Pomoc na życie dla Nas

Dzień dobry wszystkim ❤ 

W sumie to nie wiem od czego zacząć... Może od tego, że nie spodziewałam się tego, że znajdziemy się w takiej sytuacji i będziemy prosić o pomoc.. 

A więc tak... Ja, Danusia, mam 32lata, mój mąż Olek ma 36l. Można powiedzieć, że jesteśmy zdrowi... No tak, bo teraz, w porównaniu z tym, co było-jest super. Zapewne wypadałoby napisa  co się wydarzyło... 

Mój mąż któregoś dnia na wykładach (studiował AWF) usłyszał od kolegi, że jest żółty. Faktycznie tak było... Zaczęły się badania, szpitale... Najpierw w Poznaniu przez rok. Później, że względu na to, że żaden szpital w Poznaniu nie zajmuje się takimi przypadkami,  został skierowany do Warszawy. No i tu już poszło...Uslyszal diagnoze ,PSC (Wrotne Stwardniajace zapalenie dróg żólciowych)  i musi mieć przeszczep wątroby. Został wpisany na listę biorców no i czekaliśmy... Pół roku później dostał telefon. Jest wątroba! Dla Nas to nowe życie i nowe szanse... Przeszczep się udał, nawet po dość krótkim czasie Olek wyszedł ze szpitala i fajnie dochodził do siebie. Jednak po roku okazało się, że jest nawrót choroby... No i znowu to samo.. Szpital, nowe przeszczepienie wątroby. Trochę dłużej to trwał, bo nie było wątroby odpowiedniej, a męża stan się pogarszał. 

Znalazła się wątroba! Olek pojechał na stół... Udało się, operacja przebiegła spoko, jednak jak się później dowiedzieliśmy, wątroba nie była w jakimś super stanie, ale lekarze nie mogli dłużej czekać... Olek dochodzil do siebie w szpitalu dość długo, niestety po jakimś czasie okazało się, że... musi być trzecie przeszepienie! Wyobrazacie sobie to? Ja nawet nie wiedziałam, że człowiek może tyle znieść! Olek wciaz leżał w szpitalu a ja? Ja siedziałam w Poznaniu, nie mogłam być przy nim codziennie,a On potrzebował pomocy w codziennym funkcjonowaniu. I któregoś dnia powiedziałam "dosc! Chcę być przy nim, pomoc mu i wspierać Go." Spakowałam jedną walizkę naszych ubrań i pojechałam...kolezanka miała wolne mieszkanie, zgodziła się mi je wynająć za 1000 zł. Ucieszyłam się, bo wtedy miałam jakieś swoje oszczędności. No i tam już razem oczekiwanie na kolejną wątrobę, na kolejnego dawce... Czekanie na to, że ktoś umrze i będzie pasowała wątroba...To straszne! Niestety,Olek już wtedy miał 20 procent szans na to, że przeżyje operacje. I wiecie co? Sami w to nie wierzymy, ale Olek życie, operacja się udała i Olek wygral walkę z chorobą. Na chwilę obecną, już ok 4lata, jest wszystko dobrze. Musi jeździć do szpitala, czasem coś się dzieje i go zatrzymują na badania, ale... Co to jest w porównaniu z tym, co przeszliśmy? Jesteśmy mega szczęśliwi szczególnie, że NIESTETY większość naszych kolegów z sal, w których Olek leżał, nie doczekali przeszczepu... Dziękujemy Bogu za dar Życia i zdrowia. 

Olek pracuje i ma rentę, ja można powiedzieć, że również pracuję.. Tzn pracowałam do marca. Sytuacja z COVID zmienila nam zycie na jakiś czas... Olek dwa miesiące był na zwolnieniu, ponieważ lekarz nie zgodził się, BG chodził do pracy, więc wynagrodzenie bylo nizsze. Ja, przez to, że nie pracowałam, nie miałam płacone nic. 

Olek co miesiąc wydaje na leki ok 400 zł, to nie jest dużo ponieważ wiem, że są osoby, które tracą zdecydowanie więcej. Ma rentę i wynagrodzenie, ja mam od szefa ( to cudowny człowiek) wypłacane na konto tyle, ile może mi pomoc. Wie, w jakiej sytuacji się znajdujemy. Za mieszkanie (mieszamy w wynajetym) płacimy nie 1000zl , a już 1850zl. No tak, Warszawa. Brakuje nam po prostu na codziennie potrzeby. Ja mam ogromną nadzieję, że wrócę w listopadzie albo od nowego roku do pracy i wszystko wróci do normy -szef robi wszystko, byśmy wrócili. Jednak teraz ten czas jest dla Nas bardzo trudny. Oczywiście dokumenty medyczne są i zawsze mogę pokazać. 

Będę wdzięczna za każdą zlotoweczke i każdego ofiarodawce będę polecała Bogu w codziennej modlitwie 🙏