wykorzystywana przez człowieka, a jej wartość stanowiły produkowane przez nią kilogramy mięsa. W momencie, gdy przestała rodzić, stała się bezwartościowa.  Biorąc pod uwagę życie, które wiodła wcześniej, a przede wszystkim postępy, które poczyniła od momentu, gdy zamieszkała w TARANCIE, błagam o szansę dla niej!

Błagam o uratowanie Atrii i zapewnienie jej godziwej starości! Jestem w trakcie rozmów z fundacjami ratujacymi konie. Niestety, wszystkie są przepełnione i na tę chwilę nie mają mozliwości przejęcia Atrii. Czekamy w kolejce, aż zwolni się miejsce! 

Pokażmy Atrii, że ludzie bywają dobrzy!

Sprawa jest bardzo pilna!