Marzy mi się czysta karta

Witam wszystkich. Nie wiem od czego zacząć ale generalnie życie mi się zaczęło sypać i moja aktualna sytuacja zmusiła mnie do poproszenia Was o wsparcie. Nie ukrywam, że jest mi ciężko prosić o pomoc, bo zawsze to ja byłam po tej drugiej stronie i pomagałam innym, poza tym nadal to robię, w miarę możliwości, przyklejam uśmiech na twarz i dzielnie wspieram innych, a sama w środku czuję, że powoli się rozpadam. Ale do brzegu. Znalazłam się w miejscu, w którym utknęłam, delikatnie rzecz biorąc i bez pomocy innych nie ruszę dalej, bo problemy urosły do rangi tych, które dla mnie są nie do udźwignięcia. Jeszcze kilka miesięcy temu miałam stałą pracę, byłam jej pewna, ponieważ pracowałam tam już kilka długich lat i wiązałam z nią swoją przyszłość, jednak życie pisze swoje scenariusze i niestety firma znalazła się w martwym punkcie, koszty produkcji wzrosły do tego poziomu, że dyrekcja uznała, iż koszty utrzymania przedsiębiorstwa jak i pracowników  przewyższają dochochody i po prostu ponad 50 osób musiało pożegnać się ze swoją pracą. I oto jestem, bezrobotna, z kredytem na karku, w regionie o najwyższym poziomie bezrobocia, gdzie znalezienie pracy graniczy z cudem. Całe szczęście mieszkam w domu moich rodziców, jednak nasz dom to stary poniemiecki budynek, który potrzebuje sporego wkładu pieniężnego, aby nie zamienić się w ruinę. Wspomniany kredyt był wzięty właśnie na potrzeby remontów i zakupu urządzeń, które odmówiły już posłuszeństwa po kilkunastu latach używania. Także szczęście w nieszczęściu, bo mam gdzie mieszkać, ale został kredyt, który niestety trzeba spłacać. Oszczędności stopniały w bardzo szybkim tempie, ponieważ po drodze pojawiły się problemy ze zdrowiem, prywatne wizyty u lekarzy specjalistów, bo wizyty na NFZ odległe o kilkanaście miesięcy, w tym roku również dwie wizyty w szpitalu oraz kolejne badania, które niestety muszą poczekać, ponieważ tym razem już nie stać mnie na prywatne wizyty, więc czekam na swoją kolej, czyli do drugiej połowy 2025 roku. Ale trudno, to może poczekać. Z rodzicami mieszkam, ponieważ są już w takim wieku, że potrzebują pomocy i jestem spokojna, kiedy mogę być przy nich, bo jak już wspomnialam w domu jest zawsze coś do zrobienia. Po kilku miesiącach wysyłania CV do różnych miejsc w końcu się chyba uśmiechnęło do mnie szczęście, bo jest szansa, że znajdzie się praca ale prawdopodobnie dopiero z początkiem nowego roku. Tymczasem oszczędności zostało już tylko na listopadowe opłaty, grudzień zapowiada się ciężko i zwyczajnie boję się, że po raz pierwszy w życiu święta nie będą szczęśliwe i wesołe, bo widmo długu i braku płynności przesłoni ten piękny czas. Wiem, pewnie niektórzy z Was pomyślą, że jestem niezaradna czy leniwa ale, żeby zrozumieć moje położenie trzeba przeżyć to, co ja przeżywam w tym momencie. Nie jest lekko, mam wyższe wykształcenie a pomimo tego nie mogę znaleźć pracy. Próbuję zarabiać w internecie, sprzedaję swoje rzeczy, pozbywam się biżuterii, łapię się wszelkiej dorywczej pracy ale to wciąż za mało, bo na co dzień też trzeba żyć. Dlatego bardzo proszę każdego, kto jest w stanie o wpłatę przynajmniej 1 zł, każda złotówka przybliży mnie do spłaty kredytu oraz do rozpoczęcia nowego życia, z czystą kartą, bez ciągłego zamartwiania się i stresowania, czy będzie mnie stać na spłatę zobowiązania. Wyciągnęłam lekcję z wydarzeń ostatniego roku i wiem, że nie popełnię ponownie tego samego błędu. Za każdą wpłatę, ze swojej strony obiecuję modlitwę oraz ogromną, dozgonną wdzięczność dla każdego Darczyńcy. Proszę pomóżcie mi zdjąć ze mnie ten ciężar. Z góry dziękuję za Waszą empatię i wsparcie ❤️