Pomóżmy dżokejowi stanąć na nogi

Pomóżmy dżokejowi stanąć na nogi
Moi Drodzy!

Mam nadzieję, że trafi tu dużo osób związanych z jeździectwem i że poruszy Was historia Pawła. Często osoby, które poświeciły swoje życie koniom, nie mają wielu przyjaciół ani licznej rodziny, która pomogłaby w kryzysowej sytuacji. Sport, który uprawiamy często wiąże się z dużym ryzykiem i z poważnymi urazami, a mimo wszystko miłość do koni zostaje.  Poświęćcie  proszę chwilę Pawłowi :

"Witam, nazywam się Paweł Gluza, mam 37 lat, od 17 roku życia brałem udział w wyścigach konnych jako dżokej, ścigając sie głównie na Słuzewcu ale także na torze Partynice i torze Sopockim. Przejechałem blisko 700 wyścigów wygrywając 63 w latach 2001 - 2016. Zdałem także licencję  na trenowanie koni wyścigowych i próbowałem też swych sił jako trener. Konie, praca przy nich i wyścigi konne stały sie moim życiem i pasją . Niestety w roku 2019 miałem poważny wypadek na treningu z koniem, spadając z niego z duża prędkoscia nad jego zadem na plecy. Pierwszą operacje biodra po wypadku mam już za sobą ,stwierdzono u mnie martwice głowy kości biodra, wstawili mi sztuczny staw biodrowy. Pod koniec marca niestety czeka mnie operacja drugiego biodra z tym samym schorzeniem, po tych dwóch operacjach czeka mnie ostatnia mam juz  nadzieję  operacja barku, w którym też chirurg stwierdził martwicę kości barku co dokładniej potwierdzi rezonans magnetyczny barku tuż przed operacją biodra.  Przykro  mi to pisac, juz nie wróce do wyczynowej jazdy a było to moje zycie, jestem w takiej sytuacji, że brakuje mi obecnie na podstawowe opłaty i trochę wstyd ale ogólnie na życie. Zasiłek  mam, ale to tylko 600 zł. Mam drugi stopień niepełnosprawności i niezdolność do pracy, po drugiej operacji mam nadzieję że wrócę do pracy z końmi ale bardziej ucząc ludzi z odbyciem z końmi i zarażając ich miłością do koni, będę  bardzo wdzieczny za pomoc."

Paweł po powrocie do sprawności chciałby pracować jako instruktor jazdy konnej, gdyż ta praca sprawiała mu bardzo dużo satysfakcji. Chciałby również trenować konie wyścigowe. Pomóżmy mu stanąć na nogi i godnie żyć. Paweł będzie niezmiernie wdzięczny za każdą, nawet najmniejszą wpłatę.