Pomagamy Ani odbudować dom

W sobotę 3 lutego o godzinie 9 rano stali na ulicy w piżamach i patrzyli jak płonie ich dom. 

Wyrwani ze snu, zamiast cieszyć się weekendem, relaksować po ciężkim tygodniu szkoły i pracy zadawali sobie pytania: co dalej? gdzie będziemy teraz mieszkać? jak będziemy żyć?

Nasza koleżanka odebrała telefon od Ani i usłyszała zrozpaczony, roztrzęsiony głos: "Bożenko, nie mam domu, nie mam gdzie mieszkać".

Ania w kilkanaście minut dosłownie straciła dach nad głową.

Straty są ogromne, budynek nie nadaje się do zamieszkania. Trzeba rozebrać pozostałości dachu i odbudować całą konstrukcję, położyć nowy dach, instalacje, elewację. Dopiero później będzie można przystąpić do remontu pomieszczeń.

Ania to nasza koleżanka - radosna, zaangażowana w życie swojej lokalnej społeczności. Zaraża uśmiechem i pozytywnym nastawieniem. Pełna empatii zawsze pierwsza rusza z pomocą.

Chcemy by odzyskała swój dom, a wraz z nim radość, uśmiech i poczucie bezpieczeństwa.