Chwila wytchnienia dla Emilki

Dla kogoś, kto zawsze milczy, spróbuję dziś powiedzieć coś głośno.🫶🏽

Cześć wszystkim!

Mam na imię Ela i mam 16 lat.

Tę zbiórkę tworzę nie dla siebie, ale dla kogoś, kto sam nigdy nie poprosiłby o pomoc. Dla osoby, która codziennie udaje, że wszystko jest w porządku.

Emilka, moja kuzynka, ma 17 lat. W tym roku zdawała maturę – poszła do szkoły jako sześciolatka. Na co dzień jest troskliwa, pomocna, zawsze uśmiechnięta. Ale wiem, że ten uśmiech od dawna to tylko maska.

Od ponad dwóch lat nosi w sobie ból, który nie daje jej spokoju.

31 marca 2023 roku jej mama wyjechała do Niemiec i zaczęła nowe życie z innym mężczyzną. Emilka została sama z tatą, który po tym wszystkim nie potrafił się pozbierać – uciekł w nałóg, a ona została z tym wszystkim zupełnie sama.

Codziennie wraca do pustego domu.

Nie tylko musi radzić sobie z nauką, obowiązkami i przygotowywaniem posiłków, ale też z czymś, czego nie widać – z poczuciem samotności, brakiem wsparcia i ciężarem, którego nie powinno dźwigać żadne dziecko.

Nie jestem psychologiem, ale wiem jedno: jej psychika jest zmęczona.

I wiem też, że czasem wystarczy jedna dobra chwila, żeby przywrócić komuś nadzieję.

Dlatego tworzę tę zbiórkę – marzę o tym, by zabrać Emilkę na krótki, trzydniowy wyjazd. Taką prostą, spokojną ucieczkę od wszystkiego, co ją przytłacza.

Zbiórka obejmuje tylko koszt noclegu – dojazd i wyżywienie pokryję z własnych oszczędności i kieszonkowego.

Chcę, żeby chociaż przez trzy dni mogła się uśmiechać bez udawania. Żeby poczuła, że ktoś ją zauważył. Że ktoś się o nią troszczy. Że nie wszystko jeszcze stracone.

Jeśli zdecydujesz się pomóc – nawet najmniejszą kwotą – nie masz pojęcia, jak wiele to dla mnie i dla niej znaczy.

Dziękuję, że przeczytałeś/-aś tę historię.

Dziękuję, jeśli ją udostępnisz dalej.

Dziękuję, że jesteś.

Ela 💛