SCHODOŁAZ ,aby móc wyjść z domu

Dzień dobry

Nazywam się Dorota Bucław i postanowiłam się zwrócić do Państwa z prośbą o pomoc w zakupie nowego schodołaz ( urządzenie dzięki któremu mogę w ogóle wyjść z domu )

Kilka słów o mnie. 

20 lat temu, miałam wypadek samochodowy, w wyniku, którego doszło do złamania kręgosłupa w odcina szyjnym i uszkodzenia rdzenia kręgowego. W wyniku tego poruszam się na wózku inwalidzkim. Mam zupełnie niewładne nogi, a w rękach niedowład. Nie poruszam dłońmi i palcami, a większość ruchów, które nauczyłam się robić wykonuję z barków.

Pochodzę z Bydgoszczy, a od 20 lat mieszkam w Solcu Kujawskim na 2 piętrze w bloku bez windy, dlatego urządzenie do zwożenia mnie czyli schodołaz to jedyna możliwość wydostania się z domu. Szans na mieszkanie na parterze niestety nie mam. Po prostu mnie na to nie stać, jednak marzenia można mieć nawet jeśli wiemy, że nigdy się nie spełnią, tego nikt nikomu nie zabroni czyli MARZYĆ.

Na co dzień gram w tenisa stołowego w kadrze Polski. Na koncie mam trochę sukcesów, jednak to nie przekłada się na możliwości finansowe aby zakupić schodołaz, a już w ogóle spełnić swoje największe marzenie, o którym napisane jest w poprzednich zdaniach lub można przeczytać w wywiadzie, do którego podałam link..

Gram bo lubię, jest to sposób na życie, na wyjście z domu, na robienie w życiu po prostu „ czegoś”. Czuć się potrzebną i pełnowartościowym człowiekiem społeczeństwie.

Schodołaz, który obecnie posiadam jest na wyczerpaniu także często myślę chcąc wyjść z domu ponieważ ma mnie kto nim zwieść czy warto go eksploatować ponieważ z tygodnia na tydzień niestety co raz bardziej szwankuje, a naprawa staje się nieopłacalna mimo, że taki schodołaz to nie mały koszt. Na dodatek, to jeden z niewielu gąsienicowych schodołazów, o ile nie jedyny, który mogę mieć ponieważ szerokość na piętrach jak mała i aby nim wykręcić potrzebny jest jak najkrótszy. Takim właśnie jest włoski schodołaz Vimec T09, a koszt takiego schodołaz to około 16 tyś zł i najtańsza możliwość wychodzenia z domu chociaż wtedy kiedy jest ktoś kto mnie nim zwiezie. 

We wrześniu 2019 miałam wielkie szczęście , a mianowicie Fundacja Lotto ufundowała mi nowy wózek inwalidzki za co jestem niezmiernie wdzięczna, jeździ się na nim fantastycznie! 

 Niestety za moment nawet nim niestety nie pojadę ponieważ nie wyjdę z domu. Mieszkanie, w którym mieszkam nie jest moje więc zamiana na parter nie wchodzi w rachubę, druga rzecz to mieszkanie na parterze gdzie jest 10 schodów to zawsze przeszkoda. Celowo napisałam to, że parter parterowi nie równy ponieważ może być ono na parterze, ale mieć te 8 -10 schodów i już występują ograniczenia w postaci wyjścia z domu. Druga rzecz to środek mieszkania, abym mogła dostać się do wszystkich pomieszczeń. Często słyszę, czemu nie pójdziesz na parter, jednak osoby pełnosprawne czemu się nie dziwię nie biorą pod uwagę właśnie tych kilku schodów, czy podziału mieszkania w środku, czy wszystkie wejścia są na Tye duże abym do nich się dostała, a nie trzeba by robić generalny remonto ponieważ większość ścian byłaby do poprzestawiania. Nawet teraz mam łazienkę taką, że obojętnie co nie zrobię muszę wjeżdżać przodem, a wyjeżdżać tyłem, a aby było inaczej trzeba by i tu wyburzyć część ścian, a to wiąże się z kosztami i to nie małymi, wystarczającymi abym nic nie robiła ponieważ takie przedsięwzięcie jest zbyt drogie. Niestety taka niepełnosprawność to nie tylko poruszanie się na wózku, ale dużo innych współistniejących problemów począwszy od barier architektonicznych ,a na zdrowotnych kończąc, a wszystko jak to zwykle w życiu bywa ogranicza budżet, którym się dysponuje, a ktory u mnie jest bardzo okrojony.

Dlatego też mimo, że nie lubię prosić i z myślami czy napisać tę prośbę biłam się z myślami proszę mi wierzyć bardzo długo, jednak jeśli chcę dalej czuć się częścią społeczeństwa, móc wychodzić z domu, grać, próbować wypaść jak najlepiej na Paraolimpiadzie w Tokio , która rozpocznie się pod koniec sierpnia 2020 roku, móc jeździć na treningi i się do niej przygotowywać, nie musieć wybierać czy dziś wyjść z domu czy nie chociaż jak napisałam za 2-3 miesiące nie będzie co wybierać ponieważ najzwyczajniej się on popsuje. 

Nie jestem ani znanym sportowcem niepełnosprawnym, ani bogatym, aby móc sobie zapewnić w miarę normalne życie, czyli mieszkać na parterze, przystosowanie go architektonicznie do moich potrzeb.

Krótka historia o mnie, która została napisana w listopadzie, dość szczegółowo opisuje moją sytuację oraz stan, to o czym marzę, z czym się zmagam. Nigdy nie wrzuciłam” do sieci” oficjalnie tego wywiadu.

https://www.magazynsportowiec.pl/dorota-buclaw-poruszajacy-wywiad-tenis/

Inny artykuł opisujący mnie, którzy będą mieli czas i chęci aby go czy je przeczytać :

https://www.przegladsportowy.pl/igrzyska-olimpijskie/rio-2016/historia-doroty-buclaw-i-doroty-kubickiej/wnkk1t9