Dodatkowy miesiąc rehabilitacji

Gosia to kobieta czynu. Zawsze potrafiła sobie ze wszystkim poradzić, w trudnych sytuacjach używa możliwości swojego analitycznego umysłu i na chłodno, z pełnym opanowaniem rozwiązuje problemy. Przez wiele lat samotnie wychowywała syna, jednocześnie pnąc się po szczeblach kariery i podnosząc swoje kwalifikacje. Jest bardzo cierpliwa i nie ma dla niej rzeczy niemożliwych. Zawodowo jest diagnostą laboratoryjnym z prawie 30-letnim doświadczeniem. Uwielbia swoja pracę i zawsze z zaangażowaniem wykonuje swoje obowiązki. Obecnie pracuje w Regionalnym Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Kaliszu. W wolnym czasie zajmowała się swoją pasją, szeroko pojętym rękodziełem. Tworzy biżuterie domową, haftuje obrazy, ma do tego niekwestionowany talent. Odpręża ją to, pozwala oczyścić głowę i nabrać dystansu. Bardzo lubi spędzać czas z ludźmi, zarówno w pracy jak i poza nią wychodząc na przykład na spektakle teatralne. Zdecydowanie można powiedzieć, że jest uparta i zadaniowa, nieważne czy to drobne codzienne sprawy, czy coś poważniejszego. Trzeba działać i nie ma miejsca na kompromisy.

W pierwszą sobotę lipca 2023 roku Gosia wraz z rodzicami i ciocią zmierzali na uroczystość rodzinną. Niestety nie udało im się dojechać. Mieli poważny wypadek samochodowy. Sprawca staranował ich samochód, na skutek czego wypadli z drogi i dachowali. W opinii sądowego biegłego kierowca drugiego pojazdu poruszał się z prędkością przekraczającą 150 km/h.

Każdy to zdarzenie przeżył na swój sposób, ale to Mama jest najbardziej poszkodowana. Doszło do urazu rdzenia kręgowego. Została przetransportowana do szpitala wojewódzkiego w Kaliszu, w którym operacyjnie wszczepiono implant w miejsce drugiego kręgu odcinka szyjnego. Doznane obrażenia przełożyły się na porażenie czterokończynowe. Ponad 2 miesiące spędziła na oddziale Intensywnej Terapii, gdzie odzyskiwała samodzielny oddech. 

W połowie września rozpoczęliśmy pierwszy etap rehabilitacji na oddziale rehabilitacyjnym w Pleszewie. Etap ten trwał do końca roku 2023. W tym czasie Gosia zaczęła operować rękoma, nauczyła się samodzielnie jeść, a także siedzieć na wózku.

W styczniu 2024 rozpoczęliśmy kolejny etap rehabilitacji w prywatnym ośrodku rehabilitacyjnym w Bydgoszczy. Usunięta została rurka racheostomijna, Gosia jest pionizowana, powoli uczy się samodzielnie poruszać na wózku. Dzięki codziennym intensywnym ćwiczeniom potrafi utrzymywać coraz bardziej wyprostowaną pozycję w trakcie siedzenia. Ma prowadzone badania pod kątem możliwości usunięcia cewnika.

Proces sądowy jest w trakcie, całość może zająć kilka lat, jednak pierwsze środki może udać się uzyskać w ciągu kilku miesięcy. Jednak nie możemy przerwać rehabilitacji i czekać. Gosia jest zdeterminowana by wrócić do sprawności i realizowania codziennych zadań, a my chcemy jej to umożliwić. Aktualne koszty wynoszą około 30 tysięcy złotych miesięcznie. Samodzielnie nie jesteśmy w stanie pokryć całej kwoty, dlatego prosimy o wsparcie. Za każdą wpłatę serdecznie dziękujemy.

Miłosz - syn