Syndrom pływającego szczeniaka

JESTEŚMY ZAŁAMANI! Miał szczęśliwie rosnąć, a TERAZ WALCZYMY O JEGO ŻYCIE! POMOCY!

Mama wydała go na świat w błocie, na zapyziałym kartonie pod domem. Pijani opiekunowie nie dali jej nawet budy.

WALCZYMY O ŻYCIE JEDNEGO Z JEJ TROJGA OCALAŁYCH DZIECI I O SPRAWNOŚĆ POZOSTAŁEJ DWÓJKI.

Mijały dni, a my niepokoiliśmy się coraz bardziej. Szczenięta w tym wieku są niegramotne i nieporadne, ale nie tak!

Maluszek ma nieprawidłową budowę ciałka, nie wstaje na łapki, a leżąc w bardzo charakterystyczny sposób przebiera łapkami. Jakby pływał…

Baliśmy się mieć rację! Ale dr Novak potwierdził nasze obawy. OSESEK MA SYNDROM PŁYWAJĄCEGO SZCZENIAKA! To wada wrodzona. Zaburzenie morfologiczno-czynnościowe kończyn, objawiające się zwłaszcza dysfunkcją nerwowo-mięśniową, co w szczególności odnosi się do mięśni przywodzicieli.

BEZ REHABILITACJI SKOŃCZY Z CZTEROKOŃCZYNOWYM PORAŻENIEM. Na szczęście bardzo wcześnie zauważyliśmy problem.

Diagnoza postawiona w 3 -4 tygodniu życia szczenięcia znacznie zwiększa szansę na powrót do zdrowia!

BĘDZIE TO WYMAGAŁO OGROMU CIERPLIWOŚCI, PRACY, INTENSYFNEJ FIZJOTERAPII. Tu nic nie wydarzy się szybko. Nie będzie wielkiego łał! Będą za to wzloty i upadki, krew pot i łzy.

Dwoje rodzeństwa również ma objawy tej wady, ale o wiele mniej nasilone. ONE TEŻ WYMAGAJĄ POMOCY I ĆWICZEŃ.

JUŻ ZACZYNAMY PRACĘ, BO KAŻDY DZIEŃ JEST DROGI!

A miało być tak pięknie. Dzieciaki miały rosnąć i szybko znaleźć domy. Tak mniej więcej można cokolwiek przewidzieć. Nie da się, po prostu się nie da.

BŁAGAMY WAS O WSPARCIE. SZCZEGÓLNIE TERAZ, GDY NAPRAWDĘ CIENKO PRZĘDZIEMY.

PROSIMY WAS. WAŻY SIĘ ŻYCIE PSICH DZIECI.