Pomoc dla Moniki-ratujemy dom

Z całego serca proszę o pomoc dla mojej siostry Moniki – cudownej, ciepłej kobiety z niepełnosprawnością intelektualną, która codziennie mierzy się z trudnościami, jakie dla wielu z nas są nie do wyobrażenia. Moniki od lat mieszka sama w domu rodzinnym, w którym spędziła większość życia. To jej jedyne miejsce na ziemi – bezpieczny azyl, w którym czuje się u siebie. A przynajmniej tak było… do czasu, aż dom zaczął się rozpadać.

Dziś to miejsce z każdym dniem staje się coraz bardziej niebezpieczne. Dach przecieka – przy większym deszczu woda sączy się przez sufit i niszczy wszystko, co napotka po drodze. Na ścianach pojawiła się wilgoć i grzyb, które mogą poważnie zagrozić zdrowiu. Stare, spróchniałe okna nie trzymają ciepła – zimą wiatr dosłownie hula po kątach. Ściany są popękane, tynk odpada, podłoga trzeszczy i ugina się w niektórych miejscach.

Monika – mimo swojej niepełnosprawności – codziennie próbuje radzić sobie najlepiej, jak potrafi. Jest osobą spokojną, cichą, bardzo wrażliwą. Nie prosi o wiele. Nigdy nie narzeka, nigdy nie żąda niczego dla siebie. Ale ja – jako jej siostra – wiem, że ona po prostu nie może żyć w takich warunkach. Nie zasługuje na to. Żaden człowiek nie zasługuje.

Remont, którego ten dom pilnie potrzebuje, przekracza nasze możliwości finansowe. Potrzebujemy przede wszystkim:

wymiany dachu, który już dłużej nie spełnia swojej funkcji,nowych, szczelnych okien, które zatrzymają zimno i wilgoć, osuszenia i zabezpieczenia ścian przed grzybem i zawilgoceniem,a także kilku podstawowych napraw w środku domu – by było bezpiecznie.

Wszystko to wymaga środków, których poprostu nie mamy. Dlatego proszę – jeśli możesz, pomóż. Każda wpłata, nawet najmniejsza, to cegiełka do nowego, bezpiecznego domu dla Moniki. Domu, w którym będzie mogła dalej żyć bez strachu, że sufit spadnie jej na głowę, że zachoruje przez wilgoć, że kolejna zima zabierze jej zdrowie.

Jeśli nie możesz pomóc finansowo – udostępnij tę zbiórkę. Twoje jedno kliknięcie może sprawić, że informacja trafi do osoby, która akurat może pomóc.

Dziękuję za każde dobre serce. Wierzę, że razem uda nam się przywrócić Monice to, co najważniejsze – poczucie bezpieczeństwa i godne warunki życia.

Z wyrazami wdzięczności,

Karolina