Nowe życie - druga szansa

Dzień dobry,

Na początku zaznaczę, że zbiórka którą organizuję będzie inna niż większość, ponieważ większa część osób zbiera pieniądze, na cele związane z nieszczęściami jakie je spotkały. Ja zbieram pieniądze na drugą szansę na normalne życie, jednak  w problemy finansowe wpadłem sam, przez własną głupotę, chociaż też przez chorobę - uzależnienie od zakładów bukmacherskich. Sam nie wiem jak do tego doszło, początkowo brakowało mi pieniędzy na codzienne wydatki studenckie, chciałem zarobić na skróty, później brakowało na spłatę, brałem kolejne chwilówki i tak w końcu się zapętliłem. Po skończeniu studiów i uzyskaniu tytułu mg inż. dostałem nieźle płatną pracę, co teoretycznie pogłębiło moje problemy, ponieważ dostałem kredyty bankowe, którymi próbowałem spłacać chwilówki, ale było tego już tak dużo, że i to nie wystarczyło. Odsetki były tak wysokie, że od kwoty zadłużenia 70tys zł do stanu obecnego - około 150tys zł praktycznie nie widziałem tych pieniędzy, wszystko szło na spłatę,a dług się powiększał. Sytuacja ta wykańcza mnie psychicznie i fizycznie, niejednokrotnie miałem myśli samobójcze, jednak chyba jestem na to za słaby i nie chcę skrzywić mojej rodziny, w szczególności rodziców. Obecnie przebywam w szpitalu, ponieważ od pewnego czasu mam poważne problemy z jelitami, biegunką, okropnym bólem brzucha, krwawieniami, które spowodowane są przez stres związany z ciągłym nękaniem firm pożyczkowych, windykacji, listów ponaglających do spłaty. Taka sytuacja sprawia, że człowiek czuje się strasznie poniżony i słaby psychicznie. Kwota, która by mnie uratowała i sprawiła, że mógłbym zacząć żyć normalnie to 40tys zł. Zdaję sobie sprawę, że to ogromna suma i wiele osób zdecydowanie bardziej zasługuje na pomoc niż ja, jednak leżąc w szpitalu postanowiłem spróbować, opisać w dużym skrócie swoją sytuację i mam cień nadziei, że znajdą się osoby, które mi w tym pomogą. Mój dług jest oczywiście większy, jednak podana kwota pozwoliłaby mi spłacić wszystkie chwilówki i raty przeterminowane, a z pozostałymi, które są rozłożone na lata poradziłbym sobie z własnej,comiesięcznej pensji. Nie ujawniam swojego imienia i nazwiska, ponieważ chcę zostać anonimowy, ale jeśli znajdzie się ktoś, kto będzie chciał mi z dobrego serca pomóc, mogę dokładnie przedstawić swoją sytuację czy nawet się spotkać. Dodam jeszcze, że obecnie mam 26 lat.

Dziękuję za każde wsparcie.