Uciec od parabanków/chwilowek

Cześć,

Nigdy nie myślałem że będę musiał prosić kogokolwiek o pomoc, ale jednak...

Kilka miesięcy temu ojciec dostał zawał mózgu, do pełnej sprawności nie doszedł, potrzebuje opieki, kredyty były na głowie. Chcąc dopomóc, pomagałem gdy został bez głównego dochodu,mama też schorowana ,kosztowne leki, kosztów z każdym dniem było coraz więcej. Gdy zaczęło brakować... Zaczęły się chwilówki, parabanki - to był największy błąd życiowy jaki mogłem zrobić, spirala się nakręcała z każdym dniem, tygodniem, miesiącem... Co miałem z wypłaty to pomagałem, żyłem i częściowo spłacałem. Gdy zaczęło brakować Doszło do momentu w którym zaczęły się kolejne pożyczki, i kolejne. To co przeznaczałem na spłatę było już nie wystarczające i pokrywałem już jedynie odsetki, spłacanie pożyczki pożyczką. Zebrała się suma 70.000 do spłaty, większość z miesięcznym terminem(a odsetki rosną). Przyparty do muru, bez drogi wyjścia postanowiłem to przerwać bo dalej się tak nie da. Banki, niestety nie chcą przyznać pożyczki konsolidacyjnej bo są już pierwsze zaległości w spłacie długów. Próbowałem już wszędzie, niestety wszędzie odbiłem się od "ściany'. Niestety, aktualne zarobki nie pozwolą mi tego szybko spłacić, a windykacje, pewnie wkrótce sądy zacisną pętle i dług będzie w ekstremalnym tempie rósł.

W momencie chęci aby pomóc jak najbardziej rodzinie, niezbyt myślałem o konsekwencjach, które doprowadziły mnie do punktu bez wyjścia.

Gdybym tylko mógł to cofnąłbym czas...

Będę wdzięczny za każdą pomoc