Uratuj mnie..Cierpię tak bardzo.

Proszę przeczytaj.. Dostałam 2 stopień niepełnosprawności a dostać Orzeczenie jest bardzo ciężko.Jest bardzo źle że mną.. Ból potworny noc w noc po 8 h, codziennie- przepuklina jądra miażdżystego w kręgosłupie lędźwiowym.Niealkoholowe stłuszczenie wątroby 2 już stopnia,zatorowość płucna (życie z wyrokiem) i do tego doszła już ciężka niedokrwistość 7 rok, taka do przetaczenia krwi.Hemoglobina 7,2.Znowu pojawiła się ona..Przyczyna niedokrwistości od 7 lat nie została zdiagnozowana! . Dlatego tak  bardzo potrzebuję badań, wizyt u kolejnych Specjalistów min Hematologa, Kardiologa,Neurochirurga.. Anemia tak ciężka i Zatorowość Płucna odbierają mi siły i oddech.. Mam przy najmniejszym wysiłku duszność-tracę oddech to przerażające uczucie,zawroty głowy, hiper wentylację,chcę wstać i tracę równowagę,nie mogę zrobić kroku. Niedokrwistość tak silna trwająca tyle lat, wyniszczyla mi organizm.. Przez to jestem osobą w większości leżącą.. Ostatnio doszedł mi do pomocy wózek inwalidzki ale niestety dość niestabilny.:( Naprawdę ciężko mi się pogodzić z tym wszystkim co się ze mną dzieje:(po śmierci synka Ludwiczka.. Błagam o pomoc. Bez lekarzy, leków, badań odejdę jak mój syn.. Pomóżcie mi żyć.Proszę.

Przełamuję wszelkie bariery wstydu i proszę Was tak bardzo o pomoc.

Wszelkimi sposobami próbowałam jakoś funkcjonować.. 

Niestety, już nie daję rady.

Mój świat runął sześć lat temu, kiedy pożegnałam swoje dziecko- Ludusia.

Synek cierpiał na Zespół Huntera na śmiertelną chorobę. 

Przeszło 14 lat byłam skoncentrowana wyłącznie na niesieniu pomocy Ludusiowi.

Nie uskarżałam się na swój los nigdy.

Każda wspólnie spędzona doba była pięknym darem.

Ratując dziecko wyzbywałam się wszelkich dóbr materialnych, których byt zaspakajał Jego potrzeby.

Zapewne zakodowane informacje, że priorytetem jest życie dziecka skutkowały całkowitym zaniedbaniem kontroli swojego stanu zdrowia.

Nie miałam szans na konsultacje ze specjalistami.

Po śmierci synka minął długi okres czasu, kiedy przeszłam badania lekarskie.

Padały kolejne diagnozy, których do końca nie rozumiałam.

Wycieńczenie organizmu i zdiagnozowana silna anemia która doprowadziła do  transfuzji, ostatnia choroba to

Zatorowość Płucna- cudem wyszłam ze szpitala z życiem.., mnóstwo zmian w kręgosłupie nieoperacyjnych niestety.Po podnoszeniu, noszeniu synka przez 14 lat kręgosłup zupełnie się rozsypal i 6 lat cierpię na codzienne nocne tak silnie przerażające bóle, że usypiam  rano będąc wykończoną bólem. Dzień w dzień przez tyle lat moja noc zamiast wypoczynku jest jednym koszmarnym cierpieniem.. 

Przez chorobę synka a potem śmierć choruję na silną depresję. Nie da się normalnie już żyć po takiej traumie, uwierzcie.. Do chorób które mam doszła awitaminoza, zaburzenia równowagi o podłożu neurologicznych, Zesztywniające Zapalenie Stawów Kręgosłupa. 

Pokonanie niewielkiego odcinka drogi skutkuje okropną  dusznością bo dalej choruję na Zatorowość Plucną, na kręgosłup na serce, nadciśnienie, tachykardię.. Mój dystans bez duszności która nie pozwala zrobić kroku więcej, to około 100metrow.

Dolegliwości bólowe wielu partii ciała bywają już nie do zniesienia..

Bezsenność, apatia, brak koncentracji na wykonywaniu prostych czynności osłabiają jeszcze bardziej.

Wiem, że jestem zmuszona do zakupu elektrycznego wózka, żeby dotrzeć chociaż do sklepu czy lekarza bo teraz jestem tak naprawdę zamknięta w 4 ścianach co potęguje moją depresję. 

Dawno pogodziłam się ze swoją niepełnosprawnością

Pokornie przyjmuję ciosy zadawane przez los.. 

Utrzymywanie parametrów życiowych wiąże się z łożeniem środków na moje leczenie.Mam na cito stawiać się u kolejnych lekarzy min.Poradnia Zatorowości a terminy są póltoraroczne. Bez Waszej pomocy choroba może pozbawić mnie życia.. 

Tak ciężko się tutaj Wam przyznać ale wpadłam w spiralę długów.

Zaciągane pożyczki na niezbędne płatności – czynsz, media,jedzenie itd., a ja niestety już nie daję rady ich spłacić.. 

Tak słaby stan zdrowia nie pozwala mi na podjęcie żadnej  pracy. 

Jedynym dochodem są świadczenia w niewielkich wysokościach.

Mimo ogromnej traumy, którą przeżywałam, przeżywam do chwili obecnej chciałabym  jeszcze trochę żyć.. 

Dlatego tak bardzo właśnie,proszę Was o pomoc, żeby uwolnić się z tego kokonu bezradności i beznadzieji.

Proszę pochyl się nad moim losem, wesprzyj symboliczną kwotą,pomóż w leczeniu mnie, rehabilitacji, zakupie tak drogich lekow, zakupie wózka,wizytach u Specjalistów i nad moim naprawdę ciężkim życiem.. 

Wiem ile dzieci, dorosłych prosi o wsparcie.

Nigdy nie chciałam być jedną z takich osób.

Przegram, albo na chwilę wygram walkę o dalsze życie. Pomóżcie tak bardzo proszę..