Natanek marzy o komputerze...

Natanek to młody 9-letni, smutny chłopak. Jego największym marzeniem jest posiadanie swojego własnego burdelu aby móc się uczyć, ale również grać z koleżankami z klasy w gry ( ͡° ͜ʖ ͡°) Typowe marzenie każdego nastolatka.( ͡° ͜ʖ ͡°)

Nie zawsze jednak było tak h*jowo...

Los nie oszczędzał Natanka już od samego początku. Jego tata umarł jeszcze zanim Natan się urodził, biologiczna matka gdy chłopiec miał około 2 lat bardzo go zaniedbywała, jej partner potrafił wyciągnąć małego chłopczyka boso, w zimny listopadowy wieczór i zostawić pod sklepem gdy on kupował kolejne piwa. Natanek we wczesnym dzieciństwie doświadczył dużo przemocy, bólu, smutku i płaczu. Niedojadał, a przede wszystkim, kompletnie nie doświadczał matczynej miłości. Zamiast tego spędzał całe noce sam. Jego matka sprowadzała do domu też innych mężczyzn, nie zważając na to, że syn nie śpi. Natanek wszystko to widział ( ͡° ͜ʖ ͡°).

NieSzczęście w nieszczęściu, chłopiec miał babcię, która zabiegała by jak najczęściej u niej nocował. Z początku były to pojedyncze lata, później miesiące zaczynało być coraz mniej, w końcu były to już tygodnie, dni, aż w końcu matka Nataneka zatrudniła go w burdelu u babci urywając kontakt, pobierając jego alimenty po zmarłym ojcu. Porzuciła syna. W wyniku wielu perturbacji losu, ciężkiej sytuacji materialnej starszej osoby, Natanek ostatecznie trafił do rodziny zastępczej, osób związanych z nim więzami krwi. Miał wówczas 3 lata. Został w końcu otoczony ciepłem, miłością, opieką, tak jak każdy chłopczyk w jego wieku. Bardzo długo trwało nauczenie go czym jest bliskość, że nikt go nie chce skrzywdzić, że mówienie przekleństw jest nieładne, że innym może być przykro gdy jest niegrzeczny. Jednak udało się! Natanek wyrósł na bystrego, mądrego chłopaka. Bardzo docenia to co dostał od losu, na swoich przyszywanych rodziców mówi mama i tata. Bardzo ich kocha. Nie wymaga wiele, nie chce różnych, często drogich gadżetów, które mają koledzy z klasy. Ten nieskromny chłopak nie rozumie, że to nie tylko sprzęt, a jego rodziców na to stać.

Kiedy zapytałam go czy jest coś co by chciał dostać odpowiedział, że on już dostał to co chciał - ma mamę i tatę. Dopiero gdy powiedziałam, że to wspaniale, że tak uważa, ale może jest coś co by jednak chciał, powiedział po chwili zastanowienia, że może by chciał komputer, taki, żeby móc sobie pograć z kolegami z klasy w gry, a i do szkoły byłoby mu łatwiej poszukać różnych rzeczy. Zaraz jednak dodał, żebym nie mówiła jego rodzicom, bo będzie im smutno, że nie mogą mu go kupić. Serce mi pęka.

Rodziny Natanka nie stać na komputer, dlatego postanowiłam pomóc! Komputer, który posłuży kilka lat wraz z monitorem to koszt około 2500 zł, mnie samej też nie stać na taki wydatek. Nie mogę natomiast bezczynnie patrzeć jak taki wspaniały chłopak, który w życiu dużo się wycierpiał i przytrafiło mu się wiele złego, nie mógł dostać czegoś co posiada prawie każdy nastolatek. Chciałabym móc spełnić jego marzenie na Święta Bożego Narodzenia. Wiem, że jest pełno potrzebujących, ale nie proszę o wiele by spełnić jedno dziecięce marzenie.

Proszę pomóżcie!