Pomóż ,chce żyć

Jestem Tuja mam 4 miesiące jedni mnie już znają jedni nie.Moja historia jest taka, że urodziłam się w stodole miałam jeszcze dwoje rodzeństwa, trzymano mnie na dworze w pustym kompostniku gdy miałam 4 tyg oddano mnie do innego domu ,w którym już było cieplutko ,mieciutko ,miałam swoje legowisko drapak, dobre jedzonko,leżałam na łóżku wszyscy mnie głaskali chcieli się że mną bawić.Spodobał mi się ten mój nowy dom ,ale zaczęłam się gorzej czuć miała biegunki wzdęty brzuszek,mama chodziła sprzątała za mną,aż wylądowałam u weterynarza dostałam 2 zastrzyki ,za dwa dni znowu dostałam 2 zastrzyki i Pan doktor zrobił mi usg,nagle pan doktor mówi coś mojej mamusi i mama zaczyna płakać.Okazało się że Tuja ma płyn w brzuszku i ,że  mamy szykować się na najgorsze.Przyjechalismy do domu   zaczeliśmy czytać o zapaleniu otrzewnej ,trafiliśmy na grupę na fb ,której temat był już znany nakierowanao nas ,że tą wirusową chorobę  można leczyć, ale jest bardzo kosztowna,ciężko było się nam z tym pogodzić, pierwsza myśl skąd my weźmiemy tyle kasy,druga myśl, Tuja musi żyć.Wyłożylìsmy bez zastanowienia ostatnie pieniądze na badania i na pierwszą dawkę leku który starczy na 24 dni,na drugą dawkę musimy nazbierać, potrzebujemy też na kontrolne wyniki po 30 dniach.Tuja 31sierpnia wzięła pierwszy lek przed nami 84 dni leczenia.Poprawę widać było już na drugi dzień, wielka radość, bo Tuja zaczęła  się bawić, jeść ,brzuszek troszkę się zmniejszył.Wiemy ,że warto walczyć‼️ nie wiemy skąd weźmiemy na dalsze leki i badania,ale nie poddamy się Tuja musi żyć.