Cześć,
Mam na imię Iwona Niska i jestem ciocią cudownej, 5-letniej, Izuni.
Moim marzeniem, jak i najważniejszym celem, jest pomóc mojej siostrzenicy w powrocie do zdrowia, czyli zapewnić Izie ciągłą rehabilitację wielokierunkową.
JAKA JEST HISTORIA IZY?
Iza urodziła się 4 czerwca 2012 roku w wyniku cesarskiego cięcia w 39 tygodniu ciąży. Otrzymała 10 punktów w skali Apgar. Wszystko wydawało się być w porządku, stan zdrowia Izy był bez zarzutów. Do domu została wypisana po 6 dniach, gdyż ze względu na pojawianie się żółtaczki, Iza musiała przejść serię naświetlań. Jednakże poziom bilirubiny, zamiast spadać zaczął się gwałtownie zwiększać. W 3 tygodniu życia Iza trafiła do Wojewódzkiego Szpitala w Krakowie. Oprócz wysokiego poziomu bilirubiny zdiagnozowano wówczas u niej narastającą anemię-decyzja-trzeba przetoczyć krew i zrobić szereg specjalistycznych badań w kierunku infekcji. Nie stwierdzono wówczas żadnych poważniejszych zmian, wypisano Izę do domu, ze wskazaniem monitorowania wyników krwi. Badania robiliśmy co tydzień , ale wyniki bilirubiny ciągle były zbyt wysokie. Rozpoczął się proces diagnozowania i poszukiwania przyczyn takiego stanu rzeczy. Jeździliśmy systematycznie do poradni Hematologicznych, Poradni Gastrologicznych, w tak zwanym międzyczasie wizyty u Neurologa dziecięcego, w Poradni Psychologicznej, praca z fizjoterapeutą, logopedą i bieżące badania krwi. Czas mijał nam nie na spacerach i zabawie, jak to zwykle bywa, ale na oczekiwaniu w kolejkach do gabinetów kolejnych specjalistów. Cierpliwie jeździliśmy i szukaliśmy pomocy, gdyż coraz bardziej zaczęły nas niepokoić opóźnienia rozwojowe Izy objawiające się brakiem postępów w mówieniu, trudnościami z samodzielnym chodzeniem, brakiem zainteresowania zabawkami itp. Jednakże szereg badań nie dawał żadnych konkretnych odpowiedzi, co blokuje prawidłowy rozwój Izy. I to jest najgorsze-wiesz, że coś jest nie tak, że dziecko cierpi, a Ty nie wiesz, co robić i jak mu pomóc. W końcu po badaniach w różnych ośrodkach w Polsce, zdiagnozowano Zespół Gillberta i Zespół Porażenny. To jednak nie koniec procesu diagnostycznego, gdyż ostatecznej diagnozy dalej niestety nie mamy. Obecnie jesteśmy w trakcie badań specjalistycznych w Warszawie. Rozpoczęliśmy także wielokierunkową rehabilitację, ale już teraz wiemy, że to początek naszej drogi. Wiemy od lekarzy , że czeka nas wiele lat rehabilitacji i pozostawanie pod opieką specjalistów. Jesteśmy na to przygotowani i zrobimy co w naszej mocy, aby przywrócić rozwój Izy na właściwe tory.
DLACZEGO POTRZEBUJEMY TWOJEJ POMOCY?
Możesz mi wierzyć lub nie, ale gdybym nie musiała prosić o pomoc i mogła poradzić sobie sama - zrobiłabym to. Jednakże ta sytuacja przekracza moje "ludzkie" możliwości, dlatego zdecydowałam się zwrócić do Was o pomoc.
Zapewne wiesz, jak kosztowne jest zapewnienie choremu dziecku odpowiedniej opieki, jak drogie są leki, wizyty u specjalistów, turnusy rehabilitacyjne - my o tym boleśnie przekonaliśmy się na własnej skórze.
JAK MOŻESZ NAM POMÓC?
Na początek już teraz, z głębi serca, chciałam Ci podziękować, za to, że znalazłeś czas i przeczytałaś naszą historię.
Jeśli chciałbyś wesprzeć nas w naszym życiowym wyzwaniu i dołożyć swoją cegiełkę do kwoty 15.000zł, jaka jest nam potrzebna, aby zapewnić Izie ciągłą i wielokierunkową rehabilitację, możesz dokonać wpłaty dowolnej kwoty na pomagam.pl.
Chciałabym, abyś wiedział, że dla nas każdy dar serca jest na wagę złota, bo kiedy serc uruchomi się odpowiednio dużo i przeleją nawet maleńkie kwoty, to można zdziałać naprawdę wiele. Tak więc nie zastanawiaj się czy 5 zł to dużo czy mało, czy wypada, czy nie -przelej proszę-jeśli tylko możesz.
Ja ze swojej strony mogę Cię zapewnić, że dołożę wszelkich starań, aby pieniążki, jakie od Ciebie otrzymamy zostały jak najlepiej wykorzystane i przyniosły sukcesy w rehabilitacji Izuni.
Serdecznie Wam dziękuję za pomoc i za ofiarność.Iwona Niska (ciocia Izy) wraz z rodzicami Izy (Elą i Mariuszem).
